‘Je voelt de werking van de aerodynamica, of niet dan’, roept de race-instructeur, terwijl we op het Portimão-circuit in Portugal door de laatste bocht razen. Is dat zo? Nee, ik voel helemaal niets van de aerodynamica van de Golf GTI ClubSport. Voornamelijk doordat deze laatste bocht voor het rechte einde ook weer zo’n golvend gedeelte met slecht zicht is en mijn stuurgedrag gemixt wordt met een vleugje paniek – en de snelheid ligt boven de 160 km/u.
De instructeur zit in een VW Golf R en kan vertrouwen op de all-wheel drive. Ik zit achter het stuur van de nieuwe Golf GTI Clubsport en voel hoe het differentieel vóór tot het uiterste moet gaan om het koppel goed te verdelen tussen de enige twee aangedreven wielen, de voorwielen. Ik merk vaag iets van onderstuur. De lijn die ik volg, voedt mijn toenemende angst dat ik de Clubsport niet in het juiste spoor zal weten te houden.
Zilveren projectiel
‘Eh, misschien wel’, zeg ik in de radio. Ik ben een beetje bang om hem teleur te stellen. Nog veel banger ben ik om een van de slechts drie Clubsports op de wereld tegen een muurtje in de prak te rijden. Ik heb vertrouwen en blijf het gaspedaal ingedrukt houden. Ik voel de auto even sidderen en hoor het gekerm van verpulverend rubber. Vervolgens vliegt de Golf als een zilveren projectiel over het rechte einde, terwijl de knalpijp uitdagend naar de lege tribunes buldert. Heerlijk. Ook al voel ik de aerodynamica niet.
Portimão blijkt een van de beste circuits ter wereld te zijn om een hete hatch te testen. Een afmattende asfaltachtbaan met veel hoogteverschillen en glooiingen die je het zicht benemen. Als je zoals ik gezegend bent met het geheugen van een fruitvlieg, is dit zo’n circuit waar iedere bocht weer verrassend is, ook al ben je al tig rond geweest. In dit soort situaties zou een hete hatch je moeten helpen door zich fluwelig, snel en opwindend te betonen. Dus de hemel zij geprezen dat we hier in een Golf GTI rijden, en niet in een of andere uitbundige, dodelijke supercar. Maar de Golf GTI Clubsport is niet zomaar een variant op een icoon. Hij is een beetje beter dan dat.
Geschiedenis Golf GTI
Eerst maar eens een beetje geschiedschrijving: in 2016 viert de ‘GTI’ z’n veertigste verjaardag, en dus vond men het – naar goed gebruik bij VW – nodig om dat vieren met een speciale editie. In plaats van een Edition 40 kregen we dit: de Golf GTI Clubsport. De prestaties zijn zoals je had mogen verwachten: meer vermogen, aanpassingen aan de carrosserie en een andere ophanging en elektronica. Oh, en verrassend smaakvolle en aantrekkelijke kleurencombinaties.
‘Als je ‘m op de gewone weg op zijn staart trapt, levert ie het volle pond aan vermogen’
Precies in het midden
Wat betreft de prijs houdt ie precies het midden tussen de Golf Performance Pack en de Golf R – ergens rond de 43.500 euro – en hij haalt 261 pk uit z’n standaard 2,0-liter viercilinder turbo – flink wat meer dan de 227 van de PP en op niet al te ontmoedigende afstand van het paradepaardje, de Golf R met z’n 295 pk. Behalve dan dat de Clubsport prat gaat op een ‘overboost’-functie, die ‘m gedurende tien seconden de beschikking geeft over 287 pk als je het gaspedaal helemaal hebt ingetrapt. Vervolgens treedt er een rustperiode van tien seconden in, waarna die extra stoot vermogen opnieuw kan worden aangesproken. Maar als je ‘m op de gewone weg – of op een bochtig circuit als dit – op z’n staart trapt, dan levert ie al praktisch het volle pond aan vermogen.
Wat ervoor zorgt dat ik niet veel moeite had om de instructeur in de R bij te houden, ook al is een deel van die prestatie te danken aan het feit dat hij zich een heleboel ellende op de hals had gehaald als ik om het leven zou zijn gekomen. Maar er zijn nog andere redenen. Ten eerste doe ik er verstandig aan om op te merken dat de Clubsport op de optionele ‘semi-slick’ en ‘dry-biased’ Cup 2-banden stond, het twintig graden Celsius is, en het asfalt van Portimão glad en effen is. Ten tweede is de Golf GTI Clubsport zowel lager als stijver gemaakt, en het XDS+-differentieel vooraan is aangepast om al dat vermogen aan te kunnen, vermogen dat, wat je ook met de auto doet, slechts 10 pk minder is dan dat van de Golf R.
De Golf GTI Clubsport is snel en gretig
Hij is snel, geen twijfel over mogelijk. Beter nog: dit is een GTI die echt gretig aanvoelt. Bij lage toerentallen is ie zo fel als de R. Bij hoge toerentallen lekker losjes, veel meer dan de Performance Pack-Golf. De nieuwe uitlaat draagt bij aan dat gevoel doordat hij harder en agressiever klinkt, misschien zelfs wel angstaanjagend. En in de bochten voelt een louter en alleen voorwiel-aangedreven hatch iets minder steriel aan. Ja, als je iets te enthousiast bent, merk je dat hij alle zeilen bij moet zetten. Hier en daar moet hij een wiel van een extra stoot vermogen voorzien om in balans te blijven, maar je kunt heel ver gaan voordat je moet vrezen voor een fatale schuiver. Hetzelfde rijgedrag als de GTI, maar met een wat rauwer randje. Als je hard genoeg gaat, kun je zelfs het binnenste achterwiel van de grond krijgen. En als je met niet-opgewarmde banden bovenop een blinde heuveltop de verkeerde kant op stuurt, omdat de bocht naar rechts sinds je vorige doorkomst opeens op slinkse wijze is veranderd in een scherpe bocht naar links, moet je een halve slag tegenstuur geven. Maar om eerlijk te zijn is daar een soort rijstijl-schuine-streep-domheid voor nodig waar je je op de openbare weg nooit schuldig aan zou maken.
‘Bij lage toerentallen is hij fel als de R, en bij hoge toerentallen lekker losjes’
De Golf GTI Clubsport is een bijzonder fraaie hete hatch
Ingetogen, maar heel duidelijk met een paar esthetische accenten. Hij heeft een nieuwe voorbumper met een diepere splitter, die omkaderd wordt door verticale ‘luchtgordijnen’. Deze zorgen voor een goede luchtstroom langs de voorwielen. De nieuwe side skirts lopen helemaal van voren naar achteren, en de achterbumper heeft een nieuw profiel gekregen met knalpijpen van een iets grotere diameter. Om alles compleet te maken zit er boven het achterraam een kleine, strakke, naar boven gedraaide spoiler, die op subtiele wijze het vertrouwde Golf-profiel accentueert. Zowel op de driedeurs- als de vijfdeursuitvoering ziet het er behoorlijk subliem uit. Hij is een tikkeltje agressiever, zonder karikaturaal te worden.
Zoals al eerder opgemerkt, stelt VW dat al die aanpassingen zorgen voor een betere aerodynamische neerwaartse kracht. Ik twijfel er niet aan dat ze inderdaad een bepaalde meetbare druk tot gevolg hebben. Maar gezien het feit dat ik in auto’s heb gereden die écht neerwaartse kracht vertoonden, en de daarop aangebrachte toevoegingen heel wat opzichtiger waren, vermoed ik dat het neerwaartse effect bij deze Golf zeer bescheiden is. Toen ik aandrong op harde cijfers, luidde het antwoord van VW dat de Clubsport ‘enige’ neerwaartse kracht vertoont, wat nauwelijks voor opluchting bij me zorgde.
Dus. De vraag is of dit een R ‘light’ is, of een super Performance Pack. Het antwoord, op basis van onze ervaring (circuit, warm, optionele banden), is een enorme anticlimax: een beetje van beide. Ik vermoed dat de Clubsport op een gewone weg met bladeren en oliesporen en hobbels en normale banden nog altijd iets minder snel zal zijn dan een gewone Golf R. Hij bezit voldoende vermogen om in scherpe, langzame bochten met de wielen te spinnen, daar waar de R simpelweg diep door de vering gaat en vooruit schiet, en hij is veel spannender dan een gewone GTI, die weergaloos is maar je bepaald niet in vuur en vlam zet.
De beste onder de GTI’s?
Natuurlijk mikt de CS met die prijs en z’n 261/287 pk uitgerekend op een segment waar de concurrentie al bijzonder fel is. Maar wanneer je in overweging neemt dat hij er bijzonder goed uitziet, flitsend presteert en daarbij zeer compleet is, dan is er veel voor deze auto te zeggen. Daarbij zal de productie ervan maar een paar maanden duren – VW gaat ervan uit dat er slechts een paar duizend van de band zullen komen – en dus zal het dan misschien geen zeldzame auto worden, maar wel een heel bijzondere en aantrekkelijke. De beste onder GTI’s? Ja. Geen twijfel mogelijk. Maar net niet goed genoeg om op een binnenweggetje beter te presteren dan de Golf R op een echte weg. We zullen ze naast elkaar moeten testen om het helemaal zeker te weten.
Nog wat kersen op de taart
Edition 20
(Golf GTI 3, 1996)
Deze speciale editie had een 2,0-liter 4-cil. motor van 150 pk zonder upgrades. Geruite bekleding op de stoelen, rode veiligheidsgordels, split-rim BBS-velgen.
Edition 25
(Golf GTI 4, 2001)
Een kwart eeuw GTI werd gevierd met 30 pk extra, voor een totaal van precies 180 pk uit de 1,8-liter 4-cil. De enige echt geloofwaardige hete MkIV.
Golf 4 GTI Edition 25
Edition 30
(Golf GTI 5, 2006)
227 pk van de 2,0-liter 4-cil. turbo, waardoor hij 6,8 sec. doet over 0-100 km/u. En het is eerste GTI die harder gaat dan 240 km/u.
Edition 35
(Golf GTI 6, 2011)
De inmiddels bekende 2,0-liter 4-cil. turbo van de TSI levert 232 pk, en zoals altijd kreeg ie andere wielen. 0-100 in 6,6 sec., net als de CS een beetje meer GTI en een beetje minder R.
Motor:
1.984 cc
viercil. turbo
261 pk @ 5.350 tpm (287 pk met overboost)
380 Nm @ 1.700 tpm
Prestaties
0-100 km/u in 5,9 s
top 250 km/u
Aandrijving
Voorwiel
6v automaat of 6v handbak
Verbruik (gemiddeld)
6,7 l/100 km (handgeschakeld),
162 g/km CO2 (handgeschakeld)
Afmetingen
4.255 x 1.799 x 1.452 mm (l x b x h)
2.637 mm (wielbasis)
1.275 kg
50 l (benzine)
380 l (bagageruimte)
Reacties