Autotest

Renault Mégane Estate TCe 130

Ach, het was zo’n sprookje. Er was eens een Renault Mégane Estate die zo succesvol was dat er op elke straathoek gewoon twee stonden. Maar toen kwamen er nieuwe belastingregels: verhaaltje uit. Leeft ook de nieuwe Mégane Estate dan lang en gelukkig?

Door Redactie TopGear

Gepubliceerd op 29 november 2016 om 20:00 uur 1 reacties

Black Friday-week bij TopGear!

Cliché van de eeuw: er was maar één persoon die in Nederland bepaalde of een auto een succes werd of niet. Precies: de minister van Financiën. Eén grammetje CO2 te veel en je kon een auto net zo goed niet op de Nederlandse markt brengen. Aan de andere kant konden gunstig uitvallende fiscale maatregelen er juist voor zorgen dat 11.000 mensen een auto (inderdaad, de Outlander PHEV) kochten die ze nog nooit in het echt hadden gezien, laat staan gereden. De markt was, kortom, een beetje verziekt.

Wie was de winnaar van deze verziekte markt?

Een van de auto’s die daar enorm van geprofiteerd heeft, is de Renault Mégane Estate. Hij viel in het gunstige bijtellingstarief, en als je er een beetje leuk sportpakketje op zette, zag niemand dat je ‘m eigenlijk maar om één reden voor de deur had staan. Renault kon ze bijna letterlijk niet aanslepen en vier jaar geleden was het zelfs de bestverkochte auto van Nederland. Nou gebiedt de eerlijkheid natuurlijk te zeggen dat die Renault Mégane Estate behalve een spaarvarken ook gewoon een fijne auto was: ruim, comfortabel, prima uitrusting en een uiterlijk waarvan niet iedereen meteen denkt dat je een tarwegrasknuffelende wereldverbeteraar bent – het kan een stuk slechter.

Dat was toen. Dit is nu, en nu ziet er heel anders uit. De bijtellingsregeltjes zijn/worden aangepast en veranderen zodoende het hele speelveld. Voor veel merken betekent dat goed nieuws: ze doen opeens weer mee, omdat je plots voor zo’n beetje alles wat niet vol-elektrisch is de volle mep moet betalen. Andere zijn minder blij: hun ooit zo gunstige bijtellingsprijspakkertje heeft er opeens een hele zwik concurrenten bij gekregen. Renault hoort met de Mégane Estate tot de laatste categorie.

Hebben ze bij Renault dan nog wel een nieuwe gemaakt?

Nu is de wereld gelukkig een stuk groter dan Nederland alleen en dus komt Renault gewoon met een opvolger. Het is een fraai ding geworden. Hoewel z’n uiterlijk niemand zal verrassen (mik een nieuwe Mégane hatchback en een Talisman Estate in de blender en dit is wat eruit zal komen), zullen hele volksstammen bijzonder gecharmeerd van ‘m zijn. Een extra grapje is het feit dat, à la Clio Estate, een deel van de c-stijl zwartgekleurd is, waardoor het dak lijkt te zweven. Al wordt dat even hard weer tenietgedaan door de chroomstrip die wel gewoon doorloopt, maar zo blijft zo’n uiterlijk boeien. Mocht het exemplaar je toch nog wat te gewoontjes zijn, dan kun je altijd gaan voor de GT Line-versie. Die kost 400 euro meer dan onze Bose-editie en ziet er dankzij (onder meer) een andere voorbumper, 17 inch wielen en een diffuser nog wat sportiever uit.

Het gaat bij een stationwagen natuurlijk vooral om de ruimte, en daarom heeft Renault een nogal unieke beslissing genomen. De wielbasis van de Renault Mégane Estate is namelijk dik vier centimeter langer dan die van de hatchback, wat vooral goed nieuws is voor degenen die achterin zitten. Nu is de Mégane van zichzelf niet direct de ruimste op de achterbank, dus dat zijn welkome centimeters; hij wordt er volgens Renault zelfs een van de ruimere in z’n klasse van.

Hoeveel ruimer is de Estate?

In totaal is de Estate zelfs 30 centimeter langer dan de hatch; die resterende 26 centimeter zijn dus pure bagageruimte. Daarin kun je minimaal 521 en met alle achterstoelen neergeklapt maximaal 1.695 liter rommel kwijt. Onder de vlakke vloer is 55 liter smokkelwaar op te bergen, maar je kunt er ook voor kiezen de vloer lager te leggen: die is dan niet vlak meer, maar je creëert wel extra ruimte. Zelfs de Friese staartklok van tante Rie (God hebbe haar ziel) kan mee, want ook de stoel van de voorpassagier is neer te klappen, waardoor zaken die tot 2,7 meter lang zijn, zoals die rotklok, in deze Mégane passen.

Verder heeft Renault zich aardig uitgeleefd in handigheidjes. Zo kun je de bagageruimte met een schot in tweeën delen, zodat je krat bier niet de hele ruimte door stuitert. Er zijn achter de wielkasten nog wat ruimtes voor kleine dingetjes, en op strategische plekken zijn sleepogen gemonteerd waar je touwen of elastieken doorheen kunt trekken om je reislustige bagage wat fatsoen bij te brengen. Uiteraard zijn er hendels waarmee je in één keer de (60-40 verdeelde) achterbankleuning kunt omklappen. De ‘hoedenplank’ is oprolbaar én te verwijderen, en past dan in de ruimte onder de vloer. Handig.

Wat zorgt ervoor dat de Mégane Estate vooruit komt?

Motorisch en technisch houdt de Reanult Mégane Estate (of Grandtour, zoals ie in België heet) uiteraard gelijke tred met de hatchback. Er zijn dus twee diesels van 110 en 130 pk, en drie benzinemotoren van 100, 130 of (voor de GT) 205 pk. Er is ook een diesel die ondersteuning krijgt van een elektromotor, de zogeheten Hybrid Assist. Maar (kun je nagaan hoe anders de zaken er opeens voorstaan) er wordt nog gekeken of deze versie voor Nederland überhaupt interessant is.

Wij reden de 130 pk sterke benzinemotor, gecombineerd met een handbak (een zeventraps automaat kan ook). Het is een uitstekende motor voor de Renault Mégane Estate: hij is stil, heeft voldoende vermogen en met z’n 205 Nm ook aardig wat trekkracht. De zesbak laat zich soepeltjes en trefzeker bedienen. De besturing heeft weer dat typische Renault-gevoel, dat in eerste instantie nogal kunstmatig overkomt, maar vlot went en dan best in orde is. Vering en demping zijn comfortabel, maar je kunt de Mégane ook prima wat harder dan normaal een bocht door rossen. Al nodigt ie daar zelden tot nooit toe uit.

Zit je comfortabel in de Renault Mégane Estate?

De stoelen zijn goed (dat is weleens anders geweest in Renaults) en het dashboard oogt fris, modern en opgeruimd. Een tikje te opgeruimd wat ons betreft, want zo’n beetje alles wat er te bedienen valt, is in het grote, rechtopstaande aanraakscherm geduwd. Zo ben je nog weleens een tijdje op zoek naar die ene functie, terwijl je andere functies (zoals de navigatie) dan even kwijt bent, wat niet altijd even handig uitpakt (‘keer om, alstublieft’). Het zal vast wennen, en Renault maakt het in ieder geval niet zo bont als landgenoot Peugeot, maar toch. De afwerking is oké, al zou er hier en daar best wat beter plastic gebruikt kunnen zijn: sommige delen ogen als een regenachtige herfst in Noord-Korea.

Het bijtellingssprookje van de vorige Mégane Estate mag dan over en uit zijn, Renault heeft er alles aan gedaan om van de nieuwe ook zonder hulp van de fiscus een succes te maken.