SRT Viper

De Dodge Viper was klaar voor de slacht. Maar nu is ie, scherper en met betere manieren, uit de vroegtijdige dood herrezen. Dat doet ons goed.

Maak je geen zorgen: hij lijkt misschien veel op het oude model, maar de SRT Viper van 2013 is in alle opzichten een auto met een veel minder angstaanjagend rijgedrag – en daarmee ook een veel minder angstaanjagend eigendom.

Daar kun je niet een enkele belangrijke reden voor aanwijzen, al heeft de Viper voor het eerst elektronische stabiliteitcontrole. Het heeft te maken met een waslijst aan kleine details en verbeteringen, een lijst die zo lang is als de verzamelde verlanglijstjes van een school voor Sinterklaas. Ernaar kijkend, erin zittend en ermee rijdend kun je dat gevoel het snelst als volgt omschrijven: de auto oogt, voelt en rijdt nu alsof Porsche of misschien zelfs Ferrari ‘m heeft gebouwd. Je ziet dezelfde allure van handgemaakte kwaliteit, vakmanschap en aandacht voor details.

Ja, het is een Viper. Of eigenlijk is ie twee Vipers. Voortaan zijn er twee uitvoeringen in het mini-gamma: de instap-SRT die in dit verhaal figureert, en de luxueuzere GTS.

De twee modellen delen dezelfde hoofdcomponenten zoals motor en frame, maar verschillen substantieel. De SRT wordt geleverd met een stabiliteitcontrole met twee standen: helemaal aan of helemaal uit. En in het interieur van de SRT zit kunstleer. De GTS is 23.000 dollar (17.800 euro) duurder en is voorzien van een stabiliteitcontrolesysteem met vier standen, dus kun je zelf bepalen hoe je wilt crashen. Hij heeft twee standen voor de Bilstein-dempers, een riant aanbod van fantastische, leren interieurs (kun je geloven dat we dit schrijven over een Viper?), een zwaardere en luidruchtigere geluidinstallatie en een extra lading geluiddempend materiaal.

Voor beide uitvoeringen is een circuitpakket leverbaar. Afgezien van een gewichtsverlies van nog eens 23 kilo – Viper junior is al 64 kilo lichter dan z’n grootvader – zijn dan vrijwel massieve Pirelli Corsa-racebanden, tweedelige StopTech remschijven en superlichtgewicht velgen inbegrepen. Een SRT die met dit pakket is uitgerust, zal later dit jaar alle records verpulveren. De ingenieurs van Viper denken dat dit nieuwe model per mijl een seconde sneller is, reken er dus op dat een rondje over de Nürburgring – maatgevend voor elke nieuwe productieauto – dan nauwelijks meer dan zeven minuten zal vergen.

Je hoeft echter je adem niet in te houden om te ontdekken hoe ie zo veel tijd gaat winnen op een toch al uitzonderlijke rondetijd. Kijk naar de auto en je beleeft er volop plezier aan. Laten we aan de buitenkant beginnen. De volledige bovenkant – de schelpvormige motorkap, het dak en de achterklep – zijn gemaakt van koolstofvezel waardoor de auto een lager zwaartepunt heeft en sneller en vlakker door de bocht gaat. De deuren zijn gefabriceerd uit superieur aluminium dat lichter en stijver is dan het voorheen gebruikte composietmateriaal. Zelfs de zijruiten zijn dunner om gewicht te besparen.

Al deze en talloze andere wijzigingen, zoals de kruisbalk in het motorcompartiment, zorgen voor een Viper die 50 procent stijver is dan het oude model. Dankzij de verminderde gevoeligheid voor torsie weet het nieuwe onderstel beter raad met de krachten van het vermogen, de remmen en in bochten wat zorgt voor verbeterde stuurprecisie en wegligging en een veel beter rijgedrag. Het team van ingenieurs van de Viper overwoog een onderstel toe te passen dat geheel van koolstofvezel is gemaakt, maar na raadpleging van Viper Nation – een club loyale bezitters van een Viper – werd besloten daarvan af te zien. Veel exemplaren worden op het circuit ingezet en komen daarbij nogal eens in aanraking met de vangrails, en staal – zelfs het hoogwaardige staal dat hier is toegepast – is goedkoper en eenvoudiger te repareren.

We zouden alles kunnen vertellen over de detailwijzigingen die het onderstel onderging, maar dan zou je waarschijnlijk al voor het eind van deze zin in slaap vallen. Laten we ons dus richten op twee van de meest essentiële zaken. De spoorbreedte aan de voorkant is groter en de gewichtsverdeling over voor en achter is nog steeds vrijwel helemaal gelijk, 50:50. Normaliter hebben we een hekel aan elektronische interventie, zeker bij een auto die van nature zo ongedwongen is als de Viper. Maar dit systeem is anders. Het systeem van de Viper is niet ontwikkeld door advocaten die alle pret willen vergallen, maar door een intern ploegje bedrijfs-Stigs die het systeem zodanig hebben fijngeslepen dat het volledig ongemerkt z’n werk doet, en het haalt je pas voor de hellepoort weg als je hopeloos verloren bent.

'Binnen een halve ronde heb je voldoende vertrouwen om sneller te gaan dan je na vijf rondjes in het oude model zou doen'

En geen moment eerder. Zelfs als je het systeem volledig aan hebt staan, kun je in bochten direct op het gas: de auto duikt erin en neemt hem. Dat is een wereldprimeur voor een Viper. Zou je dat in het oude model hebben gedaan, dan – tenzij je er volledig op was voorbereid – lag je meteen in de greppel, tien milliseconden nadat je dacht: Hm, misschien iets minder insturen…

Het opnieuw ontwikkelde onderstel is belangrijk, maar belangrijker is dat de ingenieurs bij de afstemming ervan zulk goed werk hebben geleverd. En dat ze ervoor hebben gezorgd dat de stabiliteitscontrole eenvoudig te bedienen is. Je zet het systeem gewoon aan of uit met een knop op het stuur. Een andere bonus van het systeem is dat er nu ook een vergelijkbaar eenvoudige knop is voor launch-control.

Een andere enorme prestatie van het nieuwe onderstel is dat het weet om te gaan met het enorme vermogen en koppel van de vertrouwde, maar flink onder handen genomen 8,4-liter V10. Het maximale vermogen is met 40 pk verhoogd tot 640 pk en het koppel bedraagt nu een indrukwekkende 814 Nm. Het is vooral de koppelkromme die in het oog springt. Zelfs net boven stationair toerental levert deze motor meer koppel dan een M3 levert bij vol gas. Hoe hij dat voor elkaar krijgt, is geen verrassing als je onder de motorkap kijkt. Daar zie je een geheel nieuw inlaatspruitstuk, nieuwe kleppen, nieuwe zuigers, blok, katalysatoren – noem maar op.

Het interieur is het enige deel van de Viper waar nóg meer tijd aan lijkt te zijn besteed. Niet langer vouw je jezelf in zachte, comfortabele stoelen, maar in duidelijk nuttiger exemplaren die van specialist Sabelt komen. Wat ze ook mogen kosten: ze zijn het waard. Ze zijn niet de enige wijziging in het interieur. In plaats van tellers zit er nu een superdun Thin Film Transistor-scherm (TFT). In het midden zit een groot touchscreen met een diameter van 21 centimeter en de Viper heeft een smaakvol vormgegeven, multifunctioneel stuur. De versnellingspook zit iets beter onder handbereik en is directer in bediening, en de pedalen zijn in hoogte verstelbaar.

Hij voelt nu dus aan als een fatsoenlijke, eigentijdse sportauto, niet als een huurauto met te veel vermogen. Maar hij heeft niets van z’n ware aard ingeleverd. Meteen na vertrek valt op dat ie lichter en wendbaarder aanvoelt. Alle bediening, de hydraulisch bekrachtigde besturing, de versnellingspook, de reactie van het gaspedaal verloopt directer en dus zijn de lijnen die je rijdt beter en sneller. Binnen een halve ronde heb je voldoende vertrouwen om meer gas te geven, om sneller te gaan dan je na vijf of meer rondjes in het oude model zou doen. Je kunt nu, net als in een kart, exact voelen wat de voor- en achterbanden doen. Dus kun je elke bocht nemen op de limiet van grip. Voortaan kan dat in het volste vertrouwen in de stabiliteitcontrole.

Dat was niet alleen voor ons een openbaring, ook voor Ralph Gilles, baas van SRT, die zijn eerste rondjes in de nieuwe Viper op het circuit aflegde, meteen nadat wij daar klaar mee waren. Als passagiers konden we de eerste reacties optekenen van
Ralph, die heel wat tijd op het circuit heeft doorgebracht achter het stuur van de oude Viper. ‘Ik ben zo vertrouwd met het oude model dat het voor mij niet angstig meer is’, zegt hij. ‘Maar je moet ‘m wel degelijk onder controle houden, je moet er een beetje mee worstelen. In het nieuwe model ga je harder zonder dat je het in de gaten hebt, wat voor mij het bewijs is dat het een echte sportauto is. We zijn trots op de mythe [dat je er je handen aan vol hebt om hard te rijden met een Viper, red.], maar er komt een moment dat het onzinnig wordt.’

Dat moment is de komst van deze nieuwe SRT Viper. Ja, hij lijkt veel op het oude model, maar na een ritje besef je dat ie compleet anders is; beter ook. Het is nog steeds een beest waar je voorzichtig mee moet omgaan. Maar je hoeft er niet bang meer voor te zijn.

SRT Viper

Motor/bak: 8.400 cc, V10 benzine, 640 pk, 814 Nm, handgeschakelde zesbak

Prestaties: 0-100 km/u in 4,8 seconden, top 331 km/u, gemiddeld verbruik geen opgave, uitstoot geen opgave

Gewicht: 1.521 kg

Prijs: $ 99.390 (€ 76.650 excl. belastingen)