Wanneer de apocalyps komt en het vuur zal regenen op onze barre, goddeloze akkers, staat het slechts van vijf zaken vast dat ze zullen overleven. De eerste vier kent iedereen: kakkerlakken, cornedbeef in blik, MotoGP-coureurs en aangekoekte muesliresten in een bakje dat je niet meteen hebt afgewassen. De vijfde is de nieuwe Mercedes-AMG G 63 – een onneembare vesting van een auto, die net zo goed in staat is om te ontsnappen aan een nucleaire explosie als aan het doodgemoedereerd doorstaan ervan, waarna hij nonchalant zijn weg door de rokende puinhopen zou vinden naar idyllischer oorden.
De Suzuki Jimny zou – afgaand op de drie iele sterretjes die hij behaalde in de NCAP-test – het wat minder goed doen in de initiële vuurbal. Wat jammer is, omdat hij zich daarna volledig in zijn element zou voelen. Hij geeft weliswaar bijna 500 pk toe op de Mercedes-AMG G 63, maar de Suzuki Jimny is een kleine, koppige en onverzettelijke berggeit van een auto die wel weg weet met de meeste zaken die zich op zijn pad zouden kunnen bevinden. In veel opzichten – en dus niet alleen qua vierkante carrosserie – is hij de leerling van de G, de jonge en leergierige snotneus die net zo wil worden als de Mercedes wanneer hij later groot is. En wie zouden wij zijn om zijn dromen te dwarsbomen?
Zo gaan we dus op pad, en dat pad is een met braadworst belegde, Beierse ontdekkingsreis voor de Suzuki Jimny, met de G-klasse als zijn gids. Hij mag proeven van de Autobahn en van middeleeuwse, ommuurde vestingsteden, voordat we het duo naar hun meer natuurlijke habitat zullen brengen: het bos. De hamvraag hier is: zal er iets zijn waarin de Japanse schoenendoos beter is dan een auto die tweeënhalf keer zo zwaar, vijf keer krachtiger en negen keer duurder is? Of zal de Mercedes-AMG G 63 de rol van meester geen moment afstaan en zal de Jimny louter diens pupil zijn en blijven?
Op een stuk Autobahn waar je nog ouderwets net zo hard mag rijden als je wilt, neemt de Mercedes uiteraard ogenblikkelijk de leiding en beukt moeiteloos een gat in de lucht ter grootte van een flatgebouw. In de Suzuki Jimny zitten we knus met ons borstbeen tegen het stuur, op en neer hoppend in onze stoel als een stel zenuwachtige kippen. Geen idee waarom. Misschien omdat we het idee hebben dat het helpt in een auto die continentale verschuivingen vlot doet lijken.
Ja, het is best een uitdaging om op zoek te gaan naar de top van de Japanner, die volgens de fabrieksopgave toch niet hoger ligt dan 145 km/u in de vijfde versnelling. Maar kennelijk hebben we wind mee, want daar stomen we pardoes voorbij. Het windgeruis is dan inmiddels bijna pijnlijk aan je oren, en wordt alleen overtroffen door het geluid van de 1,5-liter motor die voorbij de 5.000 tpm gilt. We worden volop meegesleurd in de ervaring.
Vreemd genoeg accelereert de Japanner nog een poosje door, wellicht doordat hij zich in het kielzog c.q. het vacuüm bevindt van de matzwarte scheepscontainer voor ’m. Dit is duidelijk geen situatie waarvoor deze auto is ontworpen, en achter het stuur word je bevangen door het idee dat je ieder moment een wiel zou kunnen verliezen. Maar opgeven zit niet in de aard van de Suzuki Jimny, zo merken we, waardoor we de snelheidsmeter pas bij 175 km/u zien stoppen, terwijl z’n longetjes bijna knappen bij 5.500 tpm. Hoe Suzuki de top van deze auto zelf heeft gemeten, blijft vooralsnog in nevelen gehuld.
Deathcore-metal-gerommel
We zijn erg in onze sas met de uitkomst van ons experiment, waarop we stoppen en van auto’s wisselen. De cabine van de Mercedes-AMG G 63 is in vergelijking met die van de Suzuki een oase van rust en kalmte, die alleen wordt onderbroken door het deathcore-metal-gerommel uit de zijpijpen, plus een gevoel dat er grootse krachten aan het werk zijn om dit ding in beweging te houden.
We trekken er even flink aan, maar bij 242 km/u is het gedaan met de pret. Toch beschouwen we dit als een sterke start, precies het soort teamwork en camaraderie dat we van deze twee verwachtten. Daarbij is het een hele opluchting om iedereen die geen Suzuki Jimny wilde kopen vanwege de te lage top te kunnen laten weten dat je alleen maar een Mercedes-AMG G 63 en een lang, leeg stuk Autobahn nodig hebt om z’n ware potentieel aan te kunnen spreken.
Onze trip voert ons via het zuiden van Frankfurt oostwaarts, naar de Romantische Strasse, een route van 400 kilometer lang die in de jaren vijftig is bedacht door een stel gisse reisagenten die Würzburg met Füssen wilden verbinden via alle pittoreske stadjes ertussen. Met ‘pittoresk’ bedoelen we in dit verband ‘krankzinnig kitsch’. Maximaal Duits. Neem nou Rothenburg ob der Tauber, een waanzinnig goed bewaard gebleven, uiterst cultureel en vakkundig ommuurd middeleeuws meesterwerk waar het niet alleen de worst- en pretzeltentjes zijn die je het water in de mond doen lopen alsof je een Berner Sennenhond bent – ook de gebouwen lijken eetbaar. Hans en Grietje zouden er maar wat veel plezier van hebben.
‘Hoewel de plastics in het interieur niet bepaald robuust zijn, kan dat je helemaal niets schelen’
Bovendien leren we er een les, want laverend tussen de toeristen door, verdwaald rakend in een doolhof aan straatjes belegd met kinderkopjes, is het de Jimny die al snel de overhand heeft – hij duikt in gaatjes en om hoekjes waar de G toch even over zou moeten nadenken. Hij is wendbaar, klein, praktisch, vlot genoeg en geeft je al het vertrouwen dat je in druk stadsverkeer kunt gebruiken. Uiteraard is het de Mercedes die de aandacht trekt en door de toeristen wordt belaagd, maar met de Suzuki Jimny heb je meer pret. En dat is het ’m: Suzuki zegt dat de Jimny veel ruiger is dan je denkt. Hij is geen lifestyle-SUV – als je daarnaar op zoek bent, kun je beter een Ignis of een van de crossovers van het merk kopen. Suzuki noemt de Jimny ‘de enige echte kleine, lichtgewicht 4×4’, wat op zich een aperte leugen is (er bestaat immers een excellente Fiat Panda 4×4), maar je begrijpt wat ze ermee bedoelen.
Alleen zijn wij het er volstrekt mee oneens. Ja, hij heeft een aantal agrarische elementen, zoals een jankende transmissie, hij helt zo ernstig over dat je het in dagen in plaats van graden kunt meten, en je zit erg hoog voor een auto waarin je vanuit de bestuurdersstoel de achterruit zowat kunt aanraken. Maar dat zijn geen straffen – dat is juist allemaal hartstikke lollig.
Kies voor de Suzuki Jimny
Echt: kies je met je volle verstand voor de Suzuki Jimny (we rijden ’m als tweezitter met een redelijke bergruimte, om te vormen tot vierzitter met nog net plek voor een velletje A4), dan is hij de perfecte stadsauto. Klein, soepel, je kunt ’m overal vol gas rijden, en hoewel de plastics in het interieur niet bepaald robuust zijn, kan dat je helemaal niets schelen. Hij heeft navigatie, airconditioning, stoelverwarming, een DAB-radio en cruisecontrol. En je kunt de hoofdsteunen van de voorstoelen halen om die stoelen dan plat tegen de achterstoelen aan te leggen, waardoor er een bed ontstaat. Dat is toch briljant? Het is een campertje!
Vanuit de Mercedes zien we verderop een onverharde weg liggen. Dat geeft de Mercedes-AMG G 63 de kans zichzelf te revancheren als het alfamannetje, dus gaan we eropaf. De Suzuki Jimny – die kennelijk inderdaad nergens bang voor is – volgt ons dapper, al is de stofwolk achter de Suzuki aanzienlijk kleiner dan die waarin hij bijna verdwijnt. In het bos treffen we paden aan die perfect lijken te zijn voor een paar lichte oefeningen in het terrein.
De maten en het gewicht van de Suzuki Jimny betekenen dat hij zelfs met alleen voorwielaandrijving (2H) overal overheen buitelt, maar omdat het kan, zetten we ’m in de vierwielaandrijving (4H) zodat hij helemaal nergens meer moeite meer heeft. En dan is er nog de lage gearing (4L), mochten we ineens het drijfzand in rijden.
Mercedes-AMG G 63 verdeelt het anders
De Mercedes-AMG G 63 pakt het enigszins anders aan. De standaard verdeling van het koppel is 40:60 voor en achter, omdat dat op de weg het prettigst is – en in het terrein bijna net zo effectief als 50:50. Het komt erop neer dat je de Mercedes-AMG G 63 zonder ook maar een knop in te drukken overal heen en doorheen kunt sturen. Een modderig veld, wat rotsen, een betonnen muur – hij ploegt simpelweg rechtdoor, dankzij z’n gewicht en omvang en z’n enorme brein.
Maar mocht je het in je bol krijgen en echt netelige situaties opzoeken, dan kun je handmatig drie sperdifferentiëlen inschakelen en beschikt hij tot 40 km/u over lage gearing. De ironie wil dat dit een auto is van 233.000 euro (in België vraagt Mercedes er ‘slechts’ 156 mille voor) die qua terreinwaardigheid nauwelijks door een andere personenauto wordt overtroffen, maar dat de meeste Mercedes-AMG G 63’s toch vooral geparkeerd zullen staan in dure winkelstraten en op betegelde opritten – in plaats van tegen de Schöckl-berg die hij van zijn makers moest kunnen overwinnen.
Maar daar mogen we ons niet door laten afleiden; hooguit kun je Mercedes er de schuld van geven omdat ze ’m zo capabel hebben gemaakt in het nemen van drempels en stoeprandjes. Waar het hier en nu om gaat, is dat allebei deze vierkante auto’s hun faam aan hun vorm te danken hebben, maar zich bewijzen en waarmaken door hun karakters.
Ook als je eraan bent gewend dat je rondrijdt in iets dat smalend spot met de regels van de aerodynamica, geniet je nog altijd van ze. Ze zijn allebei fantastisch op een fantastisch verschillende wijze, en daarom verdienen ze allebei een TopGear Award. Ons advies? Koop ze allebei, verhuis naar de omgeving van een Autobahn en begin te bidden voor de apocalyps – dat wordt een stuk lolliger dan je ooit had kunnen denken.
Specificaties Mercedes-AMG G 63
Motor
3.982 cc
V8 biturbo
585 pk @ 6.000 tpm
850 Nm @ 2.500 tpm Aandrijving
vier wielen
9v automaat Prestaties
0-100 km/u in 4,5 s
top 220 km/u Verbruik (gemiddeld)
13,1 l/100 km
299 g/km CO2 G Label Afmetingen
4.873 x 1.931 x 1.961 mm (l x b x h)
2.890 mm (wielbasis)
2.460 kg
667 l (benzine)
530 l (bagage) Prijzen
€ 232.995 (NL)
€ 156.211 (B)
Specificaties Suzuki Jimny 1.5
Motor
1.462 cc
viercilinder
102 pk @ 6.000 tpm
130 Nm @ 4.000 tpm Aandrijving
vier wielen
5v handbak Prestaties
0-100 km/u in >12 s
top 145 km/u Verbruik (gemiddeld)
7,9 l/100 km
178 g/km CO2 Afmetingen
3.480 x 1.645 x 1.705 mm (l x b x h)
2.250 mm (wielbasis)
1.065 kg
73 l (benzine)
530 l (bagage) Prijzen
€ 26.995 (NL)
€ 17.599 (BE)
Reacties
Wim Maes heeft op 9 februari 2019 geschreven:
Er staan grove fouten in, de Suzuki is in 2H aangedreven op de achterwielen en niet op de voorwielen. Ook vermeld hij dat de plastics in het interieur niet robuust zijn….dat zijn ze juist wel. Het is niet omdat ze niet zacht aanvoelen dat ze de tand des tijds niet zullen dooorstaan. De vergelijking met de Panda gaat ook niet helemaal op…de panda heeft geen transfertbak met lage versnellingen. Hij valt wel in de zelfde prijsklasse en staat zeker zijn mannetje in het terrein. De Suzuki is echter op dat vlak nog steeds de betere.
Dit is geen autotest.
De schrijver tracht leuke taal te gebruiken, maar over de auto’s valt niets te lezen behalve de fabrieksopgaven.
Dat noemt mijn oma : non informatie.
Mijn opa: gelu… in de ruimte.
Wat mij had geinteresseerd : een terreintest.
Wim Maes heeft op 9 februari 2019 geschreven:
Er staan grove fouten in, de Suzuki is in 2H aangedreven op de achterwielen en niet op de voorwielen. Ook vermeld hij dat de plastics in het interieur niet robuust zijn….dat zijn ze juist wel. Het is niet omdat ze niet zacht aanvoelen dat ze de tand des tijds niet zullen dooorstaan. De vergelijking met de Panda gaat ook niet helemaal op…de panda heeft geen transfertbak met lage versnellingen. Hij valt wel in de zelfde prijsklasse en staat zeker zijn mannetje in het terrein. De Suzuki is echter op dat vlak nog steeds de betere.
Wim Wolters heeft op 6 februari 2019 geschreven:
Dit is geen autotest.
De schrijver tracht leuke taal te gebruiken, maar over de auto’s valt niets te lezen behalve de fabrieksopgaven.
Dat noemt mijn oma : non informatie.
Mijn opa: gelu… in de ruimte.
Wat mij had geinteresseerd : een terreintest.