Volkswagen ID. Buzz review: kan de elektrische bus de verwachtingen waarmaken?

Zelden keek de mensheid zó lang en vurig uit naar een auto als naar deze Volkswagen ID. Buzz. En je zou kunnen stellen dat ie, nu hij na 21 jaar en vier concepten eindelijk het levenslicht ziet, precies de juiste auto op het juiste moment is.

Met alle somber stemmende ellende in de wereld en de voor velen nog altijd moeizaam te verkroppen overstap naar elektrisch rijden kunnen we immers wel een vrolijke verbindende factor gebruiken. Een auto die niemand onberoerd zal laten en die zelfs de grootste sceptici om z’n vinger weet te winden.

Het ontwerp van de Buzz

Want wat brengt ons meer samen dan schattigheid? Een wereldbevolking die goed is voor (volgens TopGears ruwe en ongeïnformeerde schatting) ongeveer 23 miljard vertoningen van kattenfilmpjes per dag móét toch haast wel vallen voor een auto met dezelfde aaibaarheidsfactor? Dat zal ongeveer Volkswagens gedachtegang zijn geweest tijdens de ontwikkeling van de ID. Buzz.

En ja, dat is echt hoe je z’n naam volgens VW dient te schrijven, met die dekselse punt erin. De Buzz (wat in het Engels ook ‘licht aangeschoten’ betekent, maakt niet uit verder) is om te zien een ware designtriomf. Hij bleef dicht bij de geliefde conceptversies, valt toch niet uit de toon naast andere ID-modellen en heeft bovendien een heel eigen karakter: stoer maar lief, serieus maar blijgeestig.

De grootste van het VW-platform

Er is geen overmatig en geforceerd hippiegedoe, en toch is de link met de T1 en de daaraan verbonden vrije levensstijl overduidelijk. Hoe langer we ’m bekijken en erover nadenken, hoe meer we z’n ontwerp bewonderen. Met een lengte van 4,71 meter en een wielbasis van op een haar na 3 meter maximaliseert de ID. Buzz de bouwtechnische voordelen van een elektrische auto: wielen op de hoeken, motortje op de achteras, een vlakke vloer vol accu’s, zeeën van ruimte.

Het is VW’s grootste telg op het MEB-platform en waar een ID.4 achterin al best wat bewegingsvrijheid biedt, is de Buzz gewoon enorm. Twee automatische schuifdeuren bieden toegang tot een riante gedeelde achterbank, die plat te leggen is. Daarachter vinden we een laadruimte van het formaat zelfopslag, met in ons exemplaar zelfs twee verdiepingen: de verhoging zorgt voor een vlak geheel met de neergeklapte bank.

Kamperen met de Buzz

Eronder kun je dan nog frutsels kwijt als laadkabels en hesjes. Er is zelfs een kant en klare inbouwmodule te krijgen met een matrasje en allerlei kampeerspul (waaronder, eh, een gasstelletje – vreemd). Voorin zien we een prachtig, minimalistisch dashboard met een vloeiende strip ongelakt hout over de hele breedte.

De stoelen (met massage) hebben elk twee opklapbare armsteunen voor het comfortabele, reislustige captain’s chair-gevoel. Midden op het dashboard vind je wat USB-aansluitingen, net als in elke passagiersdeur, plus een laadplateau voor je telefoon. Uit de onderkant klapt een setje bekerhouders.

Een ode aan de VW-bus

De zit is hoog – tijdens onze testrit staan we voor het stoplicht naast een BMW X5 en kijken we vrij letterlijk neer op diens bestuurder – en het stuur lijkt wat vlakker te liggen dan normaal. We vatten dit graag op als directe hint naar de T1, waarin je horizontaal moest hoepelen alsof je de sluis boven op een onderzeeër bediende.

Over verwijzingen naar het verleden gesproken: VW wist zich op dat vlak dus aardig in te houden. Her en der op de (eco-verantwoorde) plastic interieurtrim spot je wat afbeeldingen van busjes, de afdekkapjes voor de schroeven zijn voorzien van smileys en er zitten schattige lusjes aan de B-stijlen waaraan je achterpassagiers zich kunnen vasthouden.

De nieuwe bus is niet helemaal retro

Maar er zijn geen gefingeerde spijlen, geen Samba-dakraampjes, geen retro-hendels voor de schuifdeuren. Te sterk leunen op het verleden zou ook niet handig zijn, al stelt het mogelijk een beetje teleur voor wie hoopte dat de progressieve beweging uit de sixties, die de T1 en T2 omarmde en mede hun cultstatus bezorgde, iets sterker zou doorklinken in dit posterkind voor nieuwe tijden.

Nou ja, bloemetjesstickers zijn zo geplakt. Gezeten in de ID. Buzz voelen wij vooral wat andere vragen opborrelen. Zoals: was er in deze rollende balzaal qua praktische grapjes niet nog wat meer mogelijk geweest? Die ‘verdieping’ in de bagageruimte is bijvoorbeeld wel te verwijderen, maar niet even vlot omlaag te klikken.

De achterbank kan maar twee trucjes – verschuiven of dubbelvouwen – en is daarin ouderwets onhandig qua bediening. Waarom is er nergens houvast als je voorin wilt klimmen, en waarom kun je de voorstoelen niet omdraaien om een grote lounge-omgeving te creëren, zoals in een Espace van 35 jaar geleden?

Hoe zit je voorin?

Waarom is die grappig ingedeelde middenconsole enkel uitneembaar, niet verschuifbaar of anderszins modulair? En waarom is het geen koelbox, zodat je er ook echt iets aan hebt om hem eruit te halen? Is de toffe styling van de Buzz eenmaal bezonken, dan ontwaar je de nodige gemiste kansen.

Gezien het gebruikte platform is het geen verrassing, maar inderdaad: voorin vind je dezelfde schermen en bediening als in andere elektrische VW’s. Je weet wat we nu gaan zeggen, omdat je er al jaren door alle automedia mee wordt gebombardeerd: die zijn niet ideaal.

Het infotainment van de Buzz

We hebben collega’s bij wie de mondhoeken al licht beginnen te schuimen bij het zien van de swipe-knoppen voor de airco- en volumebediening en de combinatie van de verlichting en ruitverwarming in één klein paneel links van het stuur. Bij ons is de aversie inmiddels wat bedaard; op die swipe-knoppen kún je ook gewoon drukken.

De indeling van het infotainment is nog steeds niet altijd even logisch – zoek de automatische parkeerrem, ons kostte het driekwart van de testrit – maar kom, als je er eenmaal aan gewend bent, valt er heus mee te leven. En VW updatet de boel regelmatig ‘door de lucht’, dus als het goed is, wordt het alleen nog maar beter.

Hoe rijdt de VW ID. Buzz?

Tijd om te gaan rijden – en al onze praktische wensen en bezwaren verdwijnen als sneeuw voor de zon. Niet dat de ID. Buzz nou zo spannend of dynamisch is; de enkele elektromotor levert weliswaar een prima 204 pk en 310 Nm, maar dit is een massieve elektroklont van bijna 2.500 kilo, dus een 0-naar-100’je in een seconde of 10 is alles wat erin zit. Maar jeetje, wat is ie lollig.

We hebben het meteen naar ons zin, en onze omgeving ook: in en om Kopenhagen, waar we rijden, wordt volop gezwaaid en geduimd en worden we door inzittenden van andere VW’s toegejuicht. Het is hilarisch en geeft je het besef dat dit niet zomaar een auto is. Dit apparaat, zeker in deze mooi aangeklede two-tone uitdossing, doet iets met mensen.

Het bochtengedrag is prima

Je zit vlak bij de voorwielen, hoog boven de actie, en dus voelt ie aan als een busje: een beetje bokkend en stoterig met nog een hele wereld achter je. Toch neigt het onderstel naar het comfortabele en schemert het typische stabiele EV-bochtengedrag ook door in de Buzz: het gewicht ligt laag, dus er wordt weinig gekanteld en geheld.

De draaicirkel is voor zo’n joekel hilarisch klein, zo’n 11 meter, en er is vrij weinig herrie van banden en wind. De Cw-waarde van 0,285 zal daaraan bijdragen. Het gevolg is dat de ID. Buzz zich niet alleen ontpopt als een blij stemmend en ruimtelijk stijlstatement, maar ook als een bijzonder prettige manier om kilometers af te leggen.

‘Eventuele gemengde gevoelens maken vanzelf plaats voor milde adoratie’

Tot 423 op een lading, volgens opgave, waarna je hem met maximaal 170 kW weer kunt volladen. Niet schokkend snel in deze tijd, maar wel goed voor 5 tot 80 procent in 30 minuten – sneller dan andere ID’s. Breng genoeg tijd door met de Buzz en eventuele gemengde gevoelens die je bij ’m hebt maken vanzelf plaats voor milde adoratie. Tenminste: als je je over de forse initiële drempel heen hebt kunnen zetten.

De prijs van de Volkswagen ID. Buzz

Want deze uitvoering, de aardig complete Volkswagen ID. Buzz Pro 1st, kost in Nederland net geen 70.000 euro. Dan is er nog de 1st Max, met grotere wielen en meer extra’s, voor dik 74 mille. Beide zijn varianten van de op dit moment enige verkrijgbare uitvoering, de Pro met 77-kWh accu; later volgen versies met een kleinere batterij en minder uitrusting, die rond 55 mille zouden moeten beginnen (in België is overigens een ‘basisversie’ van de Pro te krijgen voor iets meer dan 60k).

Wil je voor minder geld een Buzz, dan kom je uit bij de Cargo-versie, waarbij drie mensen voorin passen en die tot 650 kilo aan zooi mag meesleuren. Maar duurder kan het ook: we hebben het nog niet gehad over de aankomende verlengde Buzz met grotere accu en zeven zitplaatsen, of de gedroomde California-camperuitvoering die we ergens de komende jaren mogen verwachten.

Het eindoordeel over de Volkswagen ID. Buzz

Duidelijk is dat alleen al door de prijsstelling de ID. Buzz zeker niet voor elke flower girl of surfer dude een optie zal zijn. Toch is het goed dat ie er is. Want misschien met uitzondering van de Honda e zijn elektrische auto’s tot nu toe wel erg geënt geweest op strak design, coole tech en grootse prestaties.

Het is bijna alsof de industrie even was vergeten dat auto’s ook gewoon léúk mogen zijn. Goed voorbeeld doet goed volgen, dus is de Buzz je te hoog gegrepen, geen zorgen: dankzij hem zal het niet nog eens 21 jaar duren voor er een échte allemansvriend verschijnt.

Specificaties Volkswagen ID. Buzz Pro 1st

Motor
1 elektromotor
204 pk
310 Nm
77 kWh (accu)
Aandrijving
achterwielen
traploos
Prestaties
0-100 km/u in 10,2 s
top 145 km/u
Verbruik (gemiddeld)
20,5 kWh/100 km
Actieradius (opgave) A Label
423 km (WLTP)
Laadtijd
7,5 uur bij 11 kW
30 min. bij 170 kW (5-80%)
Afmetingen
4.712 x 1.985 x
1.927 mm (l x b x h)
2.989 mm (wielbasis)
2.471 kg
1.121 / 2.205 l (bagage)
Prijzen
€ 69.990 (NL)
€ 60.699 (B) – basis