Opel Mokka in Afrika: deel 1

Terwijl Clarkson, Hammond en May net zijn teruggekeerd van hun Afrikaanse ontdekkingstocht naar de oorsprong van rivier de Nijl, vliegen we weer die kant uit voor een test met een stads-SUV.

De mannen van TopGear-tv waren inmiddels al twee keer in Afrika. De laatste keer zag je een paar maanden geleden op de BBC – en onlangs nog op Veronica en Canvas – en de eerste keer herinner je je vast nog als de Botswana Special, in 2007. De drie heren reden oude barrels: Clarkson een Lancia Beta Coupé, May een oude Mercedes 230E (een W123, mocht het je interesseren) en Hammond deed de trip in een Opel Kadett die hij de bijnaam Oliver gaf (en waarop ie zo dol werd dat ie ‘m na de trip naar Engeland verscheepte, ‘m liet opknappen en ’m nu in z’n garage heeft staan).

In oude barrels door woeste gebieden trekken, is uitstekend vermaak voor op tv: onderdelen donderen van de auto’s af, met een hamer en plakband valt veel te repareren en Clarkson botst nog wel eens een tikje opzettelijk tegen de vaak met menie geverfde vehikels van de andere twee. Het kan allemaal, niets is te gek en als een auto het echt begeeft dan kun je ‘m altijd nog aan een lokaal stamhoofd schenken. Maar wat als je met een nieuwe auto gaat, vol elektronica, eentje die je heel wilt houden of niet aan een plaatselijke medicijnman mag schenken als ie stuk gaat? Het leek ons een fraaie uitdaging om dwars door zuidelijk Afrika te rijden in een auto die de pretenties heeft wel een plasje modder aan te kunnen, maar eigenlijk bij uitstek geschikt is voor de stadsjungle. Zo’n kleine, hippe mini-SUV waarvan je bijna op voorhand wel durft te zeggen: stort in bij rijden over een kei.

Al roepen we dat laatste niet te hard. Vorig jaar doorkruisten we het Amazone-gebied in Zuid-Amerika met een Kia Sportage waarbij we links en rechts stoere Land Rovers en Toyota’s met gemak voorbij staken (oké, aan het eind van de trip hadden we wat nukkige wielen, maar de auto bleek bijzonder goed opgewassen tegen de ontberingen ter plekke). Dit jaar Afrika dus, in een winkelstraat-SUV. En om het nog een beetje in het verlengde van onze tv-collega’s te houden, doen we het in een Opel. En wel de Opel Mokka.

Op het eerste gezicht is de Mokka een Barbie-achtige SUV met dusdanige proporties dat je niet verwacht er zelf in te passen. Hij ziet er veel te lief en aaibaar uit. Snoezig, guitig: dat zijn de woorden van vrouwen die we hun mening vroegen – een belangrijk deel van de mogelijke aankoopbeslissers van de Mokka. De meeste kerels vinden het maar een kleine Dinky Toy, eerder suf dan SUV, een tikje kinderlijk en willen weten of ie in staat is met enig gemak boven de 100 km/u uit te kunnen komen. Dat zit ‘m trouwens ook in de naam. Mokka, dat is dat smerige spul waarvan ze gebakjes maken die voornamelijk door oude omaatjes gegeten worden. (Dat klopt een beetje, mokka is een soort hoogwaardige koffieboon die vernoemd is naar de stad Mokka in Jemen alwaar die bonen in vroeger tijden verhandeld werden. Jemen leek ons daarom een leuk doel, maar de mensen in Jemen zouden ons ook een leuk doel vinden, maar dan op een heel andere wijze, waardoor we het toch maar op zuidelijk Afrika houden.)

We denken dat het vooral een wat oudere doelgroep is die Opel met de Mokka zal aanspreken vanwege de hoge instap, het compacte formaat en het gemak om een paar fietsen achterop een rekje te binden. Zestigplussers dus. Maar wat is de waarheid over de Mokka? Kan ie door rivieren waden? Door klei ploegen? Olifanten wegjagen? Defenders en Land Cruisers verslaan? Antwerpse douaniers bekoren?

We hebben ruim 5.000 kilometer voor de boeg, waarvan delen met asfaltwegen, delen met zand-, kiezel- en gruiswegen en delen zonder wegen. De Mokka zelf heeft er voordat we beginnen te rijden (vanuit Johannesburg in Zuid-Afrika) al enkele tienduizenden kilometers per boot op zitten.

We brachten ‘m naar Antwerpen en na invulling van een semiofficieel papiertje schreef iemand met een dikke stift op de achterkant van een groezelig A4’tje: ‘Opel Mokka, to Durban ZA’. Dat moesten we achter de voorruit leggen en daarna zou alles goed komen. Dus de Mokka doet het eerste stuk, van de haven van Antwerpen naar de Zuid-Afrikaanse havenstad Durban, per boot – een tripje van ongeveer een maand. Afhankelijk van de wind, piraten, golfstromen en of de kapitein een beetje een scheurneus is. Veronderstellen we.

Denk nou niet dat we zomaar even een Mokka van Opel lenen, die op een boot zetten en dan wel zien hoever we komen. Nee, we sluiten ons aan bij CarChallenge (net als vorig jaar overigens), die de trip organiseert. Dat betekent dat zij voor een slaapplek onderweg hebben gezorgd, een mooie route hebben uitgestippeld en een deel van de formaliteiten om met je eigen auto in zuidelijk Afrika te rijden uit handen nemen. De bedoeling is dat we vanuit Johannesburg, zeg maar noordoostelijk in Zuid-Afrika, afzakken naar de Zuid-Afrikaanse zuidkust en via de Atlantische westkust omhoog rijden naar Namibië. Vervolgens doorkruisen we Namibië richting Botswana, waarna we dwars door Botswana rijden om vanuit daar weer Zuid-Afrika in te steken naar Johannesburg. Een rondje zuidelijk Afrika dus.

Natuurlijk, om dit allemaal te overleven, hadden we een aantal aanpassingen bedacht voor de Mokka, zodat ie het in ieder geval haalt. En wij ook. Dus een V8 erin, kogelwerende ramen en deuren, veerpoten van een Dakar-truck, noppenbanden, verstralers, zebravangers, een setje jachtgeweren, een extra benzinetank van 500 liter, een tank voor drinkwater, een Nespresso-apparaat (met diverse mokka-smaakjes, duh) en een beschermende laklaag in olifantgrijs. Een vluchtige berekening leerde dat we dan een investering van een kleine 350.000 euro zouden moeten doen – wellicht een tikje overdreven.

Uiteindelijk lieten we het bij aangepaste banden (met iets grover profiel en versterkte bandwangen – we hebben een hekel aan het verwisselen van lekke banden) en een andere plaat onder het carter. Standaard zit daar een plastic beschermplaat die opspringend gras uitstekend tegenhoudt, wij lieten er een aluminium plaat onder schroeven. Meer niet.

Of het voldoende is? We hebben geen idee. Lees in deel 2 van dit verhaal over het eerste gedeelte van onze reis, door Zuid-Afrika zelf, waarna er nog twee etappes zullen volgen door Namibië en Botswana. Zet je schrap…
 

Zelf ook zoiets doen?

CarChallenge organiseert verschillende roadtrips over onze aardbol waaraan jij zelf ook mee kunt doen. Met je eigen auto of met een huurauto. Het principe is eenvoudig: rijdend genieten van een omgeving waar je normaal niet zo snel komt. Het is niet bepaald overgeorganiseerd, slechts de basale reisonderdelen zoals je verblijfplaats en de route liggen min of meer vast. Hoe je verder je dag indeelt, hoe hard je rijdt, enzovoorts, dat moet je zelf weten. Kijk voor meer informatie op www.carchallenge.nl.