Autotest: Mercedes E200 CDI Avantgarde

Dit vinden wij nou kunst. Zo’n enorme E-klasse toch het meest gunstige milieustempel laten krijgen – label A – omdat het gemiddeld verbruik en de CO2-uitstoot bijna te vergelijken zijn met dat van een fiets. Hoe Mercedes het ‘m flikt, is ons een raadsel, zeker als je bedenkt dat we niet bepaald het gevoel hadden met een trage auto op pad te zijn.

Eerst nog even zeuren over het uiterlijk. De neus en kont van de E-klasse ogen heel dynamisch, tamelijk dik ook – daar houden we wel van. Alleen het profiel, dat vooraan best fris oogt, eindigt nogal bedaagd waarmee de E-klasse direct van enige vorm van dynamiek wordt beroofd. Dat zit ‘m in de daklijn. Om de passagiers achterin comfortabel de ruimte te bieden, is de C-stijl nogal rechtstandig en de daklijn nogal hoog uitgevallen. Dat oogt nogal plomp. Zeker als je het vergelijkt met het hemelse profiel van de CLS. Natuurlijk, de E is er om personen te vervoeren – al dan niet met een taxibordje op het dak, de CLS is er om mooi mee te zijn. Toch hadden we graag wat meer schwung in de E-klasse gezien.

Binnenin is het dus lekker ruim, zowel voor- als achterin. De gebruikte materialen op en aan het dashboard en de deuren voelen vooral duurzaam aan, hier en daar zelfs wat hard en plastic. Niet heel fraai, maar over 15 jaar ziet het er nog steeds goed uit. Verder is het heel erg des Mercedes, dus met die onhandige twee stengels links aan het stuur (richtingaanwijzer en cruisecontrole) en rechts niets waardoor je continu de cruisecontrole beroert als je richting wilt aangeven en altijd even moet speuren als je de ruitenwissers wilt bedienen. Het zal wel wennen, maar we willen er niet aan wennen. We verkiezen ergonomie boven eigenwijsheid.

De stoelen, deels elektrisch verstelbaar, zitten uitstekend en dat is bijzonder prettig tijdens de vele kilometers die we er op doorbrengen. We testen namelijk vooral zijn motor in de dagelijkse praktijk: is-ie echt zo zuinig en kom je er nog enigszins mee vooruit?

Reken maar. Het gaat onze verwachtingen zelfs ver te boven. De E200 CDI is uitgerust met een 2,1-liter dieselmotor die 136 pk levert en 360 Nm koppel. Het aantal pk’s is niet heel schokkend – zeker niet in een auto van dit formaat, het koppel mag er wezen. We hadden een slome auto verwacht, in werkelijkheid is-ie zeer vlot als je wilt. Je kunt de E200 bijzonder rustig en dus zuinig rijden – Mercedes geeft een gemiddeld verbruik op van 1 op 19,2 en dat lijkt heel makkelijk haalbaar, maar als je een beetje wilt opschieten, lukt dat ook prima. Wij reden een paar duizend kilometer, vaak zo snel als we konden, met kruissnelheden die vaak boven de 200 km/u uitkwamen en beleefden niet alleen groot plezier aan de auto, we haalden ook bijna 1 op 17 als gemiddeld verbruik.

Tel daar bij op dat de E zich zeer dynamisch gedraagt: de besturing is precies goed, het onderstel informatief en comfortabel en de wegligging is bovengemiddeld. Op bochtige bergpassen heeft-ie geen enkele moeite om met de snelle jongens mee te komen en wij zitten grijnzend achter het stuur. Een beetje gooien en smijten in een E-klasse. Dat dat zo maar kan in een grote auto die zo groen als gras is. Echt, met dit model hoeft niemand zich meer bezwaard te voelen een ‘dikke Benz’ te kopen.