BMW X1 xDrive30e review: Niet al te pienter, maar dat maakt hij op de weg goed

Ooit begonnen als een wat sip ogende kleine crossover, geëvolueerd in een best stijlvolle tweede generatie, en nu is de BMW X1 verworden tot wat je op deze foto’s ziet. ‘My First Gangster X5’ is het eerste wat in ons opkomt, maar dat kan ook komen doordat ons exemplaar (niet op de foto) is uitgevoerd in matgrijs met zwarte 20-inchers. Bestel ’m in een chique metallic bruintint met beige leer en normale wielen en er staat al een heel andere auto.

Goed, de nieuwe X1 dus – voor het eerst ook leverbaar als elektrische iX1, die we eerder al reden en goed bevonden. Je verwacht dat een deel van die elektrische tech ook doorsijpelt naar de plug-in hybride, en dat lijkt ook het geval: onze BMW X1 xDrive30e M Sport, de sterkste van twee PHEV’s, geeft bij vertrek met 100 procent lading een elektrische actieradius aan van 74 kilometer (81 tot 88 volgens opgave). Lang niet gek.

Waarom de BMW X1 een lakse hybride is

Jammer alleen dat hij zelf niet zo slim is om z’n spaarzame kWh’tjes in te zetten waar ze het handigst zijn: in de stad. Als je het aan hemzelf overlaat, rijdt de X1 z’n accu op de snelweg in een oogwenk helemaal leeg. Begraven in menu’s zit de optie ‘laadtoestand behouden’, dus bij lange afstanden nemen we het energiemanagement maar in eigen hand.

Bijladen tijdens het rijden (behalve via regeneratie bij het remmen) kan trouwens niet, dus stekkeren zul je. Buiten een lager brandstofverbruik krijg je daar nog meer voor terug, want het 1.5 driecilindertje en de elektromotor van de X1 leveren samen 326 pk en 477 Nm. Dit is goed voor een 0-naar-100-sprint in 5,6 seconden, precies even vlot als de iX1.

Je moet de BMW X1 xDrive30e M Sport alleen wel even de tijd gunnen voor ie na het gedecideerde commando ‘vol gas’ bij het groene verkeerslicht doorheeft wat de bedoeling is. Het proces is haast voelbaar: ‘Oh jee, hard van de plek. Een shotje elektriciteit dan maar. Of wacht, we hadden ook nog een benzinemotor. Even starten hoor… Ja, daar gaan we.’

De diepe krochten van het BMW-infotainment

En er zijn meer frustratiepuntjes. De auto kiest zelf zijn mate van remwerking/regeneratie op basis van radar- en navigatiegegevens, wat betekent dat je nooit precies weet wat hij nu weer gaat doen wanneer je je rechtervoet optilt. Dit schijn je te kunnen uitschakelen, maar in een volle week met de X1 hebben we niet kunnen uitvinden hoe.

Dat brengt ons bij het fraaie Curved Display en de interface daarvan, die zoals bij alle moderne BMW’s in eerste instantie ondoorgrondelijk is en pas enigszins werkbaar wordt naarmate je meer tijd doorbrengt met de widgets en tiles en scrolmenu’s met 83 app-icoontjes. Ja, je kunt dingen naar eigen wens instellen, maar is het niet beter om een systeem te leveren dat metéén duidelijk is?

Waarom zou je de BMW X1 toch kunnen kopen?

Genoeg redenen om niet met een X1 te willen leven, zou je zeggen. Maar er is er ook één waarom je dat wel zou willen. Pak het onderbeen-dikke stuur beet en ga eens rijden. Merk op hoe strak en gefocust hij reageert. Tik hem een bocht in en voel hoe verbazend vlak hij ligt, hoe neutraal en onwrikbaar je hem als een hot hatch de hoek om slingert.

We zouden er haast moedeloos van worden: telkens wanneer we een BMW op design of gebruiksstommiteiten willen afserveren, wordt na één rappe stuursessie weer duidelijk waar het bij dit merk echt om draait. En raken al je bezwaren daaraan ondergeschikt. Ja, de X1 is een erg goede auto. Met de nodige zelfbeheersing en weloverwogen keuzes bij z’n ontwikkeling had ie zelfs een uitstekende auto kunnen zijn.

Specificaties van de BMW X1 xDrive30e M Sport (2023)