Het klinkt misschien gek, maar uitgerekend de auto die nog wel eens de elegantste van het hele Audi-gamma zou kunnen zijn, herbergt een levensgroot gevaar in zich. Als je ‘m althans niet als A7, maar als RS7 bestelt.
Quattro GmbH, de sport- en luxedivisie van Audi, viert dit jaar haar dertigste verjaardag. Dat ‘wie jarig is, trakteert’, is kennelijk ook een Duitse traditie, want nooit eerder pompte men er zo veel RS-modellen uit. Na eerder dit jaar al met de RS5 Cabrio, RS Q3 en RS6 Avant te zijn gekomen, is het nu de beurt aan de monsterversie van de vierdeurs coupé, de A7 Sportback. Het totaal aan RS’en ligt nu (als je de R8 meerekent, en waarom niet) op acht. Dat lijkt misschien veel, in het licht van de economische crisis, maar wonderbaarlijk genoeg is niets minder waar: Audi verkocht dit jaar 30 procent méér RS’en dan in dezelfde periode van het vorige jaar. Kennelijk heeft de vermogende klant voor dit soort modellen wel ergens een potje liggen.
Voor de RS7 hoefde de firma niet zo diep te gaan als voor andere modellen, want de RS7 leunt technisch sterk op de RS6 Avant – zo is de motor dezelfde, en alle andere noviteiten uit de bruutste stationwagen van dit moment kun je in de RS7 terugvinden. Logisch, ook omdat het deel uitmaakt van de strategie van Audi; er komt immers geen RS6 sedan meer. Die plek wordt ingenomen door de RS7, waarmee men tegelijkertijd nieuwe klanten probeert te trekken die gewoon vallen voor de bijzondere lijnen van de vierdeurs-coupé. Twee vliegen in één vanzelfsprekende klap dus.
Die motor is natuurlijk hét visitekaartje van de RS7. Het is niet meer die jankende V10 die in de vorige RS6 Avant zat (het blijft koddig dat de Audi-woordvoerder het bloedserieus over downsizing heeft; daar kunnen we de humor wel van inzien), maar de prestaties zijn er geen spat minder om. Integendeel zelfs: acht cilinders, vier liter inhoud, twee turbo’s, 560 pk en 700 Nm; je zou er een middelgroot vliegtuig mee de lucht in krijgen – of in tweeën scheuren. In de RS7, een met leer, hout en ruimte gevuld luxe-dier, betekent deze V8 een sprint naar 100 km/u in een bespottelijke 3,9 seconden. De topsnelheid is net wat je ervan maakt; normaal gesproken is hij begrensd op 250 km/u. Bestel het Dynamic Package en je kunt door tot 280 km/u, doe het Dynamic Package Plus-pakket en het houdt pas op bij 305 km/u. Er zijn niet veel auto’s van dit type tot dit soort onwerkelijke prestaties in staat.
We hadden het graag voor je geprobeerd, die 305 km/u, maar uitgerekend op de dag dat wij in Neckarsulm waren, de thuisbasis van Quattro GmbH, sloeg het noodlot toe. Een vrachtwagen geladen met grote tonnen verf besloot op de snelweg te kantelen en door de middenberm te denderen. Een paar van die tonnen raakten los en kwamen weer op de andere rijbaan terecht. Een bestelbusje kon ze niet ontwijken en reed er vol op in. Je kunt je de ravage wellicht voorstellen: enige duizenden liters verf over de rijbanen. De snelweg (vlakbij een belangrijk verkeersknooppunt) werd in beide richtingen afgesloten en zo’n beetje elke weg in de wijde omtrek stond muur-, maar dan ook muurvast. File: nooit leuk. Uitzichtloze file: frustrerend. Uitzichtloze file waar jij in staat met 560 pk onder je rechtervoet: tandenknarsend, hyperventilerend tot schuimbekkende waanzin drijvend.
We moeten het dus doen met de indrukken die we kregen van die paar onbekommerde bochten en die paar vrije stukken waarin we de kooi van het beest even op een kiertje konden zetten. Daaruit bleek dat de RS7 ook op rijgebied in hoge mate vergelijkbaar is met de RS6 Avant, die we wél ‘naar behoren’ konden rijden en die we nog zeer vers voor ogen hebben. Sterker, die we met geen mogelijkheid ooit nog onze geest uit krijgen. Want rijden met de RS6 of RS7 is een hallucinerende ervaring. Het ding is zó onbehoorlijk snel. Zeker als je de fenomenale achttraps Tiptronic-automaat in Sport zet; dan gaat er nog een vlinderklepje in de uitlaat open voor een zalig, met vitriool gorgelend uitlaatgeluid dat enorme klappen geeft bij terugschakelen of gas loslaten. Daarbij reageert het gaspedaal ook nog alsof je net een bijzonder chagrijnig slangenbeest op z’n staart hebt getrapt; we begrijpen dat dat pijn doet, maar deze reactie is wel erg buiten proportie: pure agressie.
Daarin schuilt meteen hét grote probleem van deze auto: je wordt er een enorme asshole van. Omdat ie zo (letterlijk) onbehoorlijk makkelijk de meest bizarre prestaties neerzet, ga je er de raarste dingen mee doen. Inhalen waar je dat normaal nooit zou doen, op het laatste moment invoegen omdat jij nu eenmaal de grootste hebt, overal met piepende banden weg, oude vrouwtjes laten schrikken door even terug te schakelen – je kunt er niets aan doen, het gebeurt gewoon, omdat het kan. Je waant je onaantastbaar, in je perfect geconstrueerde cocon van perfect afgewerkt leer, hout en digitale fenomenaliteit. Je door Google Earth gestuurde, door Bang & Olufsen begeleide egoïsme kan en zal hier ongebreideld hoogtij vieren. Geen auto waarin Ik zo belangrijk is als in deze.
Waar het aan ligt? Geen idee. Die motor. Dat uiterlijk. Het gemak. De superioriteit. Natuurlijk kun je dat de auto niet kwalijk nemen, maar aan de andere kant: dit is een Uzi, een M16. Die koop je ook niet als je er nooit de trekker van wilt overhalen. Het lijkt overdreven, belachelijk zelfs, maar ga maar eens een proefrit maken. En succes met je rijbewijs.
Gelukkig heeft Audi voor een soort van uitweg gezorgd. Je kunt de boel namelijk ook níét in Sport zetten. Dan wordt het geluid opeens een heel stuk beschaafder. Dan is gas geven opeens niet meer instant warp speed. Dan is het zowaar, als je heel erg je best doet, best mogelijk om een beetje normaal met deze auto te rijden. Dan is het mogelijk gewoon te genieten van het schitterende interieur, de uitstekende besturing, het uitgekiende onderstel, de uitmuntende remmen – van het feit dat aan alle aspecten van deze auto meer dan bovengemiddelde aandacht is besteed. Dan zou het zelfs kunnen dat je géén zesvoudige hartverknettering krijgt van een file waarin je anderhalf uur doet over anderhalve kilometer. We kunnen het weten. We leven nog.
Audi RS7 Dynamic Plus Package
16/20
Motor
3.993 cc
V8 biturbo
560 pk / 700 Nm
Aandrijving
vier wielen
8v automaat
Prestaties
0-100 in 3,9 s
top 305 km/u
Verbruik/milieu
9,8 l/100 km
229 g/km CO2, D-label
Afmetingen
5.012 x 1.911 x 1.419 mm (L x B x H)
2.915 mm (wielbasis)
1.920 kg
75 l (benzine)
535 / 1.390 l (bagage)
Prijzen
NL € 145.900 (basis; 25%)
BE n.n.b.
Het vonnis
Bijzonder fraaie alleskunner die een ijzeren zelfdiscipline vereist: kijk in de spiegel en vraag je af of je niet veel beter (rijbewijsveiliger) af bent met een 3.0 V6 of zo
Reacties