Autotest: Renault Mégane RS R26.R

Renault heeft de smidse heter opgestookt om een gloeiend hete hatch nog verder te louteren. Het resultaat: een auto die met slechts een paar aanpassingen de aarde kan verschroeien.

 

Dit is een auto van de puurste soort. Om me heen zit een spaghetti van buizen, die samen de rolkooi vormen. Mijn lijf is vastgesnoerd met een ferme harnasgordel. Spontaan gelanceerd worden uit de kuipstoel er niet meer bij. Als ik stevig genoeg heen en weer schud, doet de auto vrolijk mee, zo licht is hij. Ik hang in mijn gordels in een poging naar voren te reiken. De ruimte is net groot genoeg om de startknop een zetje te geven. Met onheilspellend oorlogsgetrommel ontwaakt de R26.R. Let vooral op de die tweede R, een afkorting van Radical.

 

Een klein pennenstreekje, maar een wereld van verschil. Want dit model is nog heter dan de toch al niet koude R26. Dit is de overtreffende trap van de R26. In de basis is het dezelfde auto, met dezelfde motor, hetzelfde chassis en hetzelfde differentieel. Het verschil zit ‘m in de dingen die er niet opzitten. Een achterbank? Hup, weg ermee! Een radio en andere elektronische meuk? In de kliko. Ook de passagiersairbag is achterwege gebleven evenals geluidsisolatie. Oordopjes paraat houden, dus.

 

Alles bij elkaar opgeteld is er toch 123 kilo naar de vuilstort gegaan. Heb ik al verteld dat de achterste zijruiten en de achterklep van kunststof zijn? Dan ben ik ook vast vergeten te melden dat de motorkap van carbonfiber is gemaakt.

 

Na wat geslinger om de banden op temperatuur te krijgen waardoor de grip op zijn best is, geef ik een tikkie gas bij. Gelijk een kwade kat blaast hij naar me. De turbo jankt direct dat het een lieve lust is en zijn kracht bouwt onverminderd op. Negentig procent van het koppel komt tussen 2.000 tot 6.000 tpm vrij, de acceleratie lijkt oneindig lang te duren. Daarbij komt nog eens het geluid uit de titanium uitlaat. Een hoge huil dat resoneert in de kale carrosserie.

 

Als ik de eerste bocht in duik, slaat dat om in een ferme, meer mannelijker strijdkreet: Yeah! De R26.R is een geweldenaar in de bochten. Je hoeft geen coureur te zijn om maximaal plezier te hebben. Jij zegt waar je naartoe wilt en ondanks de meest stupide acties brengt hij je er. Het is een speelkameraadje, geen vijand. Wat je ook doet, het differentieel doet zijn werk en dat voel je. De banden laten het asfalt geen moment los. Het chassis is gelijk gebleven, de veren en schokdempers zijn wel aangepast aan de lichtere carrosserie.

 

Ik hap naar lucht en rem af om naast de baan even tot rust te komen. De steentjes vliegen in het rond en tikken in de wielkasten. Ja, dit is autorijden in z’n puurste vorm. Praktisch nut komt op de tweede plaats. Maar je krijgt wel een bagagenetje om je tas van de Appie, de kinderen en je vriendin onder vast te leggen.

 

Maak echter niet de fout deze auto voor dagelijks gebruik aan te schaffen. Het circuit is zijn habitat. Helaas zullen er officieel maar tien naar Nederland komen. Kost de normale R26 38.800 euro, de R26.R is maar honderd euro duurder! Helemaal mooi is dat alle Nederlandse versies ook nog eens standaard worden opgevoerd naar 268 pk. Is er een mooiere manier om de ‘oude’ Mégane op zo’n ‘radicale’ manier uit te zwaaien?