Volvo is niet bang voor stevige uitspraken en stevige toezeggingen, en al helemaal niet om de stappen te nemen die nodig zijn om die beloftes ook waar te maken. Dan hebben we het nog niet eens over het streven hun auto’s zo veilig te maken dat er niemand meer in zal overlijden – dat lijkt ons nog de moeilijkste, omdat je veel kunt doen aan de veiligheid van je eigen auto, maar bijzonder weinig tegen de stupiditeit van andere weggebruikers. We zullen zien of de Zweden ook daar een remedie tegen hebben.

Veel meer invloed heeft Volvo op de eigen intenties qua uitstoot. Het begon er een aantal jaren geleden al mee dat de Scandinaviërs afscheid namen van motoren met meer dan vier cilinders. Het werd ze niet direct in dank afgenomen – begrijpelijk, want we denken tot de dag van vandaag met weemoed terug aan hun fantastische, ronkende vijfcilinders en smeuïge zescilinders. En oh, die V8 uit de XC90; geen Volvo-makelij maar afkomstig van Yamaha, maar wát een zalige motor was dat. Met dieselmotoren wordt op termijn trouwens helemaal gestopt.

Volvo biedt alleen drie- en viercilinders

Hoe dan ook: alleen nog maar viercilinders dus, zij het geholpen door alles wat er in de blaaskapel voorhanden was aan turbo’s en compressors. Én, belangrijker: door elektromotoren. Voordat die jongens de boel helemaal overnemen (de volledig elektrische XC40 Recharge is al gepresenteerd, en ook elektromerk Polestar staat in de startblokken), zet Volvo vol in op hybride. Vijf jaar geleden was de XC90 de eerste die de behandeling ten deel viel, en daarna volgde de rest van het gamma gestaag. Bij de meeste nieuwe modellen werden meteen ook de hybrides de showrooms in gereden (om er, zeker in de tijd dat je daar nog minder bijtelling voor betaalde, ook met gezwinde spoed weer uit te rijden). Op ééntje na…

Wonderlijk genoeg was het juist het model dat in deze tijden over het grootste verkooppotentieel beschikte, want kleine SUV, dat het sinds zijn introductie vorig jaar alleen met benzinemotoren moest doen. Tot nu, want nu is ook de XC40 er met elektrische hulp. Dat markeert meteen een mijlpaal, want nu is er niet alleen van élk Volvo–model een hybride variant – het is ook nog het eerste merk ter wereld dat dat kan beweren. Tikje gemeen misschien, want we vermoeden dat Toyota/Lexus niet alleen meer hybride-modellen heeft, maar er ook aanzienlijk meer verkoopt. Alleen hebben de Japanners zowel onderin (Aygo) als bovenin (Land Cruiser) het gamma nog wel auto’s die je niet als hybride kunt krijgen. Punt voor Volvo, dus.

Die voorsprong is misschien niet goed

Dat zo’n voorsprong nog weleens remmend kan werken, blijkt echter uit ons testexemplaar. Het gaat om een Zweeds pre-productie-exemplaar (op Zweedse kentekenplaten dus), dat vanwege de grote interesse toch alvast maar op een soort Europese test-tournee is gestuurd. Dat wreekt zich toch een beetje. Allereerst blijkt onze testauto te zijn voorzien van een kleiner accupakket dan waar de standaard productie-auto mee uitgerust zal zijn. Hoe klein is niet helemaal duidelijk, maar dat ie de 54 kilometer die hij op een volle accu zou moeten kunnen afleggen in de verste verten niet haalt, is na een paar kilometer al duidelijk.

Het enige laadsnoer dat achter in de auto ligt, is voorzien van een gewone stopcontact-stekker. Dat schiet bij een laadpaal niet op, want dat past niet; dat hebben we dus ook niet kunnen testen. Tot slot zit er wel een zogenaamde B-stand op de auto, waarmee je wat steviger op de elektromotor kunt remmen en dus wat meer remenergie kunt regenereren. Die B-stand doet echter helemaal niks – de XC40 zeilt net zo hard door als in de normale stand, de snelheid eruithalen lukt alleen met je rechtervoet. Deze specifieke Volvo XC40 T5 is dus nog niet zoals ie moet zijn.

De Volvo XC40 T5 is gewoon een XC40

Voor de rest is de Volvo XC40 T5 precies hetzelfde als elke andere XC40; aan de buitenkant zul je hem slechts herkennen aan het klepje voor de laadopening, boven de voorste linker wielkast. Nu we het daar toch over hebben: alle elektrisch geholpen Volvo’s hebben hem daar zitten en we begrijpen totaal niet waarom. Dat is alleen maar handig als je haaks op de weg parkeert, of aan de linkerkant van de straat. Wij weten niet hoe het jullie vergaat, maar 90 procent van de keren dat wij parkeren, is dat met de rechterwielen langs de stoep. En dan moet je dat snoer dus over je motorkap heen aan de laadpaal vastmaken – lijkt ons niet de meest krasvaste oplossing…

De Volvo XC40 T5 Twin Engine R-Design haalt zijn power uit een 1,5-liter driecilinder benzinemotor en een 82 pk sterke elektromotor. Samen zijn ze goed voor 262 pk vermogen en een trekkracht van 425 Nm. Een zeventraps automaat zorgt ervoor dat al dat lekkers bij de (voor)wielen komt. Daarmee is, zoals bij Volvo gebruikelijk, de hybride ook weer de sterkste en snelste versie van de reeks. Hij zou in 7,3 seconden naar 100 km/u moeten kunnen komen, de top is 205 km/u. Al heeft Volvo eerder aangegeven uiteindelijk al zijn modellen op 180 km/u te gaan begrenzen – zo ver zijn ze op dit moment kennelijk nog niet.

Is de Volvo XC40 T5 Twin Engine sportief?

Door al dat vermogen zou je kunnen denken dat de Volvo XC40 T5 een behoorlijk sportieve inborst heeft. Dat is echter allerminst zo. Ja, de demping is redelijk stevig, maar de vering niet, waardoor de relatief korte maar hoge SUV behoorlijk overhelt als je een bocht met enig enthousiasme neemt. De elektronica zal altijd (vrij subtiel) ingrijpen voordat het spannend wordt, maar áls je hard wilt gaan met de Volvo XC40 T5, doe het dan vooral rechtuit. Ook omdat je dan geen last hebt van het element dat enig betrokken rijgedrag het meest in de weg zit: de besturing. Het is alweer enige tijd geleden dat we een andere XC40 hebben gereden, maar we kunnen ons niet herinneren dat die zó licht stuurde als deze. Daarbij heeft hij de gevoeligheid van Trump, Poetin, Bolsonaro en Duterte samen.  We zijn inmiddels wel wat gewend van elektronische besturing, maar zo zout als deze hebben we het maar zelden gegeten.

Wat blijft, is een fraai interieur met perfecte stoelen, behoorlijk wat ruimte, een uitmuntend touch-screen (al hadden we graag geweten welke van de motoren nu wát deed – dat is op zijn best onduidelijk. Ook zaken die wat meer gericht zijn op bewust hybride rijden zijn verstopt of ontbreken helemaal), en een uiterlijk dat smakelijk en anders is. Maar over het algemeen laat deze XC40, zijn veelbelovende specs ten spijt, bij ons vooral een lauwwarme indruk achter.

Specificaties Volvo XC40 T5 Twin Engine R-Design


Motor
1.477 cc
driecilinder turbo hybride
262 pk @ 5.800 tpm
425 Nm @ n.n.b. tpm
Aandrijving
voorwielen
7v automaat
Prestaties
0-100 km/u in 7,3 s
top 205 km/u
Verbruik (gemiddeld)
2,5 l/100 km
56 g/km CO2
A Label
Afmetingen
4.425 x 1.863 x 1.652 mm (l x b x h)
2.702 mm (wielbasis)
1.861 kg
48 l (benzine)
460 / 1.336 l (bagage)
Prijzen
€ 50.495 (NL)
€ 50.580 (B)

Reacties

  • Freddy de Teddy heeft op 7 mei 2020 geschreven:

    Deze auto wordt overal de hemel in geprezen en scoort hier slechts 8/20. Misschien tijd voor een nieuwe test? En dan niet alleen kijken naar de cijfers, maar ook naar de afwerking, comfort, uitrusting, etc. Want in elke andere test die ik gelezen of gezien heb verslaat hij rivalen zoals de BMW X1, Audi Q3 en de Jaguar E-Pace.

    Reageer
  • Jape heeft op 13 januari 2020 geschreven:

    Een klepje voor de laadopening boven de voorste linker wielkast is handiger dan rechts achterop de wielkast zoals bij veel collega’s. Bij haaks of onder een kleine hoek parkeren in bijvoorbeeld parkeergarages blijkt meestal dat het standaard bijgeleverde snoer een meter te kort is om bij de laadpaal te komen als de aansluiting achter zit. Je vraagt je dan af wat dan knulliger lijkt, het onhandige achteruit inparkeren of het korte snoertje…

    Reageer

Geef een reactie

(verplicht)