Range Rover Evoque S P250: 1e rij-indruk

Testobject: Range Rover Evoque
Uitvoering: S P250
Locatie: Athene
Weersomstandigheden: 21 graden en zon, we wilden blijven

Een Range Rover Evoque, dat is toch voor meisjes?

Ho ho, je vergist je. Ja, bij de lancering van de eerste generatie werd Victoria Beckham opgeklopt alsof ze de designer was. Hierdoor leek de Evoque een beetje een hyperduur handtasje te worden. Maar na verloop van tijd beseften meer mensen dat als er Range Rover op staat, hij wel wat moet kunnen. Het resultaat: het is Land Rovers bestseller, met rond de 750.000 stuks.

Check. We moeten deze dus nog serieuzer nemen?

Dat zouden wij wel doen ja. Want kijk zelf, hij ziet er gewoon dondersgoed uit. Strak, modern, dik en toch ook compact om prettig in de omgang te blijven voor waar ie normaliter zal rijden: de stad. In dit geval Athene in Griekenland.

Nou, ik kijk zelf, maar zie geen verschil met de vorige…

Eh, wij ook niet. Als je heel, heel goed kijkt en de oude pal naast de nieuwe zet, zie je wat subtiele wijzigingen. Maar hé, als een concept goed werkt, waarom zou je het dan ingrijpend veranderen? Het is niet voor niks dat BMW met de X2 kwam, en Mercedes met de GLA, toen ze doorhadden dat die malle Britten wel heel veel kleine SUV’tjes wisten te slijten.

Trouwens, Land Rover beweert dat van de hele auto – echt de hele – geen onderdeel hetzelfde is als de vorige, op de ophanging van de voorportieren na. En binnenin is ie volop veranderd, flink ten goede ook. Kijk maar eventjes naar de foto’s.

Dus hij rijdt ook anders?

Ja. Nog een stuk beter, want hij is stijver, stiller, heeft dezelfde maten als voorheen maar biedt meer ruimte. Daarnaast heeft ie een grotere benzinetank, grotere wielen en is het een zogenaamd mild-hybride. Het drukt het verbruik en de uitstoot, en het helpt de motor hier en daar.

Een full-hybrid komt over een jaar, en wellicht daarna zelfs een elektrische versie. In het terrein is ie ook in z’n element, maar scheuren is er niet bij. De Range Rover Evoque S P250 waarin we rijden, is een 2,0-liter viercilinder turbo met 249 pk (eh, had dat niet 1 pk meer kunnen zijn?), wat lekker snel zou moeten zijn. Maar het is vlot, niet meer dan dat.

En dat komt doordat de auto inclusief bestuurder zo rond de 1.900 kilo weegt. En ook de leverbare P300 – zelfde motor, maar gewoon met 300 pk – lost dat niet op. De vraag is: wil je scheuren met een Evoque? Want hij rijdt uiterst comfortabel en biedt met z’n riedel aan instellingen voor verschillende ondergronden voor elk wat wils. Eigenlijk rijdt de dikste diesel (de D240) gevoelsmatig nog het vlotst.

Diesel? Getver!

Inderdaad, de diesel is bij weinigen – hoewel hier en daar flink onterecht – nog geliefd. Een benzine-versie geeft dus wat meer zekerheid dat je er na een paar jaar nog wat voor terugkrijgt. Wat bij de Evoque trouwens geen probleem lijkt, gezien de tweedehandsprijzen. De nieuwprijzen zijn overigens stevig: de goedkoopste benzineversie start bij 66.850 euro in Nederland en 44.950 in België. Lekker ook, dat verschil.

De goedkoopste diesel begint bij 56.400 euro in Nederland en 38.600 euro in België. De dikste gaat in België net voorbij de 70 mille, in Nederland doet die Range Rover Evoque R-Dynamic HSE P300 97.550 euro. Voor Belgen redelijke prijzen, voor Nederlanders wordt het even slikken. We zijn benieuwd hoe erg het wordt als er een SVR-versie op de markt komt. Als… want dat is nog niet zeker.

Prestaties nieuwe Range Rover Evoque

D240: 240 pk / 0-100 in 7,7 s / top 225 km/u
P250: 249 pk / 0-100 in 7,5 s / top 230 km/u
P300: 300 pk / 0-100 in 6,6 s / top 242 km/u

Ps. Die rode op alle beelden is een diesel – maar we vonden die kleur zo leuk. Op het uitlaatje na is alles hetzelfde…