Tata: daar is de nieuwe DB9. Nou ja, een soort van nieuw dan. Maar hij blijft een plaatje om te zien, ondanks al z’n tekortkomingen.
Geraniums, konijnenhok, Belgische bonbons. We zouden bij deze foto’s over allerlei onderwerpen kunnen schrijven, want het gaat toch alleen maar om het plaatje. Toch willen we even wat met je delen aangaande de DB9. Zo zeggen we dat ie niet zo goed rijdt als een 911 en dat het interieur een bijeengeraapt zooitje is. Maar iedereen die ogen in zijn hoofd heeft zal tegen ons zeggen: al zat er een Ford-driecilinder in, nog zou ik ‘m kopen.
Stel je voor dat je nu een Fiat Multipla hebt. Je hebt de Staatsloterij gewonnen en gaat winkelen voor een nieuwe auto. Gezien je huidige keuze kijk je liever naar de praktische zaken dan naar het uiterlijk. Dat is geen veronderstelling, maar een waarheid als een koe. De prachtige lijnen zorgen niet voor onrust in je jeans, nee, je kijkt met een objectieve blik naar de nieuwe DB9. Want dat is wat Aston Martin ons wil doen geloven, dat de auto op deze foto’s gloednieuw is. Want hoewel de wielophanging gelijk is gebleven, is de carrosserie voor 60 procent nieuw van vorm (en in Virage-stijl ontworpen), bovendien is het gelijmde aluminium frame 20 procent stijver dan voorheen. Maar als je je eenmaal achter het stuur hebt gewurmd, dan kijk je tegen hetzelfde dashboard aan als wat we tien jaar geleden voor onze snufferd hadden. Dat is geen compliment.
Bij Aston Martin begrijpen ze nog steeds niet hoe je de radio en navigatie in één mooi geheel kunt verpakken. In het eerste apparaat zit een middeleeuws dot-matrix display en het is met twee knopjes erg karig bedeeld. De Garmin-navigatie ziet eruit alsof er een sigarendoosje op de middenconsole is gelijmd. Liefhebber van digitale radio? Jammer: een DAB-tuner is niet leverbaar in deze tonnen kostende bolide, maar in een Opel Adam zit het standaard.
Is de DB9 een achterhaalde auto? Nee, hij is zeker meer bij de tijd dan de Virage die we vorig jaar reden. Hij rijdt ook wat vloeiender. De manier waarop ie pokdalige weggetjes verslindt, is vele malen beter dan menig concurrent, zoals bijvoorbeeld de 911. Op dat punt evenaart Aston Martin de veel lichtvoetiger modellen van Lotus. Dat is een hele prestatie voor een GT met zulke grote wielen. De zestraps automaat is geen wonder van moderniteit, maar hij doet z’n werk prima, net als de keramische remmen. Voorwaarde is dat ze op temperatuur zijn, de koude schijven piepen dat het een lieve lust is.
Ga je eens even lekker The Stig uithangen, dan ervaar je iets vreemds. De meeste sportauto’s sluiten zich, naarmate je harder gaat rijden, nauwer om je heen. De DB9 lijkt juist op te zwellen. Dan merk je dat de auto in de basis al jaren meeloopt. Het contact tussen de neus en de weg is formidabel, de achterhand is minder scherp. Het is een gekke gewaarwording dat de voorste en achterste helft niet bij elkaar lijken te horen. Gevaarlijk is het niet, ergerlijk ook niet. Het belemmert je echter wel om echt tot het gaatje te gaan. Je kunt de DB9 flink de sporen geven, maar de uiterste limiet kun je beter niet opzoeken.
Aston Martin geeft hoog op van de ‘nieuwe generatie V12’, wij vinden ‘m verdacht veel op het bekende blok lijken. Hij levert 40 pk meer, maar op het vermogen van 510 pk dat de 6,0-liter opwekt, is dat een peulenschilletje en leidt slechts tot iets hogere prestaties. Op zich helemaal niet erg want het is een Britse GT, geen volbloed supersportauto. Verwacht geen beestachtige acceleratie, maar geniet ervan hoe je in één rechte lijn doorstoomt naar hoge snelheden, vergezeld van een prachtige sonate waarbij de motor en uitlaat eerste en tweede viool spelen. Een diep grommend, rommelend en woest geluid verraadt dat er gewerkt wordt.
'Al zou er een grasmaaiermotor onder de kap zitten, zolang de DB9 eruit blijft zien als nu, zal ie verkocht worden'
Voorwaarde is wel dat je de Sport-stand activeert. Daarmee maak je niet alleen het beest in de uitlaat wakker, het gaspedaal reageert ook een stuk kwieker op je voet. Het effect is zelfs zo groot dat je, wanneer je de Sport-modus weer verlaat, denkt dat er iets mis is met de motor. Dan lijkt er niets te gebeuren als je het gaspedaal intrapt. Op z’n minst verwacht je dat ieder moment het motormanagementlampje gaat verraden dat je in de noodloop rijdt.
Dus, ziehier de nieuwe DB9, hetzelfde als altijd. Hij is mooi als altijd, lekker om in te rijden en tamelijk antiek vanbinnen. Kun je daar de strijd om de klant mee winnen? Laten we het zo zeggen: stel dat Aston Martin uit alle R&D-activiteiten de stekker trekt en tot in lengte van dagen deze DB9 gaat bouwen, dan zullen er nog kopers overblijven, puur vanwege z’n lijnen. Maar als je een zwak voor Aston Martins hebt, maar liever wel wilt genieten van de laatste stand der techniek en liever niet achterstevoren gaat in een te snel genomen bocht, dan is er goed nieuws.
Aston Martin heeft namelijk een kapitaalinjectie gekregen uit Italië, om precies te zijn van Investindustrial. Of het in goede Italiaanse traditie an offer you can’t refuse was, weten we niet. Feit is dat dit clubje eerder Ducati redde en nu na het gireren van 150 miljoen euro een belang van 37,5 procent in Aston Martin heeft genomen. Voor dat geld kun je geen nieuwe auto ontwikkelen, maar in het netwerkje van Investindustrial zingt een belangrijke naam rond: AMG. Het zou kunnen dat volgende generaties Aston Martins blokken, transmissies en zelfs elektronica van AMG krijgen. Duitse techniek in een Engelse auto, Mini is er ook groot mee geworden. En vergeet niet: ook in een Pagani jankt een opgepept Mercedes-blok. Ach, al zou er een grasmaaiermotor onder de kap zitten, zolang de DB9 eruit blijft zien als nu, zal ie verkocht worden.
Aston Martin DB9 Coupé
14/20
Cijfers
0-100 km/u: 4,5 s
Top: 295 km/u
Verbruik: 14,2 l/100 km
Motor: 5.935 cc, V12 benzine
Aandrijving: achter
Vermogen: 510 pk
Koppel: 620 Nm
Gewicht: ca. 1.785 kg
CO2: 333 g/km
Prijs
NL € 256.601
BE € 177.574
Vonnis
De nieuwe DB9 is niet zo nieuw als ie zou moeten zijn. Prachtig om te horen, rijgedrag en dashboard zijn minder perfect. Het is ’m vergeven
Reacties