Peugeot RCZ 1.6 THP 200

Iedereen heeft wel zo’n auto die hij alles vergeeft, uit pure blinde liefde. Onze zwakte: de nog immer wonderschone Peugeot RCZ.

Peugeot is de laatste jaren niet trouw geweest

Soms lukt het gewoon niet. Dan doe je je uiterste best om die klinische, kritische 100-procent-objectieve blik op het blik te behouden en merk je gaandeweg dat je toch weer alle minpuntjes aan het wegpoetsen bent. Omdat ie zo mooi is.

Verzachtende omstandigheden. Mijn eerste auto was een gare Peugeot 205 1.1. Mijn tweede een (natuurlijk rode) 205 GTI – de 1.9, uiteraard. Na wat ontrouwe uitstapjes rijd ik nu een blauwe 406 Coupé V6 (zeker, tabakskleurig leer) waar ik hopeloos verliefd op ben. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat er iemand is die het meer aan het hart is gegaan hoezeer Peugeot die prachtige traditie van design en rijdynamiek de afgelopen jaren te grabbel heeft gegooid. 207, 307, 407, 107, 308, 3008 (au!) – bagger was het, allemaal. Sorry, Franse vrienden, maar het was lomp, zwaar en bovenal niet om aan te gluren zo lelijk. Toen kwam de dit sportautootje.

De Peugeot RCZ brengt ons gelukkig tot rust

Kan dit? Kan een bedrijf dat zo veel aperte kul heeft geproduceerd, komen met iets waar het plezier zó van afspat? Met zo’n idioot (en duur!) double bubble-dak dat geen enkel ander doel dient dan ‘omdat het kan’? Zou het kunnen dat de Fransen weer wat emotie tussen het bankieren hebben laten komen? Het had er toch verdacht veel van weg. Om niet te zeggen: het was zo, want de Peugeot RCZ viel niet alleen erg prettig op het netvlies, het rijden bleek ook allerminst tegen te vallen. Een onderstel maken konden de Fransen altijd al en de (met BMW ontworpen) 1,6-liter turbomotor past de RCZ als een catsuit van latex.

Inmiddels zijn we drie jaar verder en om nou te zeggen dat je op elke straathoek een RCZ tegenkomt: nee. De tand des tijds: in economisch barre tijden is het dit soort ‘hart boven verstand’-auto’s dat de hardste klappen krijgt. Niet leuk voor Peugeot, wel voor RCZ-rijders: exclusiviteit gegarandeerd. Peugeot laat zich dapper genoeg niet uit het veld slaan en komt met een facelift die vooral de neus stevig wijzigt. Die wat geprononceerde bovenlip is verdwenen, de grille loopt niet helemaal meer van oor tot oor, de koplampen zijn kleiner en er zijn dagrij-led’jes. Verbeteringen, als je het ons vraagt.

Technisch veranderde er niets

De standaarduitrusting is licht opgewaardeerd (regensensor, follow-me-home-verlichting, dat soort dingen). Deze 200 pk sterke 1.6 is nog altijd een heerlijk soepele rijmachine. Dankzij sound-engineering levert hij een mooie diepe brom als de toeren iets stijgen. Met een 0 naar 100 in 7,6 seconden en een top van 235 km/u heb je zelden reden tot klagen over de prestaties. Als er al wat te klagen valt, is het over zaken die nu eenmaal opgesloten zitten in het sportcoupé-concept. Een krappe achterbank, beperkte bagageruimte en een brievenbuszicht rondom. Als je daar niet tegen kunt, moet je lekker een station kopen.

Het is en blijft een even fraaie als zeldzame verschijning, de RCZ, die de verwachtingen meer dan waarmaakt. Als jullie er nou massaal een kopen (graag de 200 pk, met matzwarte dakbogen) dan heb ik straks voldoende occasionkeus als m’n 406 Coupé aan vervanging toe is. Deal? Deal!

Specificaties Peugeot RCZ 1.6 THP 200