Kies je de BMW M3 Competition xDrive of toch de achterwielaandrijver?

Hoeveel waarde hecht jij aan geruststelling? Aan een gevoel van veiligheid? Want als je zulke zaken belangrijk vindt, is dat de enige echte reden om te kiezen voor deze BMW M3 Competition xDrive, de nieuwe vierwielaangedreven versie van de BMW M3.

Je kijkt naar de eerste M3 ooit waarbij de kracht naar alle vier de wielen gaat – en eigenlijk komt ie een generatie te laat. De vorige versie van de M3, de F80, had het xDrive-systeem goed kunnen gebruiken. Die auto was briljant, maar bij tijd en wijle kon ie nogal prikkelbaar zijn en link uit de hoek komen. Hij was telkens weer op zoek naar een manier om onder jouw duim uit te komen.

De BMW M3 Competition xDrive verliest geen grip

Dat is allemaal rechtgezet met deze G80, die het aan tractie noch precisie ontbreekt. Ja, zelfs op nat wegdek blijft ie goed in het gareel. Hij heeft op de vooras zoveel grip en het elektronische differentieel achter is zo slim en biedt zoveel controle dat de standaard M3 al probleemloos met brute kracht uit scherpe bochten kan accelereren. Rotondes, krappe rotondes – dat is mogelijk waar je de voordelen van xDrive zult merken.

Je moet de xDrive dus vooral zien als een optie, niet zozeer als een op zichzelf staande M3-versie. BMW vraagt er een meerprijs van iets meer dan 5.000 euro voor ten opzichte van een M3 Competition met achterwielaandrijving. Je kunt het voor een soortgelijk bedrag trouwens ook bestellen op de tweedeurs M4, en zelfs op de M4 Cabrio – dat is ook voor het eerst. Handig als je in winterse omstandigheden graag zonder dak rondrijdt. Je krijgt wel met 50 kilo extra gewicht te maken als je de BMW M3 Competition xDrive kiest, maar met dik 1.800 kilo was de M3 toch al geen veertje.

De BMW M3 Competition xDrive is vaak achterwielaangedreven

De reden dat je een groot deel van de tijd niet zult merken dat ie vierwielaandrijving heeft, is dat dat meestal ook niet zo is. De M3 xDrive is in principe achterwielaangedreven tot z’n elektronische diff achteraan tot de conclusie komt dat ie het in z’n eentje niet meer redt. Dat is het moment waarop de platenkoppeling in de tussenbak zich sluit en de nodig geachte hoeveelheid kracht naar de voorwielen stuurt.

Je hebt zelf ook een klein beetje controle over dit proces: net als bij zijn grote broer, de M5, kun je kiezen uit de modi 4WD, 4WD Sport en 2WD. Om die laatste te activeren, dien je de stabiliteitscontrole uit te schakelen – vrij idioot, wat ons betreft.

De balans is niet verdwenen

Maak je geen zorgen, het systeem legt toch al de nadruk op de achterwielen, dus de BMW M3 Competition xDrive is nog steeds goed in balans en komt in het gros van de omstandigheden neutraal de bocht uit, zonder onderstuur. Wellicht bemerk je een klein beetje meer gewicht bij het insturen, maar los daarvan geeft de besturing hetzelfde positieve, ietwat stompe gevoel als in de tweewielaangedreven versie.

Wat een manier om snel van A naar B te komen. Er valt onderin het toerenbereik een bescheiden turbogaatje te bespeuren, maar als de M3 eenmaal op gang komt, is z’n onderstel fluïde en laat het vermogen je duizelen. We joegen ’m van 0 naar 96 km/u (60 mph) in 3,2 seconden. Tjonge jonge.

Welke moet je hebben?

Wij zouden nog weleens geneigd kunnen zijn om voor de BMW M3 Competition xDrive te kiezen, al was het maar vanwege de extra bruikbaarheid bij slecht weer. De Audi RS 4 heeft dit hoekje van de markt al te lang in handen, en deze M3 is een veel overtuigender rijmachine. Aan de andere kant: wat we eigenlijk het liefst zouden willen, is een M3 xDrive Touring. Die komt later dit jaar.

Specificaties BMW M3 Competition xDrive (2022)