Welke auto’s heeft Singer-oprichter Rob Dickinson gehad?

Rob Dickinson werd geboren in Norwich en groeide op aan de kust. Hij begreep al jong dat de wereld groter was dan het graafschap Norfolk. Hij beschouwde rock ’n’ roll als zijn uitweg. Zijn neef (Iron Maiden-zanger Bruce Dickinson) had die carrièrekeuze min of meer acceptabel gemaakt binnen hun familie. Rob Dickinson’s andere passie was auto’s, al vanaf dat hij vijf jaar was, en die twee dingen liepen altijd parallel. Hij herinnert zich nog levendig dat ze rondreden in hun VW Kever en dat zijn vader hem een Porsche 911 aanwees die hen inhaalde. Dat was een cruciaal moment, zijn fascinatie voor die auto is nooit meer weggegaan. Rob Dickinson heeft in 2009 Singer Vehicle Design in Los Angeles opgericht.

Rob Dickinson koos muziek

Maar wel zonder de fascinatie voor Porsches te verliezen. ‘Ik heb autodesign gestudeerd in Coventry, en werkte daarna voor Peter Stevens bij Lotus, met Julian Thomson en Simon Cox – de rocksterren van het destijdse autodesign. Dat was leuk, maar ik was nou eenmaal verslingerd aan muziek, en daar heb ik vervolgens vijftien jaar van mijn leven aan besteed. Ik was en bleef altijd totaal gefascineerd door auto’s, maar ik denk dat ik die fascinatie zou zijn verloren als ik door zou zijn gegaan met het ontwerpen van auto’s. Voor mij vormden ze meer een soort ventiel, een ontsnappingsmogelijkheid.’ ‘Ik heb mijn rijbewijs gehaald in de vroege jaren tachtig, in de Opel Ascona-station van mijn vader – uit 1971, brons metallic met een crèmekleurig vinyl interieur. Geweldige auto, achterwielaangedreven, briljant op natte rotondes, en mijn drumstel paste achterin. De eerste auto die ik kocht, was een beige Ford Fiesta. Mijn favoriete auto in de jaren dat ik met de band speelde, was een Peugeot 106 XSi.’

‘Daarna stortte ik me op de 911’s. In 1996 kocht ik een 911 uit 1987, en sindsdien heb ik altijd Porsches gereden. Die eerste hield ik een jaar, en toen was ik zo dom ’m te ruilen voor een 911 2.4 S uit 1973 die voor een derde deel was gerestaureerd.’

Maar hij bleek zeldzaam en dus de moeite waard

‘Ik had werkelijk geen idee hoeveel me dat zou gaan kosten, en leende geld van mijn ouders om de klus te klaren. Er waren nog maar twaalf rechts­gestuurde 2.4 S’jes in het VK, dus die auto was zeldzamer dan een 2.7 Carrera RS, wat maakte dat ik een groot plichtsgevoel had: hij móést terug worden gebracht naar z’n oorspronkelijke specificaties.’

‘Toen ik in 2003 in Los Angeles aankwam om een soloplaat op te nemen, had ik al mijn auto’s in Engeland verkocht, inclusief een Porsche 356, om het geld te kunnen besteden aan het bouwen van de 911 van mijn dromen. Dat moest de ultieme hybride worden van alle lichtgewicht race-911’s waar ik gek op was. Maar dan uitgevoerd als een caféracer annex hot-rod. We noemden die eerste auto de Brown Bomber; momenteel valt ie te bezichtigen in het Petersen Museum in LA.’

Hoe Singer Vehicles is ontstaan

‘Destijds woonde ik in Hollywood. Ik had de coolste auto van de hele stad, en ik zag mezelf als een soort Steve McQueen. Elke zondag reed ik Mulholland Drive op en neer. Ik werd constant aangehouden door mensen die ’m wilden kopen. Dus toen dacht ik op een gegeven moment: waarom zouden we geen oude 911’jes ombouwen tot de ultieme, definitieve luchtgekoelde 911? De mooiste, de best rijdende, de beste specificaties, gebouwd als een Rolex – dat was in 2006.’ ‘Ik heb in mijn leven twee dingen gedaan die nogal risicovol waren. Die niet echt bij mijn karakter pasten, maar toch deed ik ze. Het eerste was dat ik alles opgaf omdat ik geloofde in de band. Ik wist dat het tot goede dingen zou leiden. En zo voelde ik me ook toen ik begon te investeren om Singer van de grond te krijgen, in 2008. We hebben ook al plannen voor de volgende fase, maar daar probeer ik niet te veel over na te denken.’