Maserati Ghibli Diesel

Het is niet zo heel moeilijk om de gapende spelonken in het modellengamma van Maserati te spotten. Het merk wil nu serieus groeien. Het is dan ook van plan de gaten op te vullen. Met dit, bijvoorbeeld: de nieuwe Maserati Ghibli Diesel. Kwijl.

Er was eens…

…een Italiaans automerk met een klinkende naam en bakken allure, dat een prachtige, grote vierdeurs sedan in de showroom had staan. Toen de tijd kwam om die te vervangen door een nieuwe generatie werd men een beetje overenthousiast. Z’n opvolger werd veel langer, wat pompeuzer, tot het punt dat je zou kunnen vinden dat ie zelfs een beetje misstaat tussen de rest van de Europese prestigemobielen. Hij zal het goed doen in de VS en China, dat zeker, maar aan deze kant van de wereld hebben we liever iets met meer bescheiden proporties. Dus dat moest er komen.

In een ver verleden had Maserati een succesvolle raceauto rondrijden met de illustere bijnaam ‘birdcage’. Die leent zich nu natuurlijk bij uitstek voor marketingdoeleinden. Ze gaven de nieuwe sedan dan ook een stel geprononceerde wielkasten en laag geplaatste koplampen, stippen vervolgens in een Powerpoint-presentatie de ‘gelijkenissen’ met de legendarische racer aan, en presto: een historisch verantwoord ontwerp. Ja, het is vergezocht, en normaal zouden we lachen om dit soort praatjes. Nu (bijna) niet, want kijk eens naar het resultaat.

We gaan er niet omheen draaien

Dit is een van de schitterendste auto’s – laat staan sedans – die we de afgelopen jaren gezien hebben. Al bij de eerste glimp die we van de sensueel gevormde carrosserie opvingen, wist de Maserati Ghibli Diesel ons te boeien als een fantastisch schilderij en te betoveren als een wulpse deerne. Waarmee we niet willen zeggen dat ie er louter sierlijk en vrouwelijk uitziet. We wilden eigenlijk vooral de woorden ‘wulpse deerne’ even gebruiken. Hij heeft juist ook masculiene trekjes, zoals brede schouders en een gespierde lijnenvoering. Waarmee we zeker niet willen zeggen dat de Ghibli een transgender-model is. Het is gewoon, eh, nou… Kijk, mede hierom zijn we dus geen auto-ontwerpers geworden.

Deze auto klópt, laten we het daarop houden. Hij imponeert en fascineert, al loop je alleen maar vluchtig langs ‘m op een grauwe parkeerplaats. Met z’n lange voorkant, compact ogende cabine en korte achterkant is ie wonderschoon. En dat is toch een eis die kopers van een Italiaans raspaard hoe dan ook boven aan hun lijst hebben staan. Tot zo ver dus geslaagd.

Hoe ziet de Maserati Ghibli Diesel er vanbinnen uit?

In het interieur – ook al onherkenbaar geïnspireerd op een racer uit het verleden, te weten de 250F van Juan Manuel Fangio – heeft Maserati zijn best gedaan om het geheel een hoop luxe en verwennerij uit te laten stralen. We zitten op dikke stoelen, bekleed met koeien van een ongetwijfeld gezellige moeke genaamd Poltrona Frau. En we zijn omgeven door prachtig hout. Het inmiddels bekende, enorme aanraakscherm dat we kennen uit ander Chrysler-gerelateerd spul, eist midden op het dashboard de aandacht op. Het geeft toegang tot onder andere navigatie, telefoon en knallend luide Bowers & Wilkins-audio (vijftien speakers, 1.280 Watt). Erboven prijkt een ingetogen Maserati-klokje onder een leren afdakje. Een gaaf stuur verbergt twee aluminium flippers, die – heel fijn op z’n Ferrari’s – aan de stuurkolom bevestigd zitten en dus niet meedraaien.

Alles ziet er prachtig uit, maar de afwerking haalt het toch weer niet bij de Duitsers. De Mercedes E en CLS, Audi A6 en A7, BMW 5 en 6 Gran Coupé, waar de Ghibli z’n pijlen op richt, zijn hierin beter. Dat wordt vooral duidelijk wanneer je verder kijkt dan de zaken die recht voor je neus zitten. Klappen we bijvoorbeeld de achterbank naar voren, dan kunnen we tussen de slordige flappen tapijt zo de bouten en moeren zien zitten. Dat was bij Fangio’s F1-auto vast niet anders, maar we hoopten dat ze op dit vlak hun inspiratie toch elders zouden zoeken. Aan de andere kant… Wie bij een Italiaans-Amerikaans concern een Duits oog voor detail denkt te kunnen vinden, kan zijn verwachtingen misschien sowieso maar beter iets bijstellen.

Zo, dat is wel weer even genoeg gezever over kleinigheden

Bij een auto als deze gaat het er niet om dat het knopje voor de achterruitverwarming de juiste soort klik geeft. Of dat het linkerhoekje van het dashboard mooi gedempt klinkt als je erop klopt. Het gaat om het rijden: sensatie, beleving, plezier, kabaal. Het lijkt voor zich te spreken dat dat wel goed zit bij een Maserati. Maar wees niet te snel met je aannames. Dit is namelijk de eerste auto die het merk ooit durfde uit te rusten met een dieselmotor.

‘De Maserati Ghibli Diesel laat zich van links naar rechts meppen alsof ie eigenlijk een lichtgewicht spidertje had willen zijn’

Inderdaad: naast twee geblazen 3.0 V6 benzinemotoren (gemaakt door Ferrari, jazeker) beschikt de Ghibli ook over een V6 diesel van VM Motori. Hetzelfde blok doet dienst in de Lancia Thema en Jeep Grand Cherokee, waarin het al geen straf is om ermee te rijden. Nu is de Maserati Ghibli Diesel aangepakt waardoor hij 275 pk en 600 Nm levert. Ook in een auto van 1.835 kilo is dat best fors; de prestaties zijn misschien niet asfaltverschroeiend, maar dik in orde. De Italianen hebben er bovendien werk van gemaakt om de motor aantrekkelijker te laten klinken. Dit is voor elkaar gekregen door middel van wat kunstmatige frutsels in de uitlaten.

Die moeten er voor zorgen dat het geluid wat dichter bij dat van de benzineversie komt. Achter het stuur krijgen we daar nauwelijks iets van mee. We horen meer gegorgel van onder de motorkap komen dan gerommel van achter. Maar wanneer we door een tunnel rijden met een raam open, weerklinkt er een heel aardige, donkerbruine brom. Leuk voor toeschouwers.

Mooi van buiten, en onderhuids

De achttraps automaat van ZF weet de achterwielen goed van de krachten te bedienen. Hij blijkt dezelfde verhoudingen te hebben als bij de benzinemotoren. Dat betekent dat hij vaak moet schakelen. Daar merk je verder weinig van. Maar mocht je zelf willen flipperen, dan moet je aan het werk. De reactie van motor en bak op de rechtervoet is in orde. Behalve bij vlot vertrek vanuit stilstand; dan duurt het, zelfs in de sportstand, toch een paar seconden voor de boel op stoom komt. Dat trekje zien we jammer genoeg steeds vaker naarmate er meer elektronica tussen het gaspedaal en de motor gepropt wordt. Standaard monteert Maserati op elke Ghibli een mechanisch sperdifferentieel. Daarvoor willen we ze graag een enorme bos felgekleurde tulpen toesturen.

Niet alleen daarvoor. We mogen het een feest vinden om naar de Maserati Ghibli Diesel te kijken. Het is nog niets vergeleken met hoe we achter het stuur zitten te jubelen. Maserati heeft gezorgd voor een behoorlijk korte stuurratio, wat betekent dat de Ghibli, met niets meer dan een lichte polsbeweging, werkelijk de bocht in duikt. Koppel dat aan een ideale 50/50-gewichtsverdeling en – het kan nog – hydraulische stuurbekrachtiging, en je weet dat een Ghibli-bestuurder zich niet snel zal hoeven te vervelen.

Hoe rijdt de Ghibli?

Met een goede dosis gewicht in het stuur en een balans in z’n lijf waar je eng van wordt, laat de Maserati Ghibli Diesel zich van links naar rechts meppen alsof ie eigenlijk een lichtgewicht spidertje had willen zijn. We zijn verbaasd wanneer we, zelfs op het doorbakken en hier en daar wat gladde Italiaanse wegdek, niet of nauwelijks onderstuur kunnen uitlokken. De voorwielen houden – mede dankzij de kleverige Dunlop-banden – simpelweg altijd grip. De Maserati Ghibli Diesel is sowieso standvastig en moeilijk van de wijs te brengen, tenzij je ‘m bewust tot wangedrag verleidt nadat je een paar seconden op een bepaald knopje hebt gedrukt. ‘Traction Control Off’ staat er in het schermpje, maar dat betekent – zo ondervinden we op enkele rotondes – eigenlijk stiekem dat gewoon álle elektronische hulpjes uit staan. Hup, daar ga je met je luxe zakensedan, dwars als een kleuter in de uitprobeerfase.

Intussen is het onderstel, zowel in de sport- als in de normale stand (waar niet heel veel verschil tussen zit), een van de prettigste die we de afgelopen tijd meemaakten. Het wordt nooit echt hard. Het is zelfs behoorlijk vergevend op drempels en richels. Maar het weet de Ghibli toch stabiel en feilloos door de bochten te loodsen. Petje af voor de ingenieurs die dit voor elkaar boksten. Verbeterpuntjes zijn wat ons betreft de remmen, die heus goed vertragen maar niet echt een bite vertonen. De stoelen, die wel erg ruim en fauteuil-achtig zitten. Een paar stevigere sportexemplaren zouden welkom zijn op de optielijst, voor de liefhebbers. Verder snappen we niet waarom de bestuurder hoger moet zitten dan de passagier. Maar tenzij je net zo veel rijderswissels met je wederhelft doet als wij met onze collega’s, zul je dit niet snel opmerken.

De Ghibli: wat een machine

We werden verliefd op z’n uiterlijk en verliefder op z’n karakter. Waarbij we moeten aantekenen dat we, hoe geslaagd deze diesel ook is, zelf nog altijd een van de benzineversies zouden kiezen: de Ghibli (zonder toevoeging) met 330 pk, of de Ghibli S met 410 pk. Die laatste is er tevens met slimme Q4-vierwielaandrijving, waarmee je helemáál als een dolle de hoek om wordt gesleurd. De twinturbo Ferrari-V6’jes huilen ook nog eens als hongerige wolven, en dat blijft een genot. Is benzine geen optie – zoals voor de meeste Europese kopers zal gelden – weet dan dat je je met de diesel een heerlijk apparaat aanschaft. Een echte Maserati, bovendien.

Specificaties Maserati Ghibli Diesel

Motor
2.987 cc
V6 turbo
275 pk / 600 Nm

Aandrijving
achterwielen
8v automaat

Prestaties
0-100 in 6,3 s
top 250 km/u

Verbruik/milieu
5,9 l/100 km
158 g/km CO2, C-label

Afmetingen
4.971 x 1.945 x 1.461 mm (l x b x h)
2.998 mm (wielbasis)
1.835 kg
70 l (diesel)
500 l (bagage)

Prijzen
€ 80.376 (NL)
€ 66.066 (B)

Het vonnis
De Ghibli is niet alleen een plaatje, hij rijdt als een ronkende droom en biedt alles wat je van een weelderige Italiaan kunt vragen. Een gedenkwaardig debuut in dieselland