Hyundai i10 1.0 Premium

Een kleine Piccolini helemaal voor jezelf is altijd meer dan één hapje van een Big American. En die ouwe snaaineuzen van Hyundai begrijpen dat maar al te goed. Want hoewel de vraag binnen het kleinste autosegment zakt, lijkt het aanbod nog harder te krimpen. Seat en Skoda trokken hun peutslurpers terug uit het a-segment, de Opel Karl is al compleet vergeten, de Suzuki Celerio is onderweg naar het hakblok en van het inmiddels zes jaar oude Aygo-trio hoeft Hyundai niet veel weerstand te verwachten. Goed, de nieuwe Hyundai i10 zal Fiat 500-klanten niet weten te paaien, omdat het nou eenmaal geen Fiat 500 is. Dus blijft, na wat kannibalisatie van fabrieksgenoot Picanto, eigenlijk alleen de geduchte Volkswagen Up als concurrent over.

De marges binnen het segment zijn te klein en de uitstoot van de kleine rakkers is vaak te hoog. Veel ruimte binnen het budget of in de auto voor een hybridesysteem is er niet, en dus kiezen veel autobouwers liever voor de volledig elektrische route. Hyundai denkt echter dat de tijd nog niet rijp is voor een elektrische auto binnen het a-segment, omdat de batterijtechniek nog te duur is. Een elektrische Hyundai i10 is trouwens niet uitgesloten, maar zou dan pas over drie of vier jaar komen.

Ruimte in de Hyundai i10

Eerst dus nog even een volledig nieuw ukkie met een verbrandingsmotor. De Hyundai leende de olifant uit de Peugeot 206-reclame en liet hem op de i10 zitten, waardoor de hoogte met 20 millimeter afnam, en de breedte met precies zoveel millimeters toenam. Door de wielen verder op de hoeken te plaatsen, groeide de ruimte binnenin, waardoor iemand van 1,90 meter prima achter een bestuurder van 1,80 meter kan zitten. De bagageruimte is nog altijd een goede 252 liter.

Wisselen de twee mensen, dan kan zelfs de slungel heel aardig een fijne zit-/stuurpositie vinden in de Hyundai i10. De gordel hangt over de leuningversteller, maar dat is klein bier. Door zijn lage gewicht voelt de i10 lichtvoetig aan en dat maakt hem leuk om te rijden. Ook bij normaal rijgedrag is de i10 erg prettig in het gebruik, al zou hij iets meer power kunnen gebruiken. We reden de auto tussen storm Ciara en storm Dennis in en bemerkten dat hij zich niet extreem van de wijs liet brengen door de zijwind, wat bij veel segmentgenoten anders is. Sowieso voelt het hele rijgedrag erg volwassen; meer als een klasse hoger.

Dat geldt overigens niet voor de 1,0-liter benzinemotor met 67 pk, die een doorontwikkeling is van de oude driecilinder. Het maximumkoppel bereikt de driecilinder ook pas 250 tpm later dan voorheen, wat ongetwijfeld gedaan is om de CO₂-gevoelige neus van de EU tevreden te stellen. Het geheel voelt lui aan en de urgentie is ver te zoeken.

Hard plastic

Het interieur bestaat vrijwel uitsluitend uit hard plastic. Maar Hyundai doet een noeste poging de goedkope uitstraling op afstand te houden met een hexagonaal patroontje – op het dashboard, onder de pook en op de deuren – en dat lukt ze heel aardig. Bovendien bedekt het plastic het volledige interieur, waardoor gelakt metaal niet binnendringt. Alleen iets meer afgedekte opbergmogelijkheden waren wel fijn geweest.

Het wat dikkere leren stuur ligt fijn in de hand en in de tellers verwerkte Hyundai een geblokt patroontje dat iets wegheeft van een finishvlag. Een zilverkleurige ring om de tellers doet denken aan het klokkenspel van de oude Lexus IS.

De Hyundai i10 rijdt prima, is geinig aangekleed, kost met een vanafprijs van 12.995 euro (11.249 euro in België) niet veel meer dan zijn concurrenten en komt met vijf jaar garantie. Voor ongehaaste mensen die puur van a naar b willen gaan, is dit wellicht de beste keuze.

Hyundai i10 1.0 Premium (2020)