Renault Clio review: Ziet er weer fris uit, hoe rijdt ie voor de rest?

Je zou het bijna niet zeggen als je z’n neus ziet, maar deze Renault Clio is geen compleet nieuw model, maar een ingrijpende facelift. De Rafale is de eerste volledig nieuwe Renault met deze frisse ontwerptaal, maar de Clio is het eerste bestaande model.

Een nieuwe designrichting op een oude auto transplanteren is een lastige opgave, maar we durven wel te zeggen dat het hier goed gelukt is. Vooral als je een donkere lakkleur kiest. Bijzonder is dat de aankomende Mitsubishi Colt ook precies de uitdossing van zijn Renault-broertje zal dragen, maar dan met een verlicht streepje in de bumper minder en een Mitsubishi-logo erop.

Vanbinnen zie je dat de Renault Clio een facelift is

Er zijn wat zaken die verklappen dat het hier nog gaat om een oudere basis. Het schermpje binnenin werkt niet enorm snel en loopt nog niet op het nieuwe Google-besturingssysteem, zoals in de Espace of Austral. Wel krijgt de vernieuwde Clio altijd een display achter het stuur in plaats van analoge tellers.

Deze E-Tech Full Hybrid heeft nog een grotere benzinemotor (een 1,6 liter zonder turbo) dan de veel grotere Espace (1,2 liter met turbo). Met 145 pk is de viercilinder wel een tikkeltje minder sterk. De nieuwe generatie hybride aandrijflijnen met de kleinere motor paste met geen mogelijkheid in de oude basis, vertelt Renault ons. Verwacht dus geen snellere hybride Clio met de 200 pk sterke aandrijflijn uit de Espace, helaas.

De Renault Clio is hot hatch meer, helaas

Een extra hete RS-versie of zelfs een vlot ogende RS-Line komt er sowieso niet. Die laatste is namelijk vervangen door de uitvoering Esprit Alpine. Deze topper in het gamma draagt dikkere bumpers, zwart accenten rondom en 17-inch velgen.

Binnenin krijg je mooie sportstoelen waarvan de stof voor 65 procent uit gerecyclede petflessen bestaat. Daar voel je overigens niets van. De stoffen afwerking op het dashboard ziet er ook bijzonder goed uit; stukken beter dan nepkoolstofvezel of het eindeloze hoogglanszwart dat je veel ziet. Het stuur is lekker dik en krijgt in de Alpine-versie een setje mooie stiksels.

Paar kleine minpuntjes

Zo hier en daar tref je wat hard plastic aan, maar dat is geheel in de lijn der verwachting voor dit segment. Eigenlijk het enige minpunt aan het interieur is de zitpositie voor langere mensen: het stuur komt net niet ver genoeg naar de bestuurder toe. Bij veel directe concurrenten is dit toch net wat beter geregeld.

De Clio zet het liefst zijn elektromotor aan het werk om een zo groot mogelijke afstand elektrisch af te leggen. Daardoor springt de viercilinder voor het stoplicht nog weleens (hoorbaar) aan om de kleine 1,2-kWh accu bij te laden. Tijdens het rijden hoor je hem alleen goed als je het volledige vermogen aanspreekt, maar verder is het een fijne en soepele aandrijflijn. En dat terwijl het best ingewikkelde techniek is, met vier versnellingen voor de motor en twee voor de elektromotor.

Geen diesel, wel de actieradius

De nieuwe Renault Clio is aardig zuinig zonder dat je daar als bestuurder heel veel moeite voor hoeft te doen. Op één tankje benzine moet 900 kilometer haalbaar zijn. Er komt trouwens ook een goedkopere versie met 90 pk en een handbak. De diesel slaat Nederland over. Qua comfort geeft de Renault Clio ook al geen reden tot klagen. Wat ons betreft kan de kleine rakker er in zijn nieuwe vorm weer wat jaartjes ertegenaan.

Specificaties Renault Clio E-Tech Full Hybrid 145 Esprit Alpine (2023)