De Luxe-auto van het Jaar 2020

De nieuwe Rolls-Royce Ghost wordt aangedreven door een 6,75-liter twin-turbo V12 die 850 Nm aan koppel produceert bij slechts 1.600 tpm. Zoveel kracht bij zo’n bescheiden toerental is een van de dingen die de Ghost zo speciaal maakt. Laat je ogen eens over het instrumentenpaneel glijden; er is geen toerenteller, omdat een Rolls-Royce zich niet bezighoudt met de conventionele methodologie van de voorwaartse beweging. In plaats daarvan krijg je een meter voor de ‘power reserve’, en bij een rustige kruissnelheid van 110 km/u heb je nog bijna 100 procent van het vermogen tot je beschikking. Het is een oud Rolls-Royce-kunstje, maar daarom niet minder indrukwekkend.

We staan op een boerderij in Devon bij een stuk gereedschap waarnaast de Ghost meer een 2CV lijkt. Dit is Thor, een Scammell Pioneer-transportvoertuig voor tanks, uit 1954. Deze reusachtige 6×4 met 12,7-liter Leyland T12-turbodieselmotor biedt het soort oerkracht dat alle overgebleven stronken van een geveld bos in één beweging uit de grond kan trekken. De eigenaar van Thor is David, een voormalig bomexpert bij de marine voor wie de explosieve wisselvalligheden van het gemiddelde landgeschut blijkbaar niet genoeg uitdaging boden. ‘Hij haalt nog geen 40 km/u’, vertelt hij terwijl er grote wolken uitlaatgassen door het schijnsel van de vroege ochtendzon dwarrelen. ‘Het lastigste aan het besturen van dit ding is het vooruitplannen. De transmissie is niet gesynchroniseerd, zie je, hoewel je eigenlijk overal wel kunt komen in z’n vijf of z’n zes…’

De Luxe-auto van het Jaar 2020 is verfijnder

Het is inderdaad niet makkelijk om een voertuig te vinden dat imposanter is dan TopGears Luxe-auto van het Jaar 2020, de nieuwe Rolls-Royce Ghost. Thor mag dan een bepaalde technische doortastendheid delen met de Rolls, als je z’n motorloop hoort overgaan in een onuitputtelijk industrieel ritme dat je eerder met een afgelegen energiecentrale zou associëren, moet je toegeven dat de machine uit Goodwood toch wat verfijnder is uitgevoerd. Wanneer we dit schrijven, hebben we nog niet in de nieuwe Mercedes S-klasse gereden. In z’n Maybach-uitvoering zal dat de voornaamste concurrent van deze Rolls zijn. Maar als we kijken naar het verleden, hebben de twee oude rivalen toch twee fascinerend verschillende paden afgelegd naar wat we in 2020 onder luxe verstaan. Mercedes heeft volledig voor de technokant gekozen: ze bereiden hun klanten voor op volledig autonome auto’s en trakteren ze op fabuleus complexe digitale interactie. Rolls-Royce heeft gewoon meer leer toegevoegd.

Minder is meer

Nou ja, het ligt ‘iets’ genuanceerder dan dat. Rolls heeft een relatie met zijn klanten waar velen jaloers op zijn, en de ‘luxury intelligence unit’ van het merk is erachter gekomen dat Ghost-rijders niet gesteld zijn op dashboards vol knoppen of aanraakgevoelige frutsels. Ze geloven in het ‘minder is meer’-principe (zolang wat er overblijft maar van wereldklasse is). En het gaat niet aan ze voorbij dat de wereld wordt geteisterd door een pandemie, of dat een Zweeds schoolmeisje meer invloed heeft dan een batterij politici als het aankomt op het afwenden van een dreigende klimaatramp. Dus dat, plus het feit dat Rolls – continu strevend naar perfectie sinds 1906 – met elk nieuw model een nieuwe niveau van luxe moet aanboren. Deze Ghost moet je omhullen met weelde en nieuwe versnellingen zien te vinden, naast de acht die z’n machtige V12 al zo zijdezacht z’n werk laten doen. Rolls noemt deze meest recente benadering zelf ‘post-opulent’. Wij zouden de term ‘anti-bling’ gebruiken, maar de combinatie witte lak/wit interieur spreekt daar niet helemaal voor. Misschien in Malibu.

Het uiterlijk van de Rolls-Royce Ghost

De Ghost gebruikt een geëvolueerde esthetiek die zo bescheiden is als je maar kunt verwachten van een auto wiens grille gemodelleerd werd naar een oud-Griekse tempel. Twintig led-lampen zitten bovenin verstopt en zorgen voor subtiele lichtval – de spijlen zijn gematteerd om het spiegelhaleffect te reduceren. Allerlei nautische vergelijkingen dringen zich op: de trotse snuit van de auto afgebakend door een boeglijn, de dorpels voorzien van een ‘drijflijn’ die weerspiegelingen afdwingt, en de achterzijde loopt vrij sterk taps toe, waardoor er een opvallend groot deel van de banden zichtbaar is. De met de hand gelaste aluminium basis geeft de carrosserie een naadloze flow die enkel wordt onderbroken door de raampartij. En hoe reductionistisch het Ghost-ontwerp ook wil zijn, die ramen hebben we toch echt nodig. De deuren worden elektrisch ondersteund en bevatten gyroscopen, zodat ze weten of de auto op een helling staat geparkeerd. Rolls’ bekende aluminium spaceframe vormt de basis voor de Ghost, waarmee de nieuwe auto zich volledig distantieert van het Beierse moederschip (je zult hier geen sporen van een 7-serie aantreffen). Naast de multi-link ophanging en adaptieve dempers heeft Rolls ook een mechanische massademper toegevoegd aan de bovenste draagarmen van de voorwielophanging om de controle over de carrosserie te vergroten. Deze werkt samen met het eerder geïntroduceerde Flagbearer-systeem, dat camera’s gebruikt om de weg voor de auto te ‘lezen’. Zo worden onvolkomenheden in het wegoppervlak weggewuifd voordat ze de onberispelijke ervaring van de inzittenden kunnen beïnvloeden. De nieuwe Ghost is 30 millimeter breder dan de oude, een niet onbeduidende waarde die zorgt dat hij beter op zijn wielen staat. Hij is 5,5 meter lang en 2,1 meter breed, dus hij eist een boel ruimte op (en weegt 2.490 kilo). Minder is meer, tenzij het over vierkante meters staal gaat.

Uitgerust uitstappen uit de Luxe-auto van het Jaar 2020

Aan deze laatste paar feitjes worden we onherroepelijk herinnerd wanneer we richting Exmoor rijden, om daarna door te gaan naar Devon. Eerst valt het mee, want het gros van de kilometers leggen we op de snelweg af. De Ghost is een van die steeds zeldzamere auto’s die zorgen dat je je na afloop van een vier uur durende reis beter voelt dan toen je eraan begon. Je bestuurt deze auto niet echt, je wijst ’m met zachte hand de weg. Je ademt reine lucht in – vrij letterlijk, omdat de klimaatcontrole ultragevoelige sensoren inzet om de airco op recirculatie te zetten als er onzuiverheden binnen dreigen te dringen. De Ghost is een vier euroton kostend Covid-tegengif. Het dashboard is afgewerkt met hout met open poriën en je stelt de temperatuur van de luchtstroom naar wens in met rode en blauwe schijven, waarna het resultaat door gewichtige rvs ventilatieopeningen tot je komt. Het werkt allemaal prachtig. Normaal besteden we zelden veel aandacht aan het audiosysteem van een auto, maar de Ghost gebruikt z’n dorpels als resonantiekamers, waardoor de gehele auto in feite verwordt tot een enorme subwoofer – met uitgangen in de hemel voor een extra dreunend effect. En dan hebben we het nog niet over de 1.300 watt aan vermogen of de helderheid en het onderscheid tussen de tonen, die ervoor zorgen dat het haast is alsof je midden in de beroemde Studio One aan Abbey Road zit met individuele muzikanten om je heen.

Het gaat om geluid

De Ghost draait volledig om geluid – of de afwezigheid ervan. De technici hebben de NVH (noise, vibration & harshness) bijna geheel geëlimineerd, hoewel totale stilte ook geen pretje is, zoals iedereen die weleens in een echovrije kamer heeft gestaan zal beamen. Je wordt er langzaam gek van, net als van het kleinste piepje of kraakje. De V12 laat zijn aanwezigheid merken als je hem aan het werk zet, maar op de meeste momenten is het moeilijk te geloven dat er voorin bijna zeven liter aan verbrandingsmotor ligt. Over die grote buitenspiegels kun je vallen, maar ze zullen niet snel worden vervangen door camera’s – het blijkt dat Rolls-eigenaren dat helemaal niet zien zitten. Verder zet de Ghost de buitenwereld genadeloos in de wacht.

Waarom gaan we naar Devon?

We zijn op een post-opulente missie, weet je nog, dus we zetten koers naar een nacht in een omgebouwde herdershut op een boerderij die Scorlinch Farm heet. Zware regenbuien – de heftigste en meest angstaanjagende die we in al onze jaren achter het stuur hebben ervaren – maken gelukkig plaats voor een heldere lucht. Dit werkt goed tegen de existentiële somberheid van Exmoor, hoewel er nog genoeg water op de weg ligt. Wring je de maximale prestaties uit de Ghost, dan zorgen z’n bijzondere dempers dat de carrosserie in het gareel blijft, geholpen door de vierwielaandrijving en achterwielbesturing. Dat laatste is nuttiger bij het manoeuvreren bij lage snelheid dan om het stuurgedrag bij hoge snelheden aan te scherpen (enthousiast insturen is toch niet echt een concept dat een Rolls lekker ligt). De Spirit of Ecstasy, naar verluidt gemodelleerd door de beeldhouwer Charles Sykes naar een dame genaamd Eleanor Thornton, is een grotere adrenalinejunkie dan ooit – ze staat op het uiteinde van die weidse, omlaagduikende motorkap en kijkt toe hoe de enorme grille de omgeving (en hopelijk geen onschuldige schaapjes) opslokt. De weg naar Scorlinch Farm is waarschijnlijk een van de smalste in Groot-Brittannië, en het is er stikdonker wanneer we de afslag van de snelweg M5 nemen. Het is een uitdaging om de Rolls over deze verdronken laantjes te sturen, hoewel de achterwielbesturing duidelijk verschil maakt. Eigenaren David en Hannah kijken verbijsterd toe terwijl we noodgedwongen een paar keer steken om de auto naast de hut te parkeren. Nu nog ervoor zorgen dat we het fraaie interieur niet bezoedelen met zand en modder. Ze zijn al net zo uit het veld geslagen door onze post-opulente outfit: vlotte Kappa-joggingkleding in de kleuren van het Italiaanse topklasseteam van Napels (deze redacteur weet niets van voetbal, het pak werd met minimaal vooronderzoek geselecteerd).

Wat doet er echt toe?

Volgens online leveranciers zijn de verkopen van ‘atletische vrijetijds-kleding’ met 50 procent gestegen sinds de lockdown en ‘het nieuwe normaal’ (een term die wat ons betreft heel snel mag verdwijnen) de bestaande garderobeconventies lieten verdampen. Het resultaat is een verrassende nevenschikking: na dit jaar zijn velen van ons bezig met de vraag wat er nu écht toe doet. Je hebt zeker geen vijfsterrenhotel nodig voor een goede nachtrust, en de inktzwarte duisternis bij een verblijf ver weg op het platteland is zelfs zeer welkom. Rolls-Royce legt zich toe op een verheven rijervaring en uitzonderlijke techniek, niet op ouderwetse consumptiedrang. En hoewel 2020 de boel aardig heeft opgeschud, weet het merk hier voet bij stuk te houden.