Waarom iedereen een motorrijbewijs zou moeten halen

Ik bevind me aan de startlijn van de heuvelklim van het Goodwood Festival of Speed. Een aanzienlijke menigte heeft zich verzameld, smekend om snelheid, wheelies en driftpartijen van alles en iedereen op wielen. Voor deze toeschouwers mag het lijken alsof ik weet waar ik aan begin, maar de realiteit is dat ik geen idee heb.

Een kick die je alleen krijgt van motorrijden

Mijn leren pak heb ik geleend van een man die ik 30 minuten geleden heb ontmoet, mijn laarzen kreeg ik van een totale onbekende, ik zit op een krachtige motorfiets die niet van mij is, en ik heb mijn motorrijbewijs pas een paar dagen geleden gehaald.

In mijn hoofd flitsen duizend-en-een manieren voorbij waarop ik van de motor kan vallen, maar er is geen ontsnappen meer aan. De marshall telt af, ik draai het gas open en als ik de koppeling loslaat, schiet de 1.200 cc grote BMW R NineT Racer vooruit als een puppy die een schop krijgt. Ik kom bij de rode lijn en schakel naar z’n twee, naar z’n drie, naar z’n vier.

Mijn ogen sperren zich wijder en wijder open nu de wereld op me afkomt met een vaart die me het gevoel geeft dat ik helemaal niets onder controle heb. De slecht vastgemaakte gesp van mijn helm flappert inmiddels in het rond met een geluid alsof iemand een machinegeweer aan het afvuren is, en ik ben ervan ­overtuigd dat ik 15.000 km/u rijd.

Maar niets is minder waar

Dat is echter niet zo. In werkelijkheid rijd ik net geen 110 km/u, maar dat is nou eenmaal het gevoel dat het rijden op een motor een mens geeft. Je zintuigen staan ineens op scherp, je adrenalinepeil stijgt en je bent je levendig bewust van je eigen sterfelijkheid. Ik kan het aantal keren dat ik op een motor heb gezeten nog tellen op mijn vingers plus tenen, maar iedere rit is een leerzame geweest.

Ze waren angstaanjagend, opwindend, en elke rit heeft me gemotiveerd om een betere, veiliger bestuurder te worden. Het gaat zelfs nog wat verder: inmiddels vind ik dat iedereen die op de openbare weg wil rijden, verplicht zou moeten beschikken over een motorrijbewijs.

Is een auto wel zo veilig?

Ik zeg dat omdat veel mensen in hun auto stappen en meteen overschakelen op de automatische piloot. We zetten de verwarming hoger of lager, kiezen een muziekje en activeren een van die moderne cruisecontrolsystemen die geheel autonoom kunnen accelereren, remmen en sturen. Maar zelfs als we zelf sturen, wordt de nobele kunst van het veilig rijden ondergraven door de wetenschap dat auto’s inmiddels veiliger dan ooit zijn.

We voelen ons onaantastbaar in onze vierwielers. Onze auto’s waarschuwen ons immers als er een probleem is, ze remmen automatisch als dat moet, en als we betrokken raken bij een ongeluk, hebben we een miljoen airbags om ons te beschermen.

Op een motor moet je altijd gefocust zijn

Op een motor bestaat dat allemaal niet. Je moet elke seconde van elke rit alert zijn, altijd geconcentreerd op je machine en je omgeving: alles wat je doet op een motor heeft consequenties. Rem je te hard bij het ingaan van een bocht? Je ligt eraf. Rijd je over een nat putdeksel? Je ligt eraf. En dat zijn nog maar foutjes die je zélf maakt.

Sinds ik mijn motorrijbewijs heb, concentreer ik me meer dan voorheen op de beste positie op de weg wat betreft het zicht op een volgende bocht, kijk ik onder geparkeerde auto’s of ik voeten zie die ineens de straat over willen steken, en bekijk ik kruisingen vanuit de verte om te zien of er bestuurders zijn die denken dat voorrang geven een optie is.

Stel je voor dat iedere weggebruiker altijd zo oplettend zou zijn, dat iedereen altijd bedacht zou zijn op gevaar, dat iedereen altijd op zou passen en continu zou beseffen dat het verkeer levensgevaarlijk kan zijn. Stel je voor dat iedere weggebruiker altijd zijn ogen open zou hebben – dan zou er een verhoogde staat van bewustzijn in het verkeer zijn, een staat waarin nu de motorrijder verkeert, maar de meeste automobilisten niet. Het zou ervoor zorgen dat iedereen een betere bestuurder zou zijn.

Voordat je het kan in een auto, leer je het op een motor

Natuurlijk zijn er genoeg motorrijders die zich asociaal gedragen – er zullen altijd mensen zijn die een loopje nemen met hun eigen veiligheid en die van anderen, maar dat is een relatief kleine minderheid. En de rest van ons zou er daadwerkelijk iets van kunnen opsteken.

Als je dat allemaal saai vindt klinken, denk er dan aan dat ik op een heuvel op Goodwood dacht zo hard te rijden dat ik het zwarte gat indook. Je hoeft geen duizend kilometer per uur te rijden om lol te hebben op een motor. Het rijden op een motor is al hilarisch als je 50 gaat. Dus vooruit, aan de slag. Doe het. Als je een betere bestuurder wilt worden op vier wielen, moet je eerst het rijden op twee wielen omarmen.