Deze enorme camper uit de jaren ’70 had een 7.5 V8 en voorwielaandrijving

Kijk nu naar de machine op deze foto’s en je ziet een overdadig grote, ietwat belachelijke kampeerschuur die duidelijk over z’n datum heen is. Maar in 1972, toen General Motors besloot dat zij zelf beter konden wat camperbouwers al tijden met hun techniek deden, was de GMC MotorHome bijzonder vooruitstrevend.

In die tijd werd de doorsnee Amerikaanse RV (Recreational Vehicle, een aardiger manier om ‘giganormeuze camper’ te zeggen) gebouwd op basis van een zware pick-up of kleine vrachtwagen. De complete opbouw stond boven op het ladderchassis, waardoor de machines nogal topzwaar werden. Omdat je er rechtop in moest kunnen lopen, waren ze bovendien onhandig hoog. Erg aerodynamisch waren ze ook al niet, waardoor het brandstofverbruik de pan uit rees.

Aero en voorwielaandrijving

De GMC MotorHome was van een compleet andere opzet. Ontwerpschetsen lieten al vroeg het idee erachter zien: de nieuwe camper moest relatief laag worden – oké, het kan altijd lager – en de nodige aerodynamische kwaliteiten bezitten om het verbruik (iets) te drukken. Een cardanas naar achter zou een lage plaatsing van de cabine in de weg zitten. Daarom werd besloten dat de camper voorwielaandrijving moest krijgen.

Die vorm van aandrijving werd in die tijd nauwelijks gebruikt door Amerikaanse fabrikanten. Maar toevallig had GM’s Oldsmobile-divisie een kant en klaar pakket liggen. Het betrof een in de lengte gemonteerde benzine-V8 met een omgekeerde transmissie ernaast. Deze combinatie lag normaal gesproken in de Oldsmobile Toronado coupé. De motor was 455 kubieke inch groot (net geen 7,5 liter) en leverde 268 pk en karrenvrachten koppel. Zeker genoeg om een rollend huis in beweging te brengen.

Foto: © GMC

Slimme constructie

Doordat er geen aandrijving naar achter ging, waren er ook geen ruimtevretende achterassen nodig. De vier achterwielen werden met elk hun eigen luchtvering naast het frame gemonteerd. Voor de twee brandstoftanks was keurig plek in het midden. Zo had de GMC MotorHome niet alleen een lage instap, maar kon de vloer zelfs van voor tot achter vlak worden gemaakt.

GMC gebruikte een carrosserie van gelast aluminium en glasvezel, met een schuin front om beter door de lucht te kunnen snijden. Er werd een panoramische voorruit gemonteerd die een uitzonderlijk goed zicht naar buiten bood. De klant kon de MotorHome bestellen in een lengte van 23 of 26 voet (7,01 of 7,92 meter – respectievelijk de witte en de groene in de galerij hierboven). Ook waren er vijftien verschillende plattegronden en vier interieuraankledingen om uit te kiezen. Allemaal heerlijk seventies, natuurlijk.

Foto: © GMC

Het einde van de GMC MotorHome

Het leek zo’n goed idee om de aandrijflijn van een personenauto voor een camper te gebruiken. Na een paar jaar werd echter duidelijk dat de motor geen lang leven meer beschoren zou zijn. Na meerdere oliecrises werden Amerikaanse auto’s steeds compacter en waren de dagen van grote motoren als de Olds 455 geteld. De laatste MotorHomes konden nog even voort met een aanzienlijk geknepen 6,6-liter motor. In 1978 viel definitief het doek voor de bijzondere camper.

De invloed van GM’s eerste en laatste eigen kampeerauto is overduidelijk zichtbaar in de Amerikaanse RV’s van de jaren ’80 en ’90. Die waren misschien niet voorwielaangedreven, maar wel slimmer geconstrueerd en aerodynamischer vormgegeven. Volgens Hagerty werden er 12.921 exemplaren van de GMC MotorHome gemaakt en rijden er na al die jaren naar schatting nog zo’n 9.000 rond.

Foto: © GMC