Autotest: Opel Corsa OPC (2011)

De laatste Opel Corsa die nog moest worden aangepast aan de tijdgeest, was de sterkste, de OPC. Hierbij.

 

Snelle Opels hebben het traditioneel lastig. Sla waar dan ook ter wereld een vergelijkende test op tussen een vlotte Opel en een willekeurige concurrent, en je weet de uitslag al: Opel op de laatste plaats. Waarom toch? Kunnen ze niet hard in Rüsselsheim?

 

Ach, ze kunnen het vast wel, maar ze doen het maar zelden. Of ze nou, zoals in vroeger tijden, GSI heetten of zoals tegenwoordig OPC, snelle Opels slaan altijd door. Of ze zijn zo plankhard geveerd dat de lol er zelfs voor de meest doorgewinterde stuiteraars er na een paar kilometer af is, of er wordt dermate hard geprobeerd nog wat comfort toe te voegen dat je geen wegligging overhoudt. De enkele goede daargelaten kun je rustig stellen dat snelle Opels zuigen. Nou ja, zuigen – de concurrenten zijn in ieder geval met speels gemak enkele malen beter.

 

Dat steekt. En het siert Opel dat ze het bijltje er niet moedeloos bij neergooien, maar gewoon een paar keer met de kop tegen de muur beuken, even goed schudden en weer doorgaan. Niet zonder resultaat: onze duurtest-Insignia OPC was met grote afstand de beste snelle Opel ooit. Geen wonder van subtiliteit, maar wel gemakkelijk érg snel te rijden en bovenal scherp – precies die eigenschap die tot op heden zo deerlijk ontbrak. Nu is het de beurt aan de Corsa OPC.

 

Dat was op zich altijd al een lekker en gemeen kleintje. Met 192 pk uit z’n 1,6-liter motor was ie bovendien razendsnel en hij zag er met zijn spoilerkit en spiegels-op-pootjes knap gemeen uit. Het rijden kon nog wel beter, wat voornamelijk gezocht moest worden in de besturing: niet snel genoeg, tikje wollig – niet scherp dus.

 

Gelukkig is Opel niet te beroerd om te luisteren naar kritiek. Het uiterlijk werd (kleine retouches daargelaten) ongemoeid gelaten, het onderstel evenzeer, maar motor en besturing werden aangepakt. Voor de motor resulteerde dat in een ongewijzigde hoeveelheid pk’s, maar een drastisch lager verbruik (met 7,3 l/100 km, bijna 8 procent lager) en een vermindering van de CO2-uitstoot van bijna 10 procent. Daar kan niemand wat op tegen hebben.