Met een oude Porsche op ijs rijden

Ideaal verhaal voor midden in de zomer: een beginner, een plak ijs en een oude Porsche 911. Een groot feest, toch?

De winnaar van de Rally van Groot-Brittannië, een TG-redacteur, weet wel raad met een glibberige ondergrond. In zijn geliefde Hyundai-rallyauto rijdt hij zijn lijnen als ware het een symfonie. Na hem volgt de Mad Max GT-R op banden met spikes. Verderop rijden nog een Huracán en een Bentley. De Lamborghini wordt aan een laatste check onderworpen. De mannen zijn fanatiek en zouden samen een geweldig bobsleeteam kunnen vormen. Misschien is dit het moment waarop ik op moet biechten dat ik nog nooit op ijs gereden heb?

Ik heb zelfs nog nooit geskied, want mijn angstige ervaring op een indoor-skibaan telt niet mee. Ik groeide op waar er nooit zoveel sneeuw viel dat we er een dagje ijsvrij voor kregen. Er valt dus nog veel te leren. Niet zozeer in de schoolbanken, maar in de mooiste speeltuin ter wereld.

Nog nooit gehoord van Below Zero Ice Driving? Bereid je maar voor op een ervaring om van te watertanden. De ideale manier om een middagje door te brengen. Below Zero bestaat uit een serie parcoursen op een bevroren meer bij Åre in Zweden. Hier woont een familie speciaal hiervoor geprepareerde Porsches, waarmee je je vaardigheden kunt ontwikkelen.

Een eitje is het niet. De banen zijn smal en je kunt ook een route rijden door een bos, dus het is onaangenaam om daar van de weg te raken. Geen abs, geen vierwielaandrijving, maar wel verschillende soorten banden met spikes. Er zijn ook verschillende modellen te kiezen; je kunt rijden met een 2.7 RS replica, of een sierlijke SC, waar ik vandaag mee rijd.

De fotograaf sputtert nog even tegen, hij heeft zijn oog (of beter gezegd camera) laten vallen op een blauw exemplaar. Maar de instructeur wil me graag in deze auto hebben, hij mompelt iets over betere banden. Ik ben de rolkooi ingekropen en heb mij in de Recaro-stoel genesteld. Daarna volgt een stoeipartij met de vierpuntsgordel en mijn acht lagen kleding. Ik ben er klaar voor en beloof de fotograaf een overvloed aan heroïsche beelden.

Hobby-racers, echte pro’s, vakantievierders en miljonairs; allemaal komen ze naar deze hemelse plek waar je zo leuk kunt spelen op ijs. De vraag is, kun je hier ook wat leren?

Terug naar mijn instructeur. Ryan Champion heeft diverse Britse kampioenschappen op zijn naam geschreven in de Mitsubishi Evo en Ford Puma. Ook reed hij de East African Safari Rally in een Porsche uit 1971. Hij is dus niet alleen bekwaam, maar ook een gast met lef en dus de perfecte bijrijder om mij te begeleiden tijdens het glijwerk.

Ik. Moet. Niet. Gefrustreerd. Raken. Het draait allemaal om souplesse en beheersing, nietwaar? Ik heb al heel veel gelezen over het ijsdriften met achterwielaangedreven auto’s. Het principe ken ik: gebruik maken van het gewicht van de auto en snel corrigerend sturen en dat punt vasthouden. Op het rechte stuk perfecte controle houden over het prachtige, simpele Momo-stuurtje in plaats van dit als een malle door mijn handen te laten glijden. Ja, dit model Porsche stamt uit de tijd dat ze nog geen actieve motorsteunen hadden en de gewichtsverdeling niet optimaal was.

Dit alles ‘weet’ ik, maar die feiten uit mijn geheugen (en de tips van de kampioen) raken compleet ondergesneeuwd als gevolg van mijn weinig getalenteerde ledematen. Ik moet eigenlijk met mijn linkervoet de stevige remmen licht aantikken als de neus van de auto een pion nadert. Vervolgens snel het stuur een kwartslag draaien en op dat punt vasthouden, het gaspedaal intrappen en de kont van de auto over de baan laten glijden. Het momentum gebruiken om de koers te wijzigen, niet het stuur.

Het is een verslavend, pijnlijk simpel proces bestaand uit drie stappen, maar het geheugen van mijn rechtervoet bestaat uit een reeks ingesleten gewoontes, waardoor ik bijvoorbeeld het gas vasthoudt bij het ingaan van een bocht. Zelfs op ijs, een soort slow-motion-simulator voor voertuigbeheersing, zijn mijn hersenen minstens een halve seconde te langzaam. Dus vliegt de 911 al zijwaarts terwijl ik nog bezig ben met het locken van mijn stuur. Tegen de tijd dat ik bedenk dat ik door de zijruit moet kijken en niet door de voorruit, is de Porsche al gespind. Enige troost is nog dat ik eraan denk om de koppeling in te trappen, zodat de motor niet afslaat. In de verte zie ik de fotograaf staan, die met zijn camera mijn vernederende optreden heeft vereeuwigd. Ik laat de koppeling weer opkomen, de auto sputtert tegen en valt dan toch uit. Ryan werpt een fronsende blik op de versnellingspook. Hij blijkt nog in z’n twee te staan.

Vijftien oefenminuten later begint het kwartje te vallen. Het lukt me om de auto in het gareel te houden als hij zijwaarts gaat, het glijden vol te houden en zelfs de hoek scherper maken door gas bij te geven. Ik krijg er plezier in om dat moment op te zoeken, de angst om te spinnen is inmiddels verdwenen. Probleem is wel dat ik het type man ben dat na één geslaagde poging denkt dat hij een expert is en dat resulteert in een pirouette. De motor stopt en moet weer tot leven gewekt worden. We gaan mijn nieuw verworven vaardigheden nu op een circuitje in de praktijk brengen, echte rondjes maken dus.

Het hoofdparcours van Below Zero is een bijna 10 kilometer lang overstuurparadijs, maar ik ga nu een korter rondje rijden zodat de fotograaf me in zijn vizier kan houden. Zodra ik doorheb hoe de baan in elkaar zit, ben ik in staat om écht mooie rondjes te rijden, met een prachtige overgang tussen linkse en rechtse bochten. De Porsche gromt, sputtert niet tegen, en ik rijd op een gegeven moment zelfs in de derde versnelling. Ryan glimlacht als ware hij de trotse vader van een kind dat zonder zijwieltjes de horizon tegemoet rijdt. Ik was er tot voor kort nog van overtuigd dat karten de leukste hobby (met kleren aan) was. Maar het rijden in een oude Porsche op een ijzige ondergrond is vele malen leuker.

Met dank aan BelowZeroIceDriving.com voor het grote geduld met onze collega’s.

5 toptips voor ijsrijden

1. Niet meteen sturen, maar wachten
Dit is lastig om aan te wennen. Je moet zo min mogelijk sturen om de auto zijwaarts te krijgen. Richting geven doe je met heerlijke prikjes op het gaspedaal.

2. Kijk door de (volgende) bocht
Op asfalt ben je pas succesvol als je vooruit kunt kijken, door de bocht heen, om de auto goed te positioneren. Om op ijs te driften, moet je twee bochten vooruit kijken en één bocht vooruit sturen, anders ben je te laat.

3. Snelle handjes
Vaak was ik te bescheiden met het toepassen van corrigerend sturen. Als de auto te veel gaat draaien, stuur dan zo snel als je kunt tegen om de boel te redden.

4. Koppel is je beste vriend
Op ijs verlies je, zelfs met spikebanden, dermate snel grip dat je gerust de hele tijd in de tweede versnelling kunt rondrijden. Schakel toch naar de derde, dan heb je weliswaar meer werk, maar ook beter gecontroleerde drifts.

5. Het is pas voorbij als je spint
De instructeurs van Below Zero zijn in staat om je met commando’s (rem, handrem of gas) uit een op het eerste gezicht hopeloze situatie te redden. Dus luister goed naar ze en je kont zal je niet inhalen.