De originele instapper ontmoet de 9.000-tpm special
Zeg dat wel. Deze twee delen de basis van de carrosserie, de deuren en de kofferklep. De 981-generatie van de Cayman, de beter uitziende tweede versie van Porsches sportauto met middenmotor, werd eind 2012 onthuld en is dik een decennium later nog altijd te koop; in zijn gefacelifte en hernoemde 718-vorm, weliswaar. Hij heeft nu turbomotoren en is zelfs geëvolueerd tot deze spectaculair rauwe GT4 RS. Dat is nog eens een mooie manier om lang mee te gaan.
Moeten we ‘bedeesd’ zeggen? Waarom niet ‘perfect’ of ‘klassieker van de toekomst’? Ik vraag dat alleen omdat deze specifieke Porsche Cayman 2.7 uit 2013, eh… nou ja, van mij is. Gekocht in de zomer van 2022, omdat een natuurlijk ademende zescilinder boxer met handbak leuker is dan een voorschot op een huis. En omdat de volgende Cayman geen van deze eigenschappen gaat hebben: in 2025 wordt hij vol-elektrisch.
Klopt, en de ‘oldtimer’ met zijn 70.000 kilometer ervaring laat wel zien waar de RS de zaken iets te serieus neemt. Om te beginnen heeft hij nog iets dat op vering lijkt. De RS gaat niet met een weg om, hij valt ’m aan.
Je moet vaker stoppen om delen van de onderkant op te rapen dan om ’m vol te gooien met benzine. Met als gevolg dat die goeie ouwe 2.7 op de openbare weg de fijnere auto is. Langzamer, ja. Trekt minder de aandacht, zeker. Maar hij laat je rug heel en biedt de gebruiksvriendelijkheid die aan de basis staat van wat de Cayman zo’n geweldige allrounder maakt.
7.500, zo’n beetje. En hij klinkt lekker, maar de RS trekt bij hem weg alsof ik de handrem er nog op heb staan (ik heb het gecheckt: was niet het geval). Al is de herrie van de RS geen gezellig achtergrondgeluid, maar een schedelklievend gehuil dat je om drie uur ’s nachts nog laat grinniken, terwijl je die zak ijs tegen je nieren houdt.
Beide hebben die scharnierachtige manier van insturen die zo typerend is voor de Cayman: een combinatie van dat superlage zwaartepunt en de perfecte snelheid van de besturing die het ‘kantelpunt’ van de auto precies rond je heupen legt. Beide zijn binnenin verrassend riant uitgerust. In het decennium dat naar de RS leidde, heeft Porsche echter veel aandacht besteed aan het leggen van gevoel in de elektrische stuurbekrachtiging.
En na de keramische exemplaren van de RS gevoeld te hebben, zijn de schijfjes van de 2.7 niet heel indrukwekkend. Daar moet ik toch eens naar laten kijken. Heeft iemand toevallig een inbussleutel bij de hand? Oh, en die koolstofvezel kuipstoelen lijken me ook wel wat. Laat ik nou net toevallig een handige donorauto tegenkomen…
De oude 6 cilinder Cayman graag, een instapmodel 981 zonder opties want die is in de basis al een heel goede oude en toen waren de nieuwprijzen nog niet zo absurd hoog! Het blijft naar mijn mening een lelijk ding maar dat is slechts visueel.