De Ferrari F40, die als eerste productiewagen ooit de magische grens van 320 kilometer per uur breekt, is drie decennia later onverminderd sexy. En z’n prestaties zijn nog steeds mind blowing. Net als z’n prijskaartje
Er was er een jarig
Wie jarig is, trakteert en daarom besloot Ferrari haar veertigste verjaardag te vieren met een gloednieuwe supercar, de F40. De laatste Ferrari die werd ontworpen, ontwikkeld en gebouwd onder toeziend oog van Enzo ‘Il Commendatore’ Ferrari in hoogsteigen persoon. Het moest, vrij naar Enzo, de beste auto ter wereld worden. Een technisch huzarenstukje die de standaard zou zetten voor supercarbouwers en die de Duitse concurrent (Porsche) met z’n sci-fi-achtige 959 het nakijken zou geven. Check.
De ontwikkeling van de Ferrari F40
Voor de ontwikkeling van de F40 werd ruimhartig in de schappen van de racerij gekeken. De techniek van de remmerij is direct afkomstig uit Ferrari’s F1-renstal. ABS heeft ie niet. Rem- en stuurbekrachtiging ook niet. Wat de F40 wel heeft, is een extreem laag gewicht, en dat is vooral te danken aan de toepassing van nieuwe composieten als kevlar en carbon. Z’n chassis, bijvoorbeeld, is dankzij die materialen twintig procent lichter dan wanneer de toen gangbare materialen zouden zijn gebruikt. En dat terwijl datzelfde chassis drie keer sterker is. Daarnaast schijnt Ferrari slechts twee liter lak per F40 te hebben gebruikt, waardoor je bij de juiste hoek de koolstofvezel- en kevlarweving door de laklaag heen moet kunnen zien.
Maakte dat de Ferrari F40 tot een fijne auto? Ligt eraan waarop je ‘m beoordeelt. Z’n draaicirkel van een bescheiden onderzeeër is niet altijd even handig en z’n Spartaanse besturing maakt hem per definitie ongeschikt voor de berijder met fluwelen handschoenen. Maar wie ‘m écht aandurft, kan rekenen op één bak rauw Italiaans genot. Dat ie aansloeg bij het vermogende publiek mag duidelijk zijn. Er zouden slechts 400 F40’s gebouwd worden, uiteindelijk rolden er ruim 1.300 de fabriek in Maranello uit.
Funfact:
Van die dertienhonderdnogwat F40’s is het leeuwendeel uitgevoerd in, hoe kan het ook anders, rosso corsa. Sterker, volgens intimi zijn er af fabriek slechts twaalf niet-rode afgeleverd, waaronder zo’n negen gele en een handvol zwarte. Blief je echter toch een rode, dan hebben we goed nieuws. In Parijs gaat er op 7 februari een in topconditie verkerende F40 onder de hamer. Een late bovendien, die in rijhoogte verstelbaar is, twee nieuwe katalysatoren heeft en ál het belangrijke onderhoud heeft gehad.
Ferrari F40 (1992)
Productiejaren: 1987-1992
Motor: 2.936 cc, twin-turbo V8, 478 pk, 577 Nm
Transmissie: achterwielaandrijving, 5v handbak
Prestaties: 0-100 km/u in 4,1 s, top 324 km/u
Gewicht: 1.100 kg
Aantal gebouwd: 1.311 exemplaren
Mocht jij ‘m gekocht hebben, bel je ons dan even voor een blokkie-om?
Foto’s: Peter Singhof via RM Sotheby’s
Reacties