Mercedes Le Mans-racer: fantasie is iets prachtigs

Nee, helaas: niets aan deze foto is echt. Helemaal niets. Deze geweldig uitziende Mercedes Le Mans-racer is compleet ontsproten aan de fantasie van de Franse digitale ontwerper Martin Chatelier. Maar wát een fantasie heeft deze man!

Mercedes heeft niet al te prettige herinneringen aan Le Mans. Zeker, ze wonnen er vaak, maar de laatste keer dat je ze in actie zag, , in 1999, zul je je misschien nog wel herinneren (kijk onderaan maar even het filmpje). Toen vloog een CLR-GT1 namelijk letterlijk over de baan – zonder hem te raken. Geen downforce meer betekende vliegen, drie keer over de kop slaan en crashen. Niet leuk. Sindsdien heeft Mercedes niet meer meegedaan in Le Mans.

Maar stel je voor dat Mercedes in, laten we zeggen, 2030, besluit toch weer mee te doen? Het antwoord dat Chevalier op die vraag bedacht, is ronduit spectaculair.

Wat maakt die Mercedes Le Mans-racer zo prachtig?

Allereerst natuurlijk dat uiterlijk! Superfuturistisch, maar oh zo fraai. Stukken mooier dan wat Mercedes zelf voor de toekomst in petto heeft, in ieder geval. Maar Chevaliers overduidelijke computerskills en vooral zijn fantasie houden daar bepaald niet mee op. Lees even mee.

Zo wordt de Mercedes Le Mans-racer, die om ons volstrekt onduidelijke redenen trouwens DTW is gedoopt, niet door enige vorm van brandstof aangedreven. Lucht moet het doen. Die lucht, gecomprimeerd opgeslagen in de flanken van de auto, moet Tesla-turbines aandrijven die vervolgens twee elektromotoren van stroom voorzien. Tesla? Ja, maar dan niet als in Model S en zo, maar als in de Servisch-Amerikaanse wetenschapper die het principe al in 1913 uitvond. (En qua inspiratiebron naamgever is van het merk, dat dan weer wel.) Niet voor auto’s, maar dat maakt niet uit – dit is fantasie, weet je nog?

We gaan verder. De auto is gemaakt van grafeen, het niet zo lang geleden ontdekte, gillend dure goedje dat 200 keer sterker is dan staal en een miljoen keer dunner dan een mensenhaar. Dan kom je nog eens ergens. Leuk is ook dat grafeen doorzichtig is, waardoor je de hele techniek mooi kunt zien liggen en de voorruit bijvoorbeeld crashveiliger is dan ooit tevoren.

De DTW barst uit zijn voegen van de actieve aerodynamica. Alle bewegende delen moeten er voor zorgen dat er genoeg lucht in de tanks gepompt wordt, maar verdwijnen weer als er op de Mulsanne Straight op topsnelheid gereden moet worden. Rem, en vier uitstekende panelen gooien een waar aerodynamisch anker uit – een beetje zoals de 300 SL uit de vijftiger jaren dat deed, maar dan stukken beter.

Nog niet genoeg?

Oké. Hoe klinkt dit dan? Het pièce de résistance bestaat uit vier 3D-printers die bij de banden zijn geplaatst. Zodra sensoren opmerken dat de banden slijten, spuiten die op de betreffende plekken een miniem laagje rubber om de boel te herstellen. Er zijn verschillende tankjes voor verschillende compounds, dus gaat het regenen: psshht! Daarbij: trek dit iets verder door en je hoeft nooit meer naar de Kwik-Fit. Het klinkt ons als muziek in de oren.

Natuurlijk, pure fantasie allemaal. Maar met iemand die dit kan bedenken en vormgeven, zouden wij het als Merk met de Ster wel weten. Binnenhalen en zorgen dat je zo snel mogelijk weer aan de start staat met een zéér waardige Mercedes Le Mans-racer. Of niet soms? Filmpje!

Foto’s: Martin Chatelier