Peugeot 408 Hybrid review: Een bijzonder ding om te zien, maar hoe rijdt het?

Vreemd genoeg moeten we bij de aanblik van deze Peugeot 408 denken aan de Amerikaanse auto-industrie van de jaren ’60 en ’70. Ja, we houden zelf onze gedachtenkronkels ook niet altijd bij, maar deze kunnen we uitleggen. Dat was namelijk het moment dat ‘gewone’ auto’s langzaamaan niet meer zo ‘gewoon’ hoefden te zijn. Sterker nog, dat kopers stukje bij beetje dezelfde luxe begonnen te eisen als in hogere segmenten de norm was geworden.

In Europa kwam dit tot uiting in Ghia-logo’s op Fords en vinyl dakjes op Opels, maar in de VS liep het al snel volledig uit de hand. Midden jaren ’70 werd je zelfs in een simpele Dodge omgeven door zoveel plastic hout, dikke velours stoelkussens en badges in sierlijk script dat je haast zou denken dat je in een beoogde Rolls-Royce-concurrent zat.

Als alles bijzonder is, is niets bijzonder

Het was één en al Royale Brougham Executive Limited; alles deed zijn uiterste best om bijzonder te zijn. Met als gevolg dat eigenlijk niets bijzonder was. Ditzelfde verschijnsel steekt nu in onze samenleving opnieuw de kop op. Immers, als je voor je werk het vuilnis ophaalt, ben je een held. En als je ’s avonds vakken vult in de supermarkt, ben je een epische strijder.

Dat voelt misschien best lekker, tot je iets verder doordenkt: als iedereen de meest alledaagse dingen al bizar über-iconisch vindt, hoe kun je er dan nog uitspringen en iets écht speciaals presteren? Peugeot denkt het antwoord gevonden te hebben; binnen hun hoek van de automarkt, althans.

De Peugeot 408 Hybrid ziet er bijzonder uit

Enkele jaren geleden begonnen ze met kleine stuurtjes en prestigieus design de boel net even anders aan te pakken, wat ze binnen de kortste keren verhief boven de traditionele brave middenklasserol die ze al zo lang vervulden. En nu gaan ze een stap verder: ze komen met een nieuwe en ongebruikelijke carrosserievorm. (Ja, broertje Citroën C5 X was er eerst, maar die is een stukje groter en duurder en mikt daarmee op een andere klasse.)

‘Je zou z’n interieur het liefst opvouwen en als een hippe man-tas bij je dragen’

Zelf noemt Peugeot de 408 een C-segment sedan, maar daar kunnen wij niet helemaal inkomen. Hij heeft een vijfde deur, dus een sedan is ie niet. Wij zouden ’m eerder aanduiden als een lange, platte, opgeruwde en opgekrikte cross-fastback, of iets in die richting. Als die omschrijving je ergens aan doet denken: je zou ’m met een beetje fantasie kunnen typeren als een poor man’s Taycan Cross Turismo. En met die gedachte snap je waarom we even afdwaalden naar het Amerikaanse veloursverhaal.

De Peugeot 408 is verfrissend

Goed, in ieder geval is de 408 níét de zoveelste zelfingenomen pseudo-SUV, en dat is best eens een verademing. Om te zien vinden we ’m eigenlijk beeldschoon – lage auto’s die wat hoger op hun poten staan raken bij ons wel vaker precies de juiste snaar. Hij heeft een grondspeling van 188 millimeter, wat met de grote hoeveelheid drempels in ons hoekje van Europa best van pas zou moeten komen.

Mogelijk denk je dat z’n aflopende daklijn slecht nieuws betekent voor achterpassagiers, maar dat valt mee. Zelfs onze redacteur die steevast moppert dat ie met zijn 1,83 meter (maar de beenlengte van een brugklasser) nergens meer fatsoenlijk kan zitten, borstelt maar net met z’n kruin tegen het hemeltje.

Het interieur is netjes

Overigens zet de upscale ervaring zich aan de binnenkant van de 408 onverminderd voort. Dikke ramen, nappaleren bekleding, elektrisch verstelbare stoelen met massagefunctie – zeker in deze GT-uitvoering ontbreekt het je aan niets. De afwerking is uitstekend op orde en de hele omgeving oogt zo fris en modern dat je de boel het liefst in elkaar zou vouwen om het als een hippe man-tas bij je te dragen. Zeiden we dat nou echt? Kuch, barbecue en bier vanavond.

Voorin treffen we Peugeots geëvolueerde i-Cockpit met inderdaad dat kleine stuurtje (de helft van onze redactie verfoeit het, de andere helft vindt het tof, dus zeg het maar), een tweelaags ‘3D’-tellerscherm en een centraal display met zogeheten i-Toggles.

Deze kennen we uit de 308 en ze zijn verdraaid handig: het zijn programmeerbare sneltoetsen op een los schermpje onder het centrale infotainment. Daar weer onder vinden we zowaar ook nog wat echte knoppen voor een handvol belangrijke functies: auto-instellingen, ruitverwarming, recirculatie, dat soort dingen.

Het interieur van de Peugeot 408

Het is een goede digitaal-analoge mix en het ziet er nog fraai uit ook. Sommige facetten van de bediening moet je even doorkrijgen, want als je niet weet dat je met de knoppen op de uiteinden van de knipperlicht- en ruitenwisserstengels je tellerscherm kunt instellen, zoek je je een ongeluk. Ook het scherm in het midden werkt soms wat onhandig, maar in de basis is het oké.

Het bevat uitstekende TomTom-navigatie dat je keurig waarschuwt voor verkeer en flitsers en heeft een shortcut om hulpsystemen zoals je rijstrookassistent uit te zetten – Peugeot weet zelf ook wel dat die vervelend is. Ergens in 2023 komt er trouwens een update voor de actieve stuurhulp: die kan vanaf dan ook semi-automatisch van rijstrook wisselen. Kunnen wij nu al zelf.

De verschillende uitvoeringen van de Peugeot 408

Op de middenconsole prijkt een prominente knop voor de rijmodi – je kunt kiezen uit Electric, Hybrid en Sport. Want ja, onze 408 heeft de bekende Stellantis-hybridetechniek aan boord: 1.6 viercilinder, elektromotor, achttraps automaat en een comfortabele 225 pk. Er is ook een uitvoering met 180 pk en een niet-hybride benzineversie met 130 pk, maar je kent ons. Wij moeten weer per se op pad met de snelste uit de stal.

Net als in andere modellen van het concern valt deze aandrijflijn ook hier niet tegen. De 408 zet z’n weelderigheid kracht bij door zijn inspanningen effectief op de achtergrond te houden: hij laat zich heerlijk geïsoleerd en gedempt rijden, met weinig hinderlijke sensaties van buitenaf. De stoelverwarming en massage blijven gaan tot je ze zelf uitzet, en voor je het weet heb je honderden kilometers afgelegd.

Het rijgedrag van de 408

Maar dat ie uitnodigt tot een kalme, zorge-loze rit wil niet zeggen dat ie geen wilde haren heeft. Wanneer we wat fijne bochten tegenkomen, zetten we hem op Sport en gaan we er eens goed voor zitten. De elektromotor zorgt voor de nodige urgentie en de viercilinder krijgt er met groot gemak de gang in. Waar hij zijn werk normaal stil doet, zet hij nu een klein keeltje op.

Door het typische stuur en de snelle overbrenging ben je binnen de kortste keren grinnikend aan het spelen. Het hogere onderstel brengt wat overhelneigingen met zich mee, maar niets buitensporigs, en de mate van onderstuur is beperkt en voorspelbaar. Vooral de balans tussen fysiek en regeneratief remmen is nu opvallend goed voor elkaar; een verbetering ten opzichte van de 308 die we vorig jaar reden.

De remmen van de Peugeot 408 hybrid

De 408 vertraagt met overtuiging en vertrouwen wanneer we hem net iets te vlot op een bocht af laten stormen. Je merkt dat zijn hogere hybridegewicht wat doorwerkt, maar daar kunnen we in deze tijden maar beter aan wennen.

Iets meer roet in het eten gooit de transmissie, die soms traag reageert bij het uitaccelereren, niet altijd even goed luistert naar onze flippercommando’s en af en toe een onnodig lage versnelling kiest als we hem het zelf uit laten zoeken.

Mogelijk heeft onze auto nog wat preproductie-elektronicakwaaltjes; hij lijkt zelf soms niet door te hebben dat z’n benzinemotor loopt, getuige de energie-animatie op het scherm, en valt tijdens het rijden zelfs een keer een seconde uit – om zichzelf meteen te herstarten en te doen alsof z’n neus bloedt. Het is vrijdag, we vergeven het hem.

Het verbruik van de Peugeot 408 Hybrid

Tijdens alle capriolen weet de 408 zijn hybrideactiviteiten kennelijk goed te managen, want het gemiddelde verbruik komt uiteindelijk uit op 7,0 l/100 km, waarbij we 10 procent van onze gevarieerde rit vol-elektrisch hebben afgelegd. Volgens opgave kan de 408 zo’n 64 kilometer elektrisch rijden en in onze ervaring heeft ie goed door wanneer dat slim is (in de stad) en wanneer niet (op de snelweg).

Dat is toch wat je hoopt en verwacht van een plug-in hybride: dat ie met je meedenkt om tot een goed compromis te komen qua verbruik en performance, en niet achteloos z’n batterij in het eerste kwartier van je reis leegrijdt.

Het eindoordeel van de Peugeot 408 Hybrid 225 GT

Hoe kunnen we de nieuwe 408 samenvatten? We vinden ’m een prachtige verschijning die de hoge verwachtingen qua finesse, tech en sfeer goed waarmaakt. Hij biedt een heerlijk stille en verfijnde rijervaring en het nodige comfort, terwijl hij af en toe ook best in is voor een gebbetje.

Allemaal goed nieuws, maar de grote vraag is natuurlijk: laat je een gewone hatchback, stationwagen of crossover staan voor dit brok fastbackachtige softroad-stijl? Wil je het velours voorbij? Doorprik je het OMG epische iconische geniale? Is het antwoord ja, dan heb je in Nederland je eigen 408 te pakken vanaf 41 mille voor de 1.2 benzine.

Dat is 10 mille meer dan een 308 – zwáár overdreven, maar wie mooi wil zijn, et cetera. Voor de 180-pk hybride ben je 46 mille kwijt, voor de 225-pk net geen 50. In België zijn de waarden respectievelijk 34, 41 en 44 mille.

Onze GT-versie is iets duurder, maar dat is wel de uitvoering die je moet hebben – al was het maar zodat je, en dat willen we je hierbij met klem adviseren, voor een schamele 500 euro deze volstrekt doorgeslagen 20-inch Mono-lithe-velgen erbij kunt bestellen. Dat is pas een heldendaad.

Specificaties van de Peugeot 408 Hybrid 225 GT (2023)

Motor
1.598 cc
viercilinder turbo hybride
225 pk @ 6.000 tpm
360 Nm @ 1.750 tpm
Aandrijving
voorwielen
8v automaat
Prestaties
0-100 km/u in 7,8 s
top 233 km/u
Verbruik (gemiddeld)
1,3 l/100 km
28 g/km CO2 A label
Afmetingen
4.687 x 1.859 x
1.478 mm (l x b x h)
2.787 mm (wielbasis)
1.681 kg
40 l (benzine)
471 / 1.545 l (bagage)
Prijzen
€ 52.370 (NL)
€ 44.329 (B)