Lambo Huracán vs Bentley GT3-R

De een is een harde jongen geworden, de ander niet. Wat gebeurt er als ze elkaar midden op een bevroren meer tegenkomen?

De Huracán en de Continental GT3-R liggen op ramkoers. De twee hagelwitte monsters, gezamenlijke waarde zo’n half miljoen euro, razen met hoge snelheid op elkaar af. Dat wordt puin ruimen.

Dat zou zo geweest zijn, ware het niet dat deze onvermijdelijke botsing geen letterlijke botsing is (hoewel ik eerlijk gezegd geen idee heb hoe we die buitenspiegel-tegen-buitenspiegelfoto’s bij hoge snelheid hebben kunnen schieten zonder brokken te maken. Het grootste deel van de tijd dat we ermee bezig waren, had ik mijn ogen dicht). Nee, dit is geen letterlijke botsing, maar een duel tussen twee automerken die ooit in twee totaal verschillende sferen verkeerden.

Sinds mensenheugenis was het zo: Bentley maakte grote, weelderige grand-tourers, auto’s van uitbundige luxe. Lamborghini bouwde messcherpe, hels felle, ietwat maffe supercars, monsters met de motor in het midden die je met huid en haar opvraten als je er ook maar op de verkeerde manier naar keek. Weelderig versus ongetemd, exuberant versus ruig, never the twain shall meet.

Tijden veranderen. Sommigen zeggen dat de Huracán, de langverwachte V10-vervanger van de prehistorische Gallardo, een beetje soft is geworden. Niet alleen maar visueel soft – er is geen discussie over mogelijk dat ie nogal karig is wat betreft Lamborghini’s traditionele assortiment aan uitgangen, ribben en uitstulpingen – maar, wordt er gefluisterd, ook onderhuids soft. De Huracán, luidt de kritiek, is een beetje braaf geworden, een beetje stilletjes, een beetje beschaafd. Prima voor een supercar van… nou ja, zo’n beetje elk merk, maar niet voor Lamborghini.

De Continental heeft intussen aan vechtsport gedaan. Volgens Bentley is deze GT3-R voor op de weg gebaseerd op de Continental GT3-R raceauto die in 2014 de Blancpain Endurance-race op Silverstone won, en het merk beweert dat ‘hij eigenschappen voor op de weg en het circuit combineert’. Ze zeggen dat hij een stuk lichter is geworden. Hij is voorzien van een nieuwe achtervleugel, koolstofvezel en een uitlaat van titanium. Hij heeft maar twee stoelen, want de achterzitting van de Continental is vervangen door een vreemd soort opbergplaats die nog het meest lijkt op een weelderig gestoffeerd zithoekje in een nachtclub.

Zo symboliseert deze ontmoeting op de keper beschouwd het aflossen van de wacht, het moment dat Bentley zich voor het eerst waagt op het terrein van de flitsende supercar waar Lamborghini actief is (of misschien is het Lamborghini dat zich waagt op het terrein van Bentleys GT)? De cijfers laten zien dat de Bentley en de Lamborghini meer dan ooit op elkaar lijken. De van Audi afkomstige Continental twin-turbo V8 is opgepookt tot 580 pk, wat aardig in de buurt komt van de 610 pk van de Huracán. De Bentley doet er officieel 3,8 seconden over om op 100 km/u te komen – deels dankzij een achttraps ZF-transmissie met kortere intervallen – waarmee ie dik 0,6 seconden langzamer is dan de Lamborghini. Zijn deze op het eerste gezicht zo verschillende sportauto’s dan echt concurrenten van elkaar? Is de Bentley – de hemel mag het verhoeden – onstuimiger dan de Lamborghini?

Nee. Nee, en nog eens nee. Je hoeft maar heel vluchtig naar het profiel van de Continental te kijken om te begrijpen dat, hoeveel gewicht Bentley ook van z’n romp heeft geknabbeld, het nooit een dartele, flitsende circuitvreter zal worden.

Zo betoont ie zich ook op dit bevroren meer. Maar de GT3-R brengt wel een machtig geluid voort, waarbij de V8 verbazingwekkend losjes het toerental omhoog gooit. Ja, de enkele keer dat hij een beetje grip vindt, schiet ie indrukwekkend fel naar voren. Ja, hij is ongetwijfeld beter handelbaar dan een gewone Continental onder deze omstandigheden zou zijn. Maar daarbij is het geen grommende lichtgewicht. Bentley heeft niet minder dan 100 kilo van de gewone Continental af weten te krijgen, maar de GT3-R weegt nog altijd 2.195 kilo. En de GT3-raceuitvoering die eraan ten grondslag lag? 1.295 kilo – 900 kilo lichter. De Huracán is 800 kilo slanker. Je hoeft maar een blik in het interieur van de Conti te werpen om te zien dat dit allesbehalve een karig aangeklede raceauto is. Je ziet leer en metaal, een navigatiesysteem en tapijt op de vloer. En er is veel groen. Groen overheerst.

‘Tot mijn verrassing blijkt de Huracán zowel een echte onstuimige Lamborghini als poeslief in zijn gedrag’

Hoe slim het vierwielaandrijvingssysteem ook is – en dat van de GT3-R is echt héél slim en in staat om voor de eerste keer koppel over de achteras te verdelen – op dit soort ijs kun je een overdaad aan gewicht niet verhullen. De Continental door een bocht manoeuvreren is niet zozeer een instinctieve handeling als wel een kwestie van langdurig en overtuigend onderhandelen. Remmen is net zo’n langdurig proces, ondanks de happige remschijven van silicium-koolstof die de Continental heeft, en die vooraan een diameter hebben van maar liefst 420 millimeter en achter van 356 millimeter. Bij Bentley schat men dat ze tijdens één remstop genoeg energie kunnen opslaan om een heel huis zes uur lang van energie te voorzien. Behalve op het ijs dan.

Niet dat de GT3-R in welk opzicht dan ook een slechte auto is. Verre van. Hij is spectaculair goed. Op de beijsde wegen in de omgeving van Kall gedraagt de Continental zich vorstelijk, terwijl ie onverstoorbaar maar met loeiende motor de inzittenden beschermt te midden van de sneeuwvlaktes.

Als je eenmaal gewend bent aan de stevige g-krachten blijkt de GT3-R ook op ijs weergaloos te zijn. Ga op de rem staan om het gewicht naar voren te verplaatsen, gooi ‘m de bocht in en je kunt ‘m heerlijk laten driften, soms zelfs in de richting die je voor ogen had. De Continental betoont zich altijd nog superieur, en hij heeft op de hele planeet zijn gelijke niet wat betreft stijl, soepelheid en snelheid.

Daar ligt ook precies het probleem met de GT3-R: z’n naam. Hij biedt meer – of liever gezegd: hij biedt iets anders – dan de naam belooft. Zelfs GT3 zou al overdreven zijn. En GT3-R is veel te veel van het goede, omdat dat de indruk wekt van een uitgeklede racebolide met rolkooi. Maar de GT3-R is geen uitgeklede racebolide met rolkooi. Het is een iets snellere en iets lichtere versie van de grote, imposante Continental die we kennen en waar we dol op zijn.

Dus nee, de Continental is niet opeens veranderd in een circuitbeest, althans niet op het ijs. Maar hoe zit het met de Huracán? Is dit de eerste Lamborghini die je zou omschrijven als een ‘flinke softie’ zonder voor je leven te hoeven vrezen?

Nee. De Huracán is geen verdunde Lamborghini, geen Sant’Agata-light. Hij is van uitzonderlijke klasse. Hij is verrukkelijk.

Ik moet bekennen dat ik klamme handen had toen ik me opmaakte om in de Huracán te gaan rijden op een ondergrond met praktisch nul komma nul grip. Ik zag de parelwitte Lamborghini al op hoge snelheid over het meer razen en tollend tegen een spar klappen, waar ie onmiddellijk vlam vatte omdat de wetten van Hollywood nou eenmaal voorschrijven dat dat gebeurt als iets wat vol zit met brandstof tegen een vast voorwerp knalt. Tot mijn verrassing blijkt de Huracán zowel een echte onstuimige Lamborghini als poeslief in zijn gedrag. Hij stuurt netjes in waar andere auto’s onderstuur zouden vertonen, terwijl hij uiterst beheerst drift en kwispelt.

Daar waar je in auto’s met de motor voorin gedwongen bent om rekening te houden met het feit dat het grootste deel van het gewicht voorin zit – boven de wielen die sturen, terwijl de rest van de auto om dat draaipunt heen wil bewegen – ligt het zwaartepunt van de Huracán in het midden, waardoor ie in staat is om met de behendigheid van een lenige pinguïn van richting te veranderen. Het is geweldige reclame voor de intrinsieke waarde van auto’s met een midscheepse motor. De Huracán heeft een eenvoudigweg briljante wegligging en maakt het mogelijk om met een lichte druk op het gaspedaal van onder- naar overstuur over te gaan, waarbij de gewichtsverplaatsing zich in high-definition in je ruggengraat laat voelen. Op het asfalt zullen gewone stervelingen er moeite mee hebben de positieve kanten van deze gewichtsverdeling in te zien – het gemak waarmee hij overgaat van onderstuur naar overstuur zal sommigen misschien enigszins in de problemen brengen – maar op spiegelglad ijs is dat voortdurend overduidelijk, en het zorgt ervoor dat de Huracán zich op het gladde ongelooflijk onverstoorbaar toont.

De atmosferische V10 draagt natuurlijk bij aan die verfijnde balans, en op iedere beweging van het gaspedaal reageert hij met een afgemeten, lineaire dosis vermogen. We zijn erg onder de indruk van de combinatie van vermogen en efficiëntie waar de nieuwste generatie turbobenzinemotoren voor zorgt, en al helemaal in geval van hybride auto’s, maar het is maar de vraag of ze ooit zullen kunnen tippen aan de perfecte respons van grote atmosferische motoren. Nu in ieder geval nog niet.

Dus misschien is de Huracán een beetje softer – zowel visueel als technisch – dan de Gallardo waar hij voor in de plaats komt, maar is dat zo erg? De vormgeving van de iPad kent niet bepaald veel scherpe knikken, maar niemand klaagt dat hij lelijk is. Net zoals bijna alle Lamborghini’s is de Huracán razendsnel, maakt ie een overdonderend kabaal en is ie oogverblindend. In tegenstelling tot zo’n beetje iedere andere Lamborghini is het een auto voor normaal gebruik, heeft ie een fatsoenlijke versnellingsbak, voelt ie zeer solide aan en zal ie je op een ijskoude dag geen pootje haken. Wat verlang je nog meer van een supercar met de motor in het midden?

Hoe weeïg het ook klinkt: na ieder spectaculair en zwierig rondje in de Huracán moest ik even stoppen om het allemaal te laten bezinken, de magie van de tien loeiende cilinders en 600 pk van Italiaans raffinement op een spiegelgladde ondergrond. Eén ding weet ik zeker: de Continental is nog altijd een cruiser, en Lamborghini maakt nog altijd weergaloze supercars. Alles is zoals het was. Botsing afgewend.

Lamborghini Huracán LP610-4

Motor
5.204 cc
V10
610 pk / 560 Nm

Aandrijving
vier wielen
7v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 3,2 s
top 325 km/u

Verbruik (gemiddeld)
12,5 l/100 km
290 g/km CO2

Afmetingen
4.459 x 1.924 x 1.165 mm (l x b x h)
2.620 mm (wielbasis)
1.422 kg
90 l (benzine)
bagageruimte n.b.

Prijzen
NL € 262.398
BE € 205.095
Bentley Continental GT3-R

Motor
3.993 cc
V8 biturbo
580 pk / 700 Nm

Aandrijving
vier wielen
8v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 3,8 s
top 274 km/u

Verbruik (gemiddeld)
12,7 l/100 km
295 g/km CO2

Afmetingen
4.806 x 1.944 x 1.404 mm (l x b x h)
2.746 mm (wielbasis)
2.195 kg
90 l (benzine)
358 l (bagage)

Prijzen
NL niet leverbaar
BE € 290.400