Om te beginnen is het woord ‘gewoon’ niet een woord dat je moet gebruiken in de buurt van een GT2 RS. Het is niet ‘gewoon’ een auto. Het is een van de wildste, meest opwindende supercars op aarde, het soort dat je ademloos en hijgend achterlaat. Tegelijkertijd, inderdaad. Dat kan ie.

Dus nee, een GT2 RS is zelf niet ‘gewoon’ maar iets

En op diezelfde manier is dit, de Porsche 935, niet ‘gewoon’ een GT2 RS. Zelfs niet ‘gewoon’ eentje op een setje slicks. Bestudeer je de technische specificaties, dan zie je dat achter vrijwel iedere feature van de auto staat ‘zoals voorgeschreven in FIA-artikel’ en dan een cijfer. En ja, dat geldt ook voor het ontsnappingsluik in het dak. En voor de 115 liter grote brandstoftank met optioneel racekoppelstuk voor extra snelle tankstops.

Vergeet even het straatauto-element van het verhaal, en vertel ons dan dat een auto met een 700 pk sterke twin-turbomotor, achterwielaandrijving en flippers niet mannelijk klinkt. Wel toch? We zijn zo geconditioneerd dat we denken dat auto’s voor op de openbare weg inferieur zijn aan raceauto’s, maar over het algemeen zijn ze potenter. Alleen wat zwaarder.

Uiteraard heeft Porsche dat in de overwegingen meegenomen. Ze hebben het interieur er goeddeels uit gewipt en delen van de carrosserie vervangen door koolstofvezel, zodat er 90 kilo gewicht werd bespaard, ondanks de toevoeging van een luchtkriksysteem en een rolkooi.

Uiteraard is ie machtig om te rijden

Hard op de remmen, terugschakelen als een kanon, je gezicht wordt van je schedel gerukt – deze ervaring zul je niet makkelijk vergeten. Geweldig veel grip onder de voorwielen, ongelooflijk hard de bocht in, stabiel en evenwichtig op de snelle rechte stukken. En toch benaderbaar, en beter op het asfalt liggend dan de, eh, gewone GT2 RS.

En nee, de 935 is niet gehomologeerd voor een specifieke raceklasse. In plaats daarvan mag hij in verschillende klassen meedoen. Maar ach, het is maar gewoon een GT2 RS. Toch?