




De M-divisie heeft waarschijnlijk een beetje beteuterd staan kijken naar de Alfa Romeo Giulia Q. Maar nu antwoorden ze op de enige juiste wijze: met een nieuwe BMW M3 CS
Nee, dit is geen update voor de BMW M3. Dit is een geheel nieuwe versie. Het is de BMW M3 CS, stralend in mat blauw en voorzien van een naam die voor het laatst werd gebruikt voor wellicht de beste E46 M3 van allemaal. Was de oude CS een iets tammere versie van de racer-voor-de-straat M3 CSL, de nieuwe is de meest hardcore M3 die je momenteel nieuw kunt kopen. Al zul je wel goed moeten zoeken door de gelimiteerde oplage; er worden er maar 1.200 van gemaakt.
Er is veel met koolstofvezel versterkt plastic gebruikt om het gewicht te drukken. De kap, het dak, de splitter onder de voorbumper en de diffuser achter zijn allemaal van dat spul gemaakt. Toch is het algehele gewicht van de CS maar 10 kilo lager dan dat van een reguliere M3, onder meer doordat je vastzit aan een automaat met flippers als enige beschikbare transmissie. Maar, wellicht belangrijker: hij is wel 150 kilo lichter dan de Mercedes-AMG C 63 S, die z’n voornaamste concurrent vormt.
De naar 460 pk opgevijzelde 3,0-liter turbo-zescilinder heeft weliswaar 29 pk meer dan een standaard M3, maar dat is ook maar 10 pk meer dan de M3 Competition Package. Én het is aanzienlijk minder dan de 510 pk’s die worden geproduceerd door zowel de C 63 S als de Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio (de andere grote rivaal). BMW claimt dat de M3 CS goed is voor een 0-naar-100-sprint in 3,9 seconden en een top van 280 km/u.
De afstelling van het onderstel is, volgens BMW zelf, vrijwel hetzelfde als bij de M3 Competition Package. Dat is – voor al die extra centen – wel een beetje brutaal, als je het ons vraagt. Maar de indruk die we krijgen, is ongeveer hetzelfde als die van de M4 CS van vorig jaar: messcherp.
Hij is veel steviger en minder beweeglijk dan de Alfa. Je kunt de ophanging wat laten vieren als je de CS over hobbelige b-wegen stuurt, maar hij lijkt zich het lekkerst te voelen in de Sport Plus-modus en met de stabiliteitscontrole – op de achtergrond – ingeschakeld. Hij is dus wat wilder dan de Alfa, maar dat je de BMW M3 CS zo agressief kunt afstellen, heeft iets verslavends. Daarbij klinkt ie ronduit prachtig als je de rode lijn nadert.
De meerprijs is exorbitant, zeker, en dat voor een auto die nauwelijks lichter is of meer vermogen heeft dan de gewone M3. Dat blijft dus met enige afstand de meer rationele keuze. Maar als de geschiedenis ons iets heeft geleerd, dan is het wel dat gelimiteerde edities zoals deze nooit iets zijn om je neus voor op te halen, en dat het prijsverschil zichzelf binnen een paar jaar wel terugbetaalt. Indien BMW geen verrassingen zoals een CRT-achtige special in petto heeft, zal dit waarschijnlijk de sterkste M3 van deze generatie zijn.
Chris heeft op 17 september 2018 geschreven:
De achterspoiler komt zo te zien uit dezelfde fabriek als bij de AR Guilia QV