Autotest

Renault Zoe Q90 Z.E. 40 Bose

De vol-elektrische Renault Zoe is er nu met een nieuwe batterij die een einde moet maken aan hét grote bezwaar dat mensen tegen dit soort auto’s hebben: je komt er niet ver genoeg mee. Maar is ‘een stuk verder’ ver genoeg?

Door Redactie TopGear

Gepubliceerd op 21 februari 2017 om 20:00 uur 2 reacties

Check deze TopGear-deals 🏁

Zo eerlijk zijn ze bij Renault wel weer. Nee, de 400 kilometer actieradius waarvan gerept wordt bij de Renault Zoe Q90, ga je alleen halen als je van de Mount Everest naar beneden rijdt. Met rugwind. 300 kilometer, dát kan.

Of niet, natuurlijk. Bij de start van onze testrit werd ons op het hart gedrukt vooral ‘normaal’ met de auto te rijden. Nou is ‘normaal’ voor ons sowieso al een hele uitdaging, maar Renault bleek het iets anders te bedoelen: normaal als in ‘niet elke vierenhalve nanoseconde angstvallig checken hoeveel kilometer je nog uit je acculading kunt persen’. Als in een normale auto dus. Om dat kracht bij te zetten, hadden ze zelfs het metertje van de actieradius afgeplakt.

Hoe ver kun je dan met de Renault Zoe Q90?

Omdat wij ook (heus!) wel eens doen wat ons gevraagd wordt, hebben we redelijk ‘normaal’ gereden. Op de bestemming aangekomen, pulkten we vol verwachting het stickertje los. 170 kilometer gereden, 110 over: 280 kilometer. Geen 400 dus, zelfs geen 300, maar vooruit: lang niet gek.

Is dit dan, na de Tesla’s, de eerste vol-elektrische auto die écht een realistisch alternatief vormt voor een olie-auto? Nou, ‘ja’, zou je zeggen. Het eerste ‘nee’ openbaarde zich de volgende dag, toen we terugreden via een route die aanzienlijk meer snelwegen bevatte dan de heenreis. Het metertje was nu niet afgeplakt, en bij een tempo van 120 km/u zie je die actieradius dan elke kilometer met 10 kilometer teruglopen. En zit je wéér met dat gevoel dat je nog een hoop met je telefoon wilt doen terwijl ie bijna leeg is.

Echt nee? Definitief?

Het tweede en definitieve ‘nee’ kwam toen we bij het schrijven van dit artikel de technische gegevens indoken. Daarin geeft Renault voor onze Q90 (Q voor Quickcharge, snelladen dus) namelijk als ‘reële actieradius bij gematigde temperaturen’ 280 kilometer op. Precies wat wij hadden gerealiseerd: keurig dus. Maar! Ze geven ook een ‘reële actieradius bij lage temperaturen’ op. Drie keer raden? Fout: 180 kilometer – niet bar veel. Maak daar dan ook nog snelwegkilometers van en je houdt verdomd weinig over. Zie dat dan maar eens als serieus alternatief voor een Clio diesel waarmee je op één tank naar Parijs en terug rijdt, wat voor weer het ook is.

Jammer, want de Renault Zoe Q90 stuurt goed, is comfortabel en niet snel, maar vlot zat. De laaggeplaatste batterijen zorgen voor een zwaartepunt dat het bochtgedrag alleen maar stabieler maakt. Daarbij ziet hij er ook uit als een ‘normale’ auto – en nog best een leuke bovendien. Wel vallen sommige delen van het interieur in de categorie ‘Beetje Jammer’. De deurgrepen en grote lappen van de gebruikte kunststof lijken regelrecht uit de Mégane te komen – maar dan wel die uit 2002. Dat draagt niet bij aan het luxe verwengevoel dat je verwacht bij een niet al te goedkope auto (vanaf 24.680 euro; 24.550 euro in België). Het leer en de Bose-stereo uit onze topversie doen dat dan weer wel, maar dan is ie ook écht niet goedkoop meer.