Dit zijn 9 technieken die voor gemak moeten zorgen, maar vooral bloedirritant zijn

Er zijn veel stomme dingen in het leven. Het moment of wanneer je laptop bedenkt dat het de hoogste tijd is om onaangekondigd een update door te voeren terwijl je midden in de laatste aflevering van Fubar aan het kijken bent. En wat dacht je van de printer die om wat voor reden dan ook geen verbinding wil maken.

Vervelend zijn die dingen en dat allemaal te wijten aan software. Toch knap dat we botten van miljoenen jaren geleden kunnen onderscheiden van een stukje steen, maar dat verbindingen leggen met iets dat twee meter verderop staat erg moeilijk is. Dat geldt ook voor de verschillende technieken in auto’s. Dit zijn wat ons betreft de negen irritantste technieken in auto’s.

Rijstrookhulp

In theorie kan deze techniek levens redden. Behalve wanneer de randen van de weg slecht gemarkeerd zijn. Of het weer druilerig is. Of er een fietser is die ingehaald moet worden terwijl je stuur je maar terug zijn kant op blijft duwen. En vaak staat het nog standaard aan als je de auto start ook…

Uitklappende deurgrepen

Zoals te zien aan Tesla’s, Aston Martins, Range Rovers en zelfs auto’s als de Porsche 992 en AMG SL: designers zijn dol op uitklappende deurgrepen. Mensen in de echte wereld haten ze omdat ze op koude dagen vastvriezen, of je vingers eraf bijten als ze zonder waarschuwing weer terugklappen.

Slechte touchscreens

Touchscreens zijn blijvertjes, maar zoals iedereen die een recente VW, Seat, Skoda, McLaren, Honda, Mercedes, Peugeot, Citroën of Opel rijdt je kan vertellen: een scherm dat werkt met vertraging, te heet wordt of verwarrend is ingedeeld, is nog irritanter dan een smartphone met 1 procent lading. En dan hebben we het niet eens gehad over de vingerafdrukken die blijven staan.

Stembediening

Natuurlijk, je kunt ook de stembediening gebruiken, die graag nodeloos inbreekt in een gesprek, over alles heen praat waar je op de radio naar luistert of, jawel, dingen doet waar je ook echt om vraagt. Als je héél duidelijk spreekt. In absolute stilte. En niet stoort terwijl hij een antwoord aan het bufferen is.

Aanraakgevoelige knopjes

De kruistocht tegen knopjes van de laatste tijd heeft geleid tot een obsessie met aanraakgevoelige veegdingetjes en haptische toestanden. Oogt allemaal heel clean en netjes, tot je ze één keer hebt aangeraakt en ze onder de vingerafdrukken zitten. Waarna ze rare dingen gaan doen. Áls ze al werken.

Verborgen knopjes voor het handschoenenvak

Jij hebt er ook de pest aan, toch? Je stapt in een auto en gatver, jakkes! Een normale hendel om het handschoenenvakje mee open te maken! Gelukkig wordt deze misstand nu rigoureus aangepakt door fabrikanten, die tot hun genoegen het knopje ergens verstoppen, tot in het touchscreen aan toe.

Achteruit = volume omlaag

Het is eigenlijk ongelooflijk: ondanks alle camera’s, sensoren, radars en automatische rempedalen van nu wordt het nog steeds onmogelijk geacht dat een mens langzaam achteruit zou kunnen rijden terwijl hij een liedje luistert of hoort hoe de voetbalwedstrijd verloopt.

Trage elektrische achterkleppen

Zo’n elektrische klep kan handig zijn, maar is ook nogal dom: hij beweegt met de snelheid van een gletsjer tot ie 0,00001 millimeter van het sluitpunt is, waarna een sensor vindt dat een hondenhaar in de weg zit en de boel weer opengooit. Tot halverwege. En dan tegenwerken als je zelf gaat duwen.

Nutteloze piepjes

PIEP. Je hebt op de startknop gedrukt. PIEP. Je hebt de achteruit ingeschakeld. PIEP. De achterklep is geopend door je partner die een tas pakt. PIEP. Je hebt je deur geopend om te kijken of je wel recht geparkeerd staat. PIEP. Je wilt niet meer leven. Wacht, is daar een piepje voor?