Autotest: Opel Corsa 1.4 16V Cosmo

Jazeker, de Corsa is vernieuwd. Zie je dat niet? Geen zorgen: wij ook niet, zelfs Opel-intimi niet. De wijzigingen zitten dan ook puur onderhuids.

 

De meeste merken doen, als ze een model opfrissen, nog wel wat moeite om dat ook zichtbaar te maken. Een nieuw koplampje en achterlichtje, en dan maar heel hard brullen dat het hier gaat om een all new model, je kent dat wel. Altijd goed voor een stevig potje hoongelach. Maar wat moet je nou met een auto die wel degelijk een hoop vernieuwingen heeft ondergaan, terwijl daar aan de buitenkant he-le-maal niets van te zien is? Nou ja, het is in ieder geval all-new qua aanpak…

 

Dat Opel het uiterlijk van de Corsa ongemoeid heeft gelaten (dit onder het motto ‘als het niet hoeft, waarom zou je het dan doen?’), wil niet zeggen dat er niets veranderd is. Zo zijn alle motoren onder handen genomen. Het doel daarvan zal je bekend voorkomen: meer power, minder verbruik en uitstoot. Het is al met al aardig gelukt. Neem de 1.3-diesel: hij heeft nu 95 pk in plaats van 75, terwijl het verbruik 10 procent daalde en de CO2-uitstoot van 109 naar 98 gram per kilometer ging. En dat louter door motorische aanpassingen (nieuwe turbo met variabele geometrie, aangepast motormanagement), dus zonder start-stopsysteem of zo. Dat komt overigens wel, later dit jaar. Bij de andere motoren zijn de wijzigingen iets minder ingrijpend; vermogen en koppel stijgen licht (pk’tje of vijf), verbruik daalt met een procent of tien.

 

In dezelfde moeite door is er veel aan het onderstel gewijzigd. Nieuwe achteras, nieuwe vering, nieuwe demping en gewijzigde software voor de elektronische stuurbekrachtiging moeten zorgen voor een dynamischer en stabieler weggedrag en meer rijplezier. Ook wat dit betreft is de opzet geslaagd. De Corsa is iets minder zacht geveerd dan voorheen, al zijn de verschillen klein. Hij laat zich met iets meer gevoel en precisie in het stuur door bochten gooien, helt daarbij iets minder over en lijkt minder snel last van onderstuur te hebben. Leuker, inderdaad, al mag hij wat funfactor betreft nog altijd niet eens de veters strikken van de Ford Fiesta. We reden met de mild gemodificeerde 1.4-benzinemotor, die nu 100 in plaats van 90 pk heeft. Je zou zeggen dat je daarmee aardig vooruit moet kunnen komen en ach, het rijdt heus door, maar flitsend is het allemaal niet. Dat ligt voornamelijk aan de lange verhoudingen in de versnellingsbak, die meer zijn gericht op een laag verbruik dan op sprankelende prestaties. Dat is op zich te begrijpen; Corsa-rijders zijn over het algemeen niet van het slag dat elke bocht zo vierkant mogelijk neemt. En Corsisten die dat wel willen, kunnen nog altijd bij de OPC-versie terecht.

 

Zo blijft de Opel Corsa een comfortabel rijdend, goed in elkaar zittend kleintje voor een gezien de uitrusting aardige prijs, dat er nu nog eens een stuk minder bij verbruikt en uitstoot ook. Verandering nee, verbetering ja – in de autowereld is het maar wat vaak andersom, dus laten we hier nou maar blij om zijn.