Uitgelicht: Porsche Cayman vs Nissan 370Z

Nissan beweert dat de nieuwe 370Z zich kan meten met de Porsche Cayman. Gewaagd. We nemen de uitdaging aan.

 

Het zal wel komen doordat ze bij Nissan nog een beetje overmoedig zijn na de afstraffing die ze Porsche gaven met de GT-R, maar er is toch een flinke dosis moed voor nodig om de mannen in Stuttgart voor een tweede keer uit te dagen.

 

De eerste keer hadden de Japanners de 911 Turbo op het oog en zelfs met het beperkte budget dat men ter beschikking had, wist Nissans GT-R een deuk te slaan in de reputatie van de 911.

 

Ditmaal zijn de Japanse pijlen gericht op de Porsche Cayman. De 370Z is de opvolger van de 350Z en vormt de zesde generatie in Nissans Z-serie. De 350Z gaf Nissan na lange tijd een wat sportiever imago. Maar alleen gedurfde styling en bruut vermogen is niet voldoende om volledig serieus te worden genomen in de harde wereld van de echte sportwagens. De meningen waren eensluidend: iedereen vond de 350Z een fantastisch uitziende sportwagen, maar wie een auto in deze prijsklasse koopt, laat zich zelden louter leiden door zijn hart. Als je zulke hoeveelheden geld uitgeeft, is het verstandiger om je hoofd erbij te houden.

 

Wanneer we de reclamepraatjes moeten geloven, is de 370Z behendiger, krachtiger, praktischer en leuker om te rijden dan zijn voorganger. Dat alles koop je voor dik 10.000 euro minder dan je voor een Cayman moet neertellen.

 

Het klinkt idioot en Nissan claimt met zijn aanval op Porsche heel wat, maar vergis je niet. Ze zijn bloedserieus daar in Japan. Tijdens de introductie van de 370Z had Nissan een Cayman neergezet als bewijs dat dit de auto was waarmee ze de concurrentie willen aangaan.

 

Wat styling betreft, is de 370Z in sterke mate schatplichtig aan de GT-R. Dat is een slimme zet van Nissan, want op de vormgeving van de GT-R valt niets af te dingen. Of die styling tijdloos zal blijken, moet de toekomst uitwijzen. We vonden de 350Z er eigenlijk nog altijd geweldig uitzien, totdat we tijdens deze test toevallig een wat vermoeid ogend blauw exemplaar tegenkwamen en we daar op slag anders over gingen denken. Dat geeft aan hoe vergankelijk een modieus uiterlijk kan zijn. Toen we onze 370Z naast die blauwe 350 parkeerden, werd in een oogopslag duidelijk wat Nissan heeft willen doen. Alles aan de 370Z oogt uitgesproken agressief. Hier wordt een statement gemaakt. Van de brede wielkasten en de schuine daklijn, die rechtstreeks van de GT-R afkomstig zijn, tot aan de hoge achterkant met led’jes. Alles straalt kracht, snelheid en bijdetijds ontwerp uit. Het suggereert de perfecte combinatie van vermogen en technologie die z’n grote broer, de GT-R, zo succesvol maakt. Daarmee vergeleken is de oude 350Z opeens hopeloos verouderd.

‘De 350Z was een samenraapsel van broos plastic en een bestudeerde eenvoud die geen recht deed aan de marktpositie waarop de auto zich richtte’
 

Naast de Cayman steekt de Nissan af als een kolossale auto. Niet alleen in dimensies maar ook door een enorme individualiteit die de Nissan uitstraalt en waarbij de Cayman eerlijk gezegd wat schril afsteekt. Rauw geweld naast geraffineerde finesse. Ook binnenin zet die trend zich voort. De 350Z was een samenraapsel van broos plastic en een bestudeerde eenvoud die geen recht deed aan de marktpositie waarop de auto zich richtte. In de 370 voelt alles solide en degelijk aan. Fraai gestikt leer, alcantara afwerking op de deuren, een hightech instrumentarium en aandacht voor detail zorgen ervoor dat dit interieur veel beter aansluit bij wat je in deze prijsklasse mag verwachten. Dat is van vitaal belang als Nissan werkelijk wil concurreren in dit marktsegment.

 

We moeten benadrukken dat het niet alleen cosmetische aanpassingen zijn. De 370Z heeft zowel voor als achter een bredere wielbasis en is maar liefst 100 mm korter dan zijn voorganger. Die aanpassingen beloven een beter weggedrag, zeker wanneer je weet dat het chassis veel stijver is en het gewicht aanzienlijk is verminderd door de toepassing van aluminium carrosseriedelen.

 

De 3,5-liter V6 van de 350 is vervangen door een 3,7-liter V6 in de 370Z. Vandaar ook de gewijzigde typeaanduiding. Het vermogen stijgt daardoor tot 326 pk, waardoor de auto vanuit stilstand binnen 5,4 seconden naar 100 km/u wordt gebracht en een topsnelheid van 250 km/u kan worden bereikt. Dat is snel. Zeker voor een auto die toch nog altijd 1,5 ton weegt.

 

De 350 was zo gebouwd dat de bestuurder een optimaal gevoel kon krijgen van de mogelijkheden en de prestaties door een combinatie van spectaculair uitlaatgeluid, directe besturing en pedaalgevoel en natuurlijk die fameuze, zware versnellingsbak.

 

Gelukkig is het Nissan gelukt om al die eigenschappen te behouden in de 370, zij het met wat nieuwe technische snufjes. De stuurbekrachtiging past zich nu aan de snelheid aan en de versnellingsbak is uitgerust met wat Nissan ‘Synchro Rev Control’ noemt. In essentie is dit een automatisch hak-teen-systeem, waarbij tijdens het terugschakelen heel eventjes wat tussengas wordt gegeven. De optionele ‘S-Mode’ maakt het allemaal nog soepeler en staat een veel snellere gangwisseling toe, waardoor er minder kans is om de auto op een kritisch moment uit balans te brengen, maar het heeft als nadeel dat het aloude handwerk steeds verder in de vergetelheid dreigt te raken.

 

Tot dusverre ziet het er in vergelijk met de Cayman allemaal heel goed uit voor de 370. Zouden we op dit moment moeten kiezen tussen de twee – dan hebben we weliswaar nog geen objectieve vergelijking – dan zou het prijsverschil van minimaal 10.000 euro een keuze voor de 370 meer dan rechtvaardigen.

 

Helaas. Zodra we gaan rijden, scheiden de paden zich al snel en wordt pijnlijk duidelijk waarom de Porsche 10.000 euro meer kost. We moeten wel opmerken dat Porsche het exemplaar voor deze test (we wilden een basisuitvoering met de 2,9-liter motor) alleen kon leveren met Porsches versnellingsbak met dubbele koppeling (PDK), met van die stompzinnige schakelknopjes op het stuur in plaats van echte flippers. Hoe ergerlijk die knoppen in de bediening ook zijn, het is wel een uitermate soepele bak en hij schakelt veel vloeiender dan de handgeschakelde Nissan. Maar we weten zeker dat dit ook zou gelden voor de handgeschakelde zesbak, waarvan Porsche ons dus geen exemplaar ter beschikking kon stellen.

 

Wanneer je beide auto’s echt het vuur aan de schenen legt, bestaat er geen twijfel waarom er zo’n prijsverschil is tussen de Nissan en de Porsche.

 

In rechte lijn zijn beide auto’s zeker snel, snel genoeg. Maar ga je eenmaal bochten nemen, dan laat de Cayman de Nissan al snel achter zich. Op maagdelijk asfalt beschikt de 370 over een formidabele wegligging. Volledig zelfverzekerd vreet de 370 zich vast in het wegdek, maar zodra er een paar onvolkomenheden in de weg zitten, wordt het snel minder. De Cayman heeft daar hoegenaamd geen last van.

 

Met z’n korte wielbasis, stevige vering en al het vermogen aan de achterwielen, komt de 370 al snel in de problemen en de elektronica moest overuren maken om alles in het gareel te houden. De Cayman verblikt of verbloost ondertussen niet en lijkt het op z’n sloffen te kunnen bijbenen.

 

Ga je met de 370 stevig op een rotonde af, dan helt de carrosserie over. De Porsche daarentegen blijft opmerkelijk recht liggen. Overhellen kan een belangrijke waarschuwing zijn dat je op het punt staat om de grenzen van het veilige te overschrijden. De Cayman geeft zo’n waarschuwing pas af als het al bijna te laat is. In negen van de tien gevallen is het toch beter en veiliger om zo recht mogelijk op de wielen te blijven.

‘Zou je niets anders gewend zijn dan een Cayman, dan is het je vergeven als je denkt dat de 370Z een matige auto is, maar dat doet natuurlijk geen recht aan de realiteit’
 

Nissan wil naam maken met betaalbare, stoere sportauto’s en deinst er niet voor terug om zich toch te meten aan het raffinement van een veel duurder merk als Porsche. De Japanners kiezen er bewust voor om de strijd aan te gaan met de veel betere dynamische eigenschappen van de Porsche en doet dat met een klassieke configuratie: motor voorin, achterwiel aangedreven en alle voor- en nadelen die daarmee gepaard gaan. Op zich is dat niet onverstandig. Het houdt de 370 betaalbaar en Nissan loopt niet het risico zichzelf te beconcurreren door een auto te maken die zo goed is dat hij de GT-R naar de kroon steekt.

 

‘Houd het eenvoudig, maar zorg wel voor een flinke dosis spanning’, lijkt de opdracht te zijn geweest aan de Nissan-technici.

 

Uiteindelijk komen we bij de wat sleetse uitdrukking dat ‘er tegenwoordig geen slechte auto’s meer worden gebouwd’. Zou je niets anders gewend zijn dan een Cayman, dan is het je vergeven als je denkt dat de 370Z een matige auto is, maar dat doet natuurlijk geen recht aan de realiteit. Hadden wij niet besloten om Nissans uitdaging serieus te nemen, en hadden we de Cayman buiten de vergelijking gehouden, dan schreven we hier nu iets heel anders en kwam de 370Z veel positiever uit de verf.

 

Ieder aspect van de Porsche biedt een rechtvaardiging voor het prijskaartje dat aan de auto hangt. Wanneer je het aanmerkelijk verbeterde interieur van de Nissan verruilt voor dat van de Porsche wordt dat opnieuw duidelijk. Hoe goed de 370 in dat opzicht ook is, in de Porsche zie en voel je meteen het verschil. Je kan het zelfs ruiken. Koppel dat aan een ritje over een testcircuit en de meeste mensen zouden waarschijnlijk bereid zijn een nog groter verschil te betalen dan de 10.000 euro die de twee auto’s scheidt.

 

Zou Nissan nooit meer de naam Porsche in de mond nemen (zeker niet in relatie tot de 370Z), dan hebben ze eenvoudigweg een briljante auto aan te bieden. Betaalbaar, opwindend, praktisch en anders dan alle anderen. Zonder de uitdaging van Nissan zou het oneerlijk en flauw zijn geweest om de Cayman in deze vergelijking te brengen, maar de Japanners hebben het over zichzelf afgeroepen.

 

Daarbij doen wij nog een andere suggestie. De grootste bedreiging voor Nissan komt volgens ons niet van Porsche, maar van de drieliter BMW Z4. Een spectaculaire sportwagen die zich veel eerlijker laat vergelijken met de 370Z. Ook achterwiel aangedreven en ook met de motor voorin. Toch is ook de BMW een geraffineerde Europeaan. Ranker, verfijnder en capabeler. In dat opzicht is de Z4 wat de 370Z had moeten zijn als Nissan een echt serieuze poging had ondernomen om de Cayman te evenaren. Snap je?

 

De Nissan 370Z en de Porsche Cayman zijn te verschillend om ze serieus met elkaar te vergelijken. Ja, het zijn allebei echte sportwagens, ze zijn allebei geweldig om in te rijden, maar daar houden de overeenkomsten dan ook op. De Z4 staat daar keurig tussenin. Zowel qua prijs als prestaties. En hoewel de Z4 in deze vergelijking schittert door afwezigheid, zou dat Beierse kunststukje wel eens het verstandige alternatief kunnen zijn.