Ben je nog op zoek naar een leuke plek om je vakantie te vieren? Neem ons advies ter harte en bezoek het Pagani-museum in San Cesario sul Panaro, Modena. Het ‘Museo Horacio Pagani’ staat vol fijn spul. Om je alvast in de stemming te brengen (en te overtuigen), heb je hier een preview. Je bent gewaarschuwd, het kan er heet aan toe gaan.
De OG Pagani
In het Pagani-museum staat Genesis – het begin. Kenners weten dat dit de enige Pagani is – zonder motor van Mercedes-AMG. Toen Horacio Pagani nog in Argentinië woonde als een 20-jarige ingenieur, huurde Renault hem in om ze te helpen met hun F2-racer. Horacio werkte aan de carrosserie en aerodynamica.
De prestaties van de auto verbeterden zo drastisch, dat toen hij besloot om naar Europa te gaan, Juan-Manuel Fangio, de Argentijnse racelegende, een referentiebrief schreef voor hem. De brief ligt ook in het Pagani-museum. Je vindt er ook diverse tekeningen van Leonardo da Vinci, Horacio’s inspiratie voor bepaalde details van de supercars.
Waardevermindering? Nog nooit van gehoord
Horacio Pagani droomde van een museum dat de ontwikkeling van zijn hypercars in beeld bracht. De auto’s bij elkaar brengen in het Pagani-museum was echter een moeizaam proces. De reden? Het merk verkocht alle modellen – ze hielden er niet van elk model één achter uit nostalgische overwegingen.
De supercars keerden enkel en alleen terug naar Italië om een upgrade te krijgen. Weinig Pagani’s zijn zoals ze ooit de fabriek verlieten. Het Italiaanse bedrijf overtuigde klanten om hun geliefde supercar terug te verkopen aan het Pagani-museum, in sommige gevallen voor drie keer meer dan het aankoopbedrag. Prima rente.
Je spreekt het uit als ‘Tsjin-kweh’
De laatste versie van de Zonda was de Cinque. Althans, dat was het idee, we weten allen hoe dat afliep. Het feit dat de vijf open versies en de vijf dichte versies nakomertjes waren, maakt ze niet minder cool. Die luchthapper op het dak is echt een Zonda-icoon geworden, niet?
R-rated in het Pagani-museum
Toen Pagani de 750 pk sterke Zonda R in 2009 onthulde, begrepen we hem niet echt. Hij is te luid voor circuitdagen, te gek voor op de weg en te losgeslagen om mee te mogen doen met races. Oh ja, en hij kostte het bescheiden bedrag van omgerekend 1,7 miljoen euro. Wat is het punt?
De Zonda R vormde de basis voor de Huayra. Pagani ‘verstopte zich in het zicht’, zoals dat heet. Toen de Huayra kwam, had de ophanging zich bewezen op het circuit en waren de nieuwe materialen er klaar voor. En tien jaar later twijfelen we niet meer aan het bestaansrecht van de glorieuze, luide, te gekke Zonda R. We zijn simpelweg blij dat ie er is.
Het einde van het begin
Na de Zonda, droeg de Huayra de Pagani-naam verder uit. Dit mat-zilveren exemplaar is chassis 001, zoals je hem kon zien op de cover van TopGear Magazine. Ook zag je hem op televisie, waar de Huayra het ronderecord neerzette op het TG-circuit.
Het is grappig om te zien hoe kaal de Huayra eruitziet in het Pagani-museum. Door de dwaze Pagani-creaties met de gekste kleuren en de grootste vleugels op Instagram, bouwden we een tolerantie op, of zoiets.
De allerlaatste Zonda
Dit is de Zonda Barchetta, de laatste der Zonda’s. Het exemplaar dat je ziet is eigendom van Horacio Pagani zelf. De Barchetta heeft een verkorte voorruit, geen dak en geeft je een handbak waarmee je een 800 pk sterke V12 bedient. Pagani bouwt er slechts drie in totaal.
Horacio voerde deze uit met ruitjesbekleding. Trouwe Pagani-kopers tasten extra diep in de buidel voor de Barchetta. Hoe diep? 15 miljoen euro-diep. Een grandioze finale voor één van de beste supercars die ooit heeft bestaan.
Reacties