De verknipte supercars op SEMA

Verplaats je eens in de huid van een tuner. Je wilt iets unieks maken. Iets wat nog bijna niemand heeft gedaan. Er gaat een lampje branden: we hakken de wielkasten van een supercar aan stukken en knallen er widefenders op. Knoeperts van velgen eronder en dan het geheel plat op zijn bek leggen. Dat heeft vast niemand gedaan. Vervolgens kom je aan op SEMA en blijkt dat jij niet de enige bent met een verknipte supercar. Sterker nog, met een McLaren zonder uitgeklopte kasten was je unieker geweest.

In het Engels noemen ze dat een multiple discovery. Twee verschillende personen (of in dit geval een stuk of honderd) die tegelijkertijd op hetzelfde idee komen. In werkelijkheid is dit een trend die al een paar jaar up and coming is. Voor velen kan de hype niet snel genoeg voorbij zijn. Je lijkt er tegenwoordig niet meer bij te horen zonder verknipte supercar.

Ergens moet je wel respect hebben voor het lef van de tuners. Zomaar een zaag in de wielkasten zetten van een supercar doe je niet zonder een goede portie durf. Aan de andere kant: de ooit geniaal sturende prestatiemachines zijn nu net zo functioneel als een tuinkabouter. Ziet er leuk uit in de tuin, maar veel heb je er niet meer aan. Zeker niet als je op elk takje blijft vastzitten.