Autotest: Lotus Evora S 2+2 zesbak

Vriendelijker dan de gebruikelijke compromisloze scheurijzers van Lotus, maar met een flinke dosis venijn.
 
Om hun klanten een luxer, minder radicaal model voor te kunnen schotelen – en wellicht om wat graantjes bij de Porsche Cayman weg te pikken – ontwierp Lotus deze auto. Als dit alle voorkennis is die je meeneemt naar je vuurdoop in een Evora, bereid je dan maar voor om de eerste tientallen kilometers met je kin op schoot door te brengen.
 
Oh, voor Lotus-begrippen is het absoluut één groot rollend stuk verwennerij. Er zit bijvoorbeeld tapijt in. Je kunt het dashboard met leer laten bekleden. Er zijn zelfs elektrische ramen en een handbediende airco voorhanden. Maar als een willekeurig automerk – élk ander automerk – zou aankomen met dorpels die zo breed zijn dat je met een spagaat moet instappen, of met een koppelingspedaal dat met een heipaal naar de bodem gestuwd dient te worden, zou iedereen ze vierkant van de markt lachen. Is de Evora echt een alternatief voor mensen die geen liters groengeel lichtgewicht bloed door hun aderen hebben stromen? We wagen het te betwijfelen.
 
Deze S is volgens het merk zelf ‘de volgende stap in de Evora-ervaring’. Het onderstel is communicatiever, zonder dat je het ook maar een moment als oncomfortabel ervaart. De besturing is directer, zonder dat de auto zenuwachtig wordt. Als slagroom op de taart krijgt de 3,5-liter Toyota-V6 een supercharger mee, die 70 pk aan de al niet miezerige 280 pk van de standaard Evora toevoegt. Als vuurrode kers daarbovenop is er een Sport-knop, die het uitlaatgeluid heftiger maakt en het gaspedaal in een aanzienlijk verhoogde staat van opmerkzaamheid brengt.
 
Wat gebleven is, zijn de scheefstaande pedalen en (in linksgestuurde exemplaren) het gebrek aan een plek om je linkervoet te stallen. Ondanks dat is de zitpositie niets minder dan perfect, met fenomenale kuipstoelen en een klein rechtopstaand stuurtje voor je neus, waar je je handen als vanzelf in de tien-voor-twee-positie op laat rusten. In je achteruitkijkspiegel zie je alleen het sierdeksel van de motor, terwijl de supercharger zachtjes huilt in je rechteroor. De handgeschakelde zesbak kreeg sportievere verhoudingen, maar laat zich nog steeds met hetzelfde gewicht en precisie bedienen als de deurhendel van een bankkluis.
 
De Evora S geeft je een pure ervaring die je in maar weinig andere auto’s kunt vinden. De V6 biedt een constante versnelling, het weggedrag is haarscherp. In de regen grijpt het esp subtiel maar effectief in wanneer het nodig is; schakel je dit waakhondje uit, dan ontdek je dat er slechts een flinterdunne grens bestaat tussen gecontroleerd het kontje een uitstapje laten maken, en achterstevoren de opa aan staan te gapen die je daarnet op die rotonde had ingehaald.
 
Ondanks z’n pogingen tot serieusdoenerij is de Evora S nog steeds vooral een speeltje. We vragen ons dan ook af wie ‘m gaat kopen. Iemand die een pure Britse tweezitter zonder nonsens wil hebben, neemt vast met een veel goedkopere Elise genoegen, en iemand die een luxe en bruikbare sportauto zoekt, zal eerder bij een Cayman uitkomen. Toch is het mooi dat ie er is, deze Evora S. Hij is even onpraktisch en onzinnig, en toch even lekker als een stel veel te hoge naaldhakken aan de voeten van je droomvrouw.
 

Specificaties: S 2+2 zesbak


 

Leuk

Uitdagend monstertje met scherpe randjes

 

Niet leuk

V6-geluid had best wat roffeliger gemogen

 

TopGear-vonnis

De volle 100 procent van het Lotus-kartgevoel in een iets luxer, flink duurder jasje

 

Prestaties

0-100 km/u in 4,8 sec., top 275 km/u, 10,0 l/100 km

 

Techniek

3.456 cc V6 supercharged, achterwielaandrijving, 350 pk, 400 Nm, 1.437 kg, 235 g/km CO2

 

Doen!

Goedkopere 2+0 nemen, die achterbank slaat nergens op

 

Niet doen

Denken dat je geen achteruitrijdcamera nodig hebt

 

Prijs NL € 101.000

Prijs BE € 75.580