Autotest: Aston Martin Cygnet CVT

Al jarenlang is er met verbazing over gesproken, maar nu is de Aston Martin Cygnet eindelijk een feit. Het blijkt een welkome aanvulling voor het edele merk.

De Cygnet, wat kleine zwaan betekent, torst een behoorlijke hoeveelheid bagage met zich mee. Dat mag je zowel letterlijk als figuurlijk opvatten. Allereerst is het een veel besproken auto die liefhebbers van de DB5, Vanquish en Vantage c.s. de rillingen over de rug doet lopen. Daarnaast heeft topdesigner Bill Amberg (wie kent ‘m niet?) een op maat gemaakte tassencollectie ontworpen. Er zijn zes verschillende types, van chique weekendtas tot een Big Shopper voor snobs. Misschien zit jij daar niet op te wachten, maar als je in de markt bent voor een Aston Martin zijn dat de praktische zaken waar je over moet nadenken.

Het punt is dat de hele auto eigenlijk een soort van tas is, maar dan een hele grote met wieltjes eronder. Dat is natuurlijk niet netjes om te zeggen, dus Aston Martin-baas Ulrich Bez houdt het liever op de ultieme auto om vanaf je jacht naar het stadscentrum te rijden. De doelgroep van de Cygnet bestaat uit de rijken in steden als Londen, New York of Tokio. Of liever nog, mensen die hele delen van Londen, New York of Tokio bezitten. Ze hebben al een Rapide of een Virage of wat dan ook in de garage staan, maar willen die niet gebruiken voor de zaterdagse boodschappen of een avondje naar het theater. Ze hebben geen tijd of zin om een fatsoenlijke parkeerplek voor hun bolide te vinden. Daarom pakken ze liever de Cygnet, want die kwak je overal zo neer. Voor het gevoel hoeven ze niets te missen, want de Cygnet is net zo stijlvol, liefdevol en luxe uitgerust als elke andere Aston Martin. De prijs is volledig irrelevant, punt is dat hij in de stad gewoon praktischer is.

Tot zover de marketingpraat, nu de waarheid. De Cygnet is uit de nood geboren, als een metaalgeworden compensatieregeling. Omdat Aston Martin niet kan terugvallen op een Europese eigenaar die toevallig kleine schone autootjes bouwt, moet het merk in eigen huis een model hebben dat de uitstoot aan CO2 van de grote jongens compenseert. Elk merk moet namelijk een bepaalde gemiddelde uitstootnorm halen, op last van sancties vanuit ‘Brussel’. Die noodsprong van Aston Martin bestaat uit het ombouwen van de Toyota iQ, dat leuke, maar o zo geflopte autootje uit Japan.

Toen de aankondiging van de Cygnet, alweer jaren geleden, er kwam, hadden we even visioenen van badge-engineering. Dat was in de jaren ’60 en ’70 een populair spelletje onder Amerikaanse en Engelse autofabrikanten. Het bestond uit niets anders dan andere merk- en typeplaatjes op een auto plakken en eventueel een extra chroomstripje. Voilà, weer een nieuw model.

Aston Martin heeft de zaken iets grondiger aangepakt. Auto’s als de A1, de Mini of de Fiat 500 zijn helemaal hip en trendy gemaakt, want in de basis zijn het geen luxe auto’s. Dat is de Cygnet wel. Uitgangspunt voor deze mini-Aston was de opdracht: maak een echte Aston Martin, maar dan in zakformaat. De missie is geslaagd. Hij ruikt als een Aston Martin en dat is zijn voornaamste verdienste. In onze opinie zijn Aston Martins namelijk de lekkerst ruikende auto’s ter wereld. De oorzaak ligt in de enorme hoeveelheid speciaal leer die gebruikt is. Hoofdontwerper Marek Reichman weet maar al te goed hoe je verschillende soorten leer en metaal het beste kunt combineren. Zo herken je een Aston Martin met je ogen dicht.

 

Marek heeft het ‘m weer geflikt. Het stuur voelt geweldig aan, de armsteunen en deurhendels zijn bekleed met boterzacht leer. De stoelen zijn daarbij ook nog eens prachtig om te zien. Zelfs het dashboard zit in zachte koeienhuid verpakt, de hemelbekleding is van alcantara. Alles in het interieur dat op metaal lijkt is ook echt van metaal. Elk spoortje plastic is uitgepoetst. Onderaan de middenconsole zit een klein typeplaatje, op de B-stijl vind je dit ook terug. Zelfs in de deurhendels staat de naam geschreven.

Op andere punten is de metamorfose minder geslaagd. De iQ is een minimalistisch stadsautootje, met de afmetingen en beperkingen die daarbij horen. De Cygnet ziet er robuuster en breder uit, maar draagt zijn Aston Martin-grille toch wat ongemakkelijk. Elk carrosseriedeel is nieuw, met uitzondering van het dak. De lijnen zijn compleet nieuw en hebben volgens Reichmann allemaal een bepaald doel. Mooie praat, maar dat doel kost wel een lieve duit. Een verlepte rijke dame zou er een flinke facelift van kunnen ondergaan en ja, ook dan hebben de lijnen een doel. Maar hoewel de Cygnet toch wat geforceerd is, vormt het ontwerp wel één geheel en is het met de nodige precisie uitgevoerd. Je ziet geen littekens van plekken waar nieuwe onderdelen in de bestaande iQ-koets zijn geïmplanteerd. Elke Cygnet begint zijn leven als iQ, wordt naar Aston Martins fabriek in Gaydon gebracht en ondergaat daar de ombouw. Een goede manier van werken, er zijn slechtere bases denkbaar.

Stel dat de ontwerpers een enorme zak geld hadden gekregen en de opdracht: ‘Bouw een stads-Aston Martin’. Zou er dan zo’n auto uit zijn gerold? Om eerlijk te zijn denken we van niet. Sterker nog, het resultaat zou niet half zo goed zijn geweest. Terwijl we de auto door het drukke stadsverkeer wurmen, bedenken we ons opeens hoe goed die iQ eigenlijk is. Het ontwerp is zeer doordacht. Op een lengte van minder dan drie meter kunnen drie personen zitten, bovendien rijdt hij een stuk beter dan je van een auto met deze wielbasis zou verwachten. De relatief grote breedte helpt daar aan mee. Voor de Cygnet is verder niets aan de techniek veranderd en dat is niet nodig ook. De 1.3-liter VVTi-motor voldoet uitstekend in de stad, de 16-inch wielen doen het comfort niet al te veel geweld aan. Als je niet het uiterste van de CVT vergt, voelt de auto heel verfijnd aan. Er is ook een handgeschakelde zesbak, maar de keuze daarvoor is net zo logisch als een theepot van chocolade.

Elke Cygnet is naar de persoonlijke smaak van de eigenaar gebouwd. Als je op internet rondstruint, kom je heel wat creaties tegen en het moet gezegd worden, bij sommige resultaten moet je respect hebben voor degene die erin durft te rijden. We zagen een camouflageprint, een knalroze en één met zonnetjes erop. Nog even en een chique pizzakoerier ziet zijn kans schoon. Al die verschillende mogelijkheden zijn de kracht van de Cygnet. We kunnen je niet vertellen hoe leuk we het vonden om in de Cyget te rijden, zelfs al hebben we tweederde van de tijd stilgestaan in de spits. Sterker nog, dat is het leukste van de auto. Je geniet ervan om er in te zitten. Net als een handtas zegt de Cygnet iets over jezelf en dat maakt ‘m tot een echte Aston Martin.