Uitgelicht: Clarkson in de Noble M600

Na het ritje over de B-wegen van Engeland, gaven we de Noble M600 door aan Jeremy, voor een rondje over het TopGear-testcircuit.

 

Jarenlang heeft de bijdrage van de stad Leicester aan het welbevinden van de wereld bestaan uit niets meer dan een chipsfabriek en voetballer Gary Lineker. Niets minder, maar ook niets meer. Maar een paar jaar geleden kwam er ineens iets uit Leicester dat er vreemd genoeg wel toe deed. Dat iets heette de Noble M400 en het was, hoewel het in een boerenschuur in elkaar was gedraaid, een van de lekkerst rijdende auto’s die we ooit op ons testcircuit hebben gereden.

 

Zodoende waren we tamelijk geïnteresseerd in wat de uitvinder van de Noble M400, een man genaamd Lee Noble, vervolgens allemaal zou gaan presteren. Helaas bestond zijn volgende prestatie eruit het bedrijf dat hij had gesticht te verlaten. Dit leek ons ronduit zorgelijk.

 

Toen, ineens, kwam de Noble M600. Nee, je bent niet gek als je veronderstelt dat keihard uitlachen het enige is wat je kunt doen met een auto van drie euroton die zegt een supercar te zijn maar is voorzien van een Volvo-motor en niet van ABS. Het lijkt reden te zijn om te concluderen dat Leicester zich bij zoute chips en een enkele voetballer had moeten hadden.

 

Maar de M600 is buitengewoon. Ja, wie al dat vermogen tegelijk durft aan te spreken, is iemand die ook niet zou schrikken als hij een krokodil in zijn broek zou vinden, maar het is werkelijk verbluffend hoe vriendelijk deze auto blijft als je ‘m niet tot het uiterste tart. Hij rijdt zelfs gewoon lekker, en dat is het ware kenmerk van een echte sportauto. Ik weet dat het logo tot de verbeelding van welgeteld niemand spreekt, en ik besef dat de inruilwaarde even hoog is als die van een gelezen krant. Maar als je echte, woeste snelheid wenst, gaat er weinig boven deze auto. Eindelijk heeft Leicester behalve snacks en een oud-voetballer iets om trots op te kunnen zijn.