BMW i8: een ijzige roadtrip

TopGear loopt nooit ergens de kantjes van af en besluit een trip van 2.400 kilometer te maken in een sportieve hybride.

Ik word begroet door de kilte van zeven graden als ik mijn ov-kaart in mijn zak stop en uit de metro in Londen stap. Ik maak er maar het beste van. Zojuist heb ik het eerste kleine stapje gezet van een ontzagwekkende reis van 2.400 kilometer, en de eindbestemming zal nog wel een stukje killer zijn dan zeven graden. We hebben het plan opgevat om met de BMW i8 van ons hoofdkantoor in Londen naar het ijzige Kall, in het midden van Zweden, te rijden. Dat is natuurlijk een onderneming die serieuze voorbereiding vergt, daarom heb ik de i8 volgetankt met benzine en de hele nacht aan de lader laten staan. Er zitten winterbanden onder; ik geef een achteloos trapje tegen de Bridgestones om te controleren of ze op spanning zijn. Gisteren ben ik met de i8 zelfs door de wasstraat gereden – scheelt toch weer wat extra gewicht.

De fotograaf is al met de i8 in de weer als ik arriveer met een tas die is volgepropt met warme kleding. De eerste horde die we moeten nemen, is een plek vinden voor die tas in een 2+2 met middenmotor die is gebouwd rond een ruimteverslindende kuip van koolstofvezel. De tas van de fotograaf vult de kofferbak (met een inhoud van 154 liter). De fotoapparatuur is gestapeld op de klapstoeltjes die pal voor de opgevoerde 231 pk sterke Mini-motor zijn gemonteerd. Gelukkig wordt het toch al beperkte zicht er niet verder door belemmerd. Hoewel ie de hoogte/lengte-verhouding van een B2 Stealth-bommenwerper heeft, is de i8 13 centimeter hoger dan een Lamborghini Huracán. Mijn bezittingen prop ik tussen de smalle rugleuning en de hemel, en dan trekken we de fraaie vleugeldeuren naar beneden en vertrekken we.

Ik ben vaak langs de i8 gelopen en heb me altijd vergaapt aan de bijzondere welvingen en de elegante wielkasten, die subtiel versmelten met de lijnen van de carrosserie. Dit is de eerste keer dat ik ga rijden met onze Auto van het Jaar van 2014. Hij voelt onmiddellijk goed aan. De rijpositie is perfect: laag, met de benen gestrekt en het stuur steekt recht voor je uit het dashboard. Comfortabel. Bestemming Folkstone intypen op het iDrive-navigatiesysteem is in een vloek en een zucht voor elkaar en een Bluetooth-verbinding voor mijn telefoon is vlot tot stand gebracht. Het is allemaal vertrouwd BMW; gekkigheid ontbreekt. Afgezien misschien van die deuren. En, eerlijk gezegd, dat angstaanjagende zicht in de buitenspiegels. Het is niet het gebrek aan zicht, het zijn die zwevende bogen aan de achterzijkanten die mijn aandacht afleiden van de BMW Z3 die een stoplichtsprintje met me wil doen.

De 1,5-liter driecilinder turbomotor gaat pas een tijdje na vertrek aan het werk. We hebben ongeveer 12 kilometer op accu’s gereden, dus die lage bijtelling van slechts 7 procent (tot eind dit jaar dan) is op z’n plaats. Volgens opgave is de actieradius met elektrische aandrijving 37 kilometer, maar de verleiding is onweerstaanbaar om ‘m met die karrenvracht aan koppel tot 50 km/u vrijwel geluidloos te laten accelereren. Zelfs in een cynische wereldstad als Londen trek je meer aandacht dan tien Lamborghini’s achter elkaar. De i8 is niet het eerste het beste stadsautootje. Je hebt de beschikking over onmiddellijke respons, hanteerbare afmetingen en fatsoenlijk zicht in de spiegels. Oh hemel, daar heb je die bogen weer.

Natte sneeuw en regen slaan tegen de voorruit, de weersomstandigheden spelen een spel van kat en muis dat ons tot in Duitsland zal achtervolgen. Aan beide kanten van het kanaal staat er veel water op de snelwegen en ik realiseer me dat ik in het stuur zit te knijpen omdat ik elk moment een schuiver door aquaplaning verwacht, die zich overigens niet aandient. De i8 heeft banden die half zo breed zijn als die van andere auto’s met middenmotor, en ploegt onverstoorbaar voort.

Noord-Frankrijk trekt voorbij in een grijze miezer; alleen aan het toegenomen bandengeluid kunnen we afleiden dat we de grens met België met dat beroerde wegdek zijn gepasseerd. Even later klikt de camera om het bord ‘Welkom in Nederland’ te fotograferen en verdwijnen de bandengeluiden. De super-aerodynamische carrosserie zorgt ook voor een opvallend gebrek aan rijwindgeluid. Ik begin de auto te waarderen. We zijn vijf uur op weg en er is geen sprake van vermoeidheid. Mijn vrees dat deze buitengewoon geavanceerde techneut zich zou ontplooien als een buitengewoon storingsgevoelige diva is ongegrond. Geen enkele andere auto met een kuip van koolstofvezel is zodanig verfijnd: kraakjes of resonanties ontbreken. We moeten op zoek naar een serieuzere beproeving en rijden zijn thuisland binnen.

‘259… 261… 261… Kom op nou… 262. Oké, zo is het goed.’ De regen heeft ons 30 kilometer ten westen van Dortmund teruggevonden, maar op stukjes waar geen snelheidsbeperking geldt, lukt het om tussen het opspattende water van trucks door 262 km/u aan te tikken. De opgegeven top van 250 km/u is dus reëel – al zal de teller overdrijven. De fotograaf bekijkt of de foto’s op snelheid scherp zijn en intussen speur ik naar benzinestations. De topsnelheid heeft z’n tol geëist en het lampje van de tank brandt zodat we na 530 kilometer onze eerste pitstop maken. De i8 heeft een tank van een stadsauto, met een inhoud van 42 liter zal dit tussen Londen en Kall de eerste van vijf tankbeurten zijn. Gedurende de gehele reis zal de i8 gemiddeld 8,17 liter per 100 kilometer gebruiken, met als zuinigste uitschieter 7,68 liter.

Wanneer je het kleine versnellingspookje naar links duwt, wordt de sportstand ingeschakeld, waarbij de accu’s worden opgeladen door een dynamo op de krukas. Een uur lang 190 km/u rijden zorgt ervoor dat de accu’s zodanig zijn bijgeladen dat we geluidloos door Hamburg kunnen rijden om in de ‘HafenCity’ nachtelijke foto’s te schieten.

Bristol, Liverpool en Londen, neem hier een voorbeeld aan: Hamburg heeft de kades op perfecte wijze in ere hersteld. Loodsen van rode baksteen torenen langs de oevers van de Elbe en herbergen nu appartementen en kantoren waar ooit de machinekamer van industrieel Hamburg was gevestigd. De i8 past er prima. Onder de talloze bruggen wordt de stilte verbroken door het gezoem van elektromotoren en piepende banden op de keien, hij straalt dreiging uit, een machtig vertoon van Duits temperament. Tweeënzeventig jaar geleden zijn hier vlakbij door een Brits bombardement en de daarop volgende vuurzee ongeveer 43.000 burgers om het leven gekomen. Nu ziet de omgeving, ziet deze auto er zo modern uit, zo vooruitstrevend. Ik ben blij dat in West-Europa alles is bijgelegd.

De fotograaf neemt het stuur over voor de nachtetappe die noordwaarts voert naar het havengehucht Gremersdorf. De carrosserie van de i8 snijdt op hoge snelheid zo venijnig door de vochtige koude lucht dat een fijne nevel de nacht wordt ingespoten. Deze variant op een windtunnel houdt me wakker tot we rond middernacht in ons bizarre Route 66-achtige motel belanden, opgelucht dat we de onstuimige omstandigheden achter ons kunnen laten.

Als je in een i8 rijdt, kun je rekenen op een vip-status en dat moet je je goed blijven realiseren als je op geoefende wijze de auto gracieus verlaat. Op de veerboot worden we belaagd door een kleine menigte belangstellenden die vragen op ons afvuren – het enige wat ontbreekt is een microfoon die onder onze neus wordt geduwd. ‘Hoe hard kan ie?’ ‘Elektrisch of hybride?’ ‘Maar 140.000 euro?’ ‘Mag ik er even in zitten?’ Ongetwijfeld ziet de i8 er zowel prijziger als sneller uit dan mensen denken dat ie is. En minder comfortabel. Bij een Deens benzinestation ziet een dame met een van alle opties voorziene 5-serie onze tot aan de nok volgepropte i8 en stelt ter plekke een ruil voor. Dat is allemaal leuk en aardig, maar met een 5-serie kun je niet afstanden verslinden zoals met een i8.

Door. Op zondagmiddag tegen lunchtijd passeren we onze zesde en laatste landgrens van dit weekeinde, wanneer we de zesenhalve kilometer lange Øresund-brug nemen die Denemarken met Zweden verbindt. Op het hoogste punt, tussen de middentorens van 204 meter, is de kromming zo enorm dat ik voor en achter me alleen maar lucht en wegdek zie, geen land, geen zee – enkel een ongerepte weg naar de hemel. Dit kan alleen maar Scandinavië zijn.

Het is bijtend koud als de fotograaf uitstapt om de brug te fotograferen: de wind krijgt vat op de deuren die op hun gasveren omhoog staan. Toch duurt het nog tot in de avond voordat sneeuw uit de berm over het wegdek waait en de temperatuur zakt naar -10 graden. Met de stoelverwarming aan trekken we naar het noorden, de diffuser trekt – waar de plaatselijke auto’s smerige wolken uitpuffen – in z’n kielzog slechts een driehoekig spoor van stuifsneeuw.

De laatste etappe op maandagochtend lonkt. We slepen onze spullen uit een piepkleine en zonderlinge B&B die eruitziet alsof hij door Dame Edna is ingericht, en lopen knarsend door de verse sneeuw. Zelfs in de vrieskou van de ochtend geeft het buitengewoon complexe hybridesysteem geen krimp.

Dan gebeurt er iets vreemds. Wanneer we in Kall aankomen, wordt de sneeuw dunner, trekt zich terug van de bermen en verdwijnt van de boomtoppen. We voeren de snelheid op, de banden hebben weer greep op asfalt in plaats van op een laagje ijs. De weg naar ons einddoel is een stoffig bruine, niet een maagdelijk witte piste. ‘Warmste winter in veertig jaar, nooit eerder meegemaakt’, gniffelt zaagmolen-eigenaar Egon.

De fotograaf inspecteert zijn apparatuur en ik klim uit de grotendeels smetteloze i8, ik verbaas me erover hoe de aerodynamische vormen ervoor gezorgd hebben dat vuil van de flanken is geblazen. Wat een buitengewoon bijzondere reisauto. De i8 heeft de verwachtingen over het comfort verre overtroffen – hij is boven alle kritiek verheven. Ik duik nog een keer onder het bestuurdersportier door en druk op de stopknop. Vlak voordat het display dimt, vang ik een glimp op van de buitentemperatuur. Na 2.461 kilometer is de temperatuur buiten zes graden.

BMW i8

Motor
1.499 cc
driecilinder turbo hybride
362 pk / 570 Nm (gecombineerd)

Aandrijving
vier wielen
6v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 4,4 s
top 250 km/u

Verbruik (gemiddeld)
2,1 l/100 km
49 g/km CO2

Afmetingen
4.689 x 1.942 x 1.298 mm (l x b x h)
2.800 mm (wielbasis)
1.485 kg
42 l (benzine)
154 l (bagage)

Prijzen
NL € 138.000 (7%)
BE € 141.000