Richard in de Ferrari F355

Wat de legendes, mythes en geschiedschrijvers ook zeggen, een Ferrari moet eerst en vooral mooi zijn. Je kunt alle tabellen met vermogens-gewichtsverhoudingen, torsiestijfheid en exotische materialen naast elkaar leggen, als een auto er als een molenpaard uitziet, dan is en blijft het een molenpaard. Wat natuurlijk een belediging is wanneer het steigerende paard in het geding is.

De Ferrari 348, voorganger van de 355, was niet direct een lelijke auto, maar echt mooi was ie ook niet. De sleuven in de zijkant deden denken aan de Testarossa – wat geen compliment is – waardoor de 348 er al snel gedateerd uitzag. Ook wat prestaties betreft was de 348 geen succes. Veelzeggend is het feit dat Honda rond dezelfde tijd de NSX op de markt bracht, en dat die in elk opzicht beter was dan de Ferrari.

Met de 355 sloeg Ferrari echter genadeloos terug. Het is een combinatie van kracht en mooie lijnen, een design dat na een kleine twintig jaar nog altijd staat als een huis. Ik houd er niet van om Ferrari op te hemelen, maar feit is dat er in je binnenste iets gebeurt wanneer je de gele badge op een stuur of een V8 ziet.

Ferrari: een beladen naam, zelfs voor mensen zoals ik, die nooit een petje van het merk hebben gedragen. En inderdaad, de F355 is prachtig. Hij heeft vrijwel dezelfde afmetingen als de 348, maar de carrosserie was compleet nieuw. Er wordt gezegd dat Ferrari voor het ontwerp in totaal 1.800 uur heeft getest in een windtunnel. Toch kun je niet zeggen dat hier functie voor vorm is gesteld, daarvoor is de auto simpelweg te fraai. Eigenlijk is ie in de afgelopen negentien jaar alleen maar mooier geworden.

In het interieur merk ik weer dat elke Ferrari een bepaalde fase moet doormaken zolang het geen echte klassieker is. Het zijn dan gewoon oude Ferrari’s. De 355 heeft dat stadium achter zich gelaten en begint als klassieker aan z’n tweede jeugd. Zoals het een Ferrari betaamt, oogt het interieur niet gedateerd, maar wel doorleefd. Enigszins groezelig leer en ander patina staat uitstekend in een luxe klassieker als een oude Bentley of Jaguar, maar in een Ferrari werkt het niet. De indeling van het interieur, maar ook het ontwerp en de gebruikte materialen zijn duidelijk van de jaren negentig. Een auto die op die manier iets zegt over de periode waarin ie is gemaakt, kun je met recht een klassieker noemen.

De 380 pk sterke V8 middenmotor maakt bij zijn maximale toerental van 8.250 een heerlijk rauw geluid. Daarbij verwacht je van een Ferrari niet alleen schoonheid, maar zeker ook snelheid. Ook in dit opzicht stelt de 355 niet teleur. De sprint van 0 tot 100 km/u legt ie af in 4,7 seconden, de topsnelheid is 295 km/u. Dat zijn cijfers waar je mee aan kunt komen, al gaat het er natuurlijk om hoe ze tot stand komen. Met de brul van de V8 en de mechanische klik van de handgeschakelde zesbak weet de 355 je ook in dit opzicht te verwennen. De auto voelt zoals een Ferrari hoort te voelen: een strakke, volbloed sportauto. Zijn de eerste zenuwen van je ontmoeting met een Ferrari eenmaal weggeëbd, dan is hij ook nog eens praktisch en vergevingsgezind. Daarbij is ie op sommige punten net fragiel genoeg om het spannend te houden.

De F355 heeft een enorme schare fans. Bij sommige is de liefde zelfs zo groot, dat ze zeggen dat dit de auto is die Ferrari heeft gered toen de zaken wat minder gingen. Andere liefhebbers roemen het feit dat de 355 korte metten maakte met de belegen opvatting dat een ‘echte’ Ferrari een V12 moest hebben. Daarnaast zijn er kenners, zoals voormalig F1-kampioen Phil Hill, die de 355 scharen onder de tien beste Ferrari’s ooit gebouwd. Het is hoe dan ook een mijlpaal in de rijke geschiedenis van een legendarisch merk. Niet slecht voor een auto die je vanaf pakweg 40 mille kunt kopen.

Ferrari F355

Geproduceerd van 1994 tot 1999

Motor: 3,5 liter V8 

Vermogen: 380 pk

Koppel: 363 Nm

0-100 km/u: 4,7 s

Topsnelheid: 295 km/u

Gewicht: 1.350 kilo