Autotest: Volvo XC70 D5

Hoe hoger de verwachtingen, des te groter de teleurstelling. We zijn nu nog een beetje zeeziek na een ritje in de XC70.

 

Ooit klopte de XC70 helemaal. Waarom zou je een SUV kopen als je ook voor een stationwagon kon kiezen die er beter uitziet, beter rijdt en bovendien veel minder protserig oogt? Die bovendien voldoet aan de verwachte terreinprestaties? De reden is dat de mensen nou eenmaal graag een protserige auto willen. Daarom verkoopt de XC90 wel, en de XC70 minder. In cijfers: er zijn in Nederland tot nu toe 6.234 exemplaren van Volvo’s SUV verkocht, de opgekrikte V70 verkocht 873 keer. Bij Audi is de vergelijking al net zo dramatisch. Van de Q7 zijn er inmiddels twee keer zo veel verkocht als van alle A6 Allroads die ooit in Nederland op kenteken werden gezet. Die voorsprong wordt alleen maar groter, want de Q7 is een hit, en een Q5 komt eraan. De Allroad kan dus wel inpakken.

 

Het publiek krijgt wat het wil. Waarom komt Volvo dan toch weer met een XC70 op de proppen? Geen idee, zeker nu we er in hebben gereden. De rijhoogte van de Allroad kan tenminste nog variëren door middel van luchtvering, bij de XC70 zit je op grote hoogte en daar blijf je ook. Van binnen merk je niet zo veel van het bijzondere karakter. Dat is op zich al een minpunt. In de XC90 zit je zo hoog dat je mooi zicht hebt op wat er onder je allemaal gebeurt, nu kijken de zogeheten medeweggebruikers je recht in de ogen aan. Als dat je nog niet ongemakkelijk maakt, is het wel de zompige wegligging.

 

Volvo’s staan bekend om hun hoge mate van comfort. Ook in de XC70 wordt er alles aan gedaan om niet met die traditie te breken. Helaas gaat dat ten koste van heel veel andere kwaliteiten. Je kunt je nestelen in brede, geplooide stoelen, maar het is gek genoeg lastig om een echt goede zitpositie te vinden. Tijdens het rijden geeft de zachte vering je het gevoel dat je met je dronken kop de zee bent opgegaan. Bovenal is de demping niet om over naar huis te schrijven. Je hoeft natuurlijk niet af te remmen voor verkeersdrempels, maar elke kleine oneffenheid in het wegdek lijkt versterkt aan de inzittenden te worden doorgegeven. De handgeschakelde versnellingsbak voelt wollig aan en heeft lange schakelwegen. Dat verergerde het gevoel van zeeziekte nog eens.

 

De D5-motor is imposant. Hij weet goed raad met de 1.868 kilogram van de XC70. Met een prijs van bijna 54.000 euro blijft de XC70 op eerbiedige afstand van de XC90 en de Audi Allroad, maar het is wel een boel geld. Een legertje elektronische veiligheidshoeders staat paraat om ook onder glibberige omstandigheden en in oneffen terrein grip te waarborgen, maar die foefjes zijn evenzogoed leverbaar op de V70. En die auto zal in 99 van de 100 gevallen op asfalt veiliger aanvoelen. Die XC70 is dus gewoon overbodig.