De Ferrari GTC4 Lusso is de eerste Ferrari in meer dan 30 jaar die een keus aan motoren biedt. Traditioneel krijgen de sportwagens met middenmotor een V8, en de GT’s krijgen een V12 voorin. Maar nu, dankzij deze Ferrari GTC4 Lusso T, kun je een gezins-Ferrari met vier zitplaatsen bestellen met een twin-turbo V8 tussen de voorwielen. De auto was al te krijgen met een V12. Toen Ferrari voor het laatst verschillende motoren aanbood, bouwden ze een 2,0-liter V8 in hun 308, waardoor de belastingvriendelijke 208 ontstond. Dat was in 1980. Hoewel het bedrijf nu tal van redenen aanvoert om GTC4-kopers de optie te bieden van een V8 turbo, vermoeden we dat de werkelijke reden in al die jaren wellicht niet is veranderd. De prestaties van de Lusso T zijn vrijwel gelijk aan die van de Ferrari GTC4 Lusso met V12, en in sommige landen (België bijvoorbeeld) is het prijsverschil maar zo’n 35.000 euro. Als je een keer niest terwijl je bezig bent met de Ferrari-optielijst op je computer en je vergeet je muis los te laten, heb je dat bedrag alweer uitgegeven.
Maar er zijn ook landen – zoals, heel verrassend, Nederland – waar het prijsverschil tussen de twee varianten kan oplopen tot bijna 80.000 euro. De 3,9-liter twin-turbo V8 van de Lusso T is immers maar iets meer dan half zo groot als de turboloze 6,3-liter V12 uit de Lusso. Hij heeft 610 pk, wat 80 pk minder is dan de V12, maar z’n koppel ligt hoger en met een kleiner blok en enkel achterwielaandrijving is hij 55 kilo lichter geworden. Met 3,5 seconden van 0 naar 100 is ie maar 0,1 seconde langzamer, terwijl de topsnelheid met 14 km/u is afgenomen – iets waarover alleen de allerijdelsten onder ons zich zorgen zullen maken. De benzinetank is even groot gebleven, maar een afgenomen brandstofverbruik zorgt er in theorie voor dat de actieradius met 30 procent toeneemt.

In Nederland bedraagt het prijsverschil met de V12 bijna 80.000 euro. Dat is nog eens de moeite

Verder is alles precies als in de V12 GTC4. Aan de buitenkant zorgen alleen nieuwe 20-inch velgen voor een iets ander voorkomen. Binnenin krijg je dezelfde vier stoelen, een mooi touch­screen en een redelijke bergruimte. Ze zeggen dat deze auto meer ruimte biedt dan een Ford Focus, maar vertellen er natuurlijk niet bij dat de bagageruimte aanzienlijk minder praktisch is.

En hoe verschilt de Ferrari GTC4 Lusso T onderhuids?

Ook de standaard elektronica doet bekend aan: een elektronisch differen­tieel, vierwielbesturing en zelfs Ferrari’s Side Slip Control-systeem (SSC) voor driftgoden – allemaal in hun meest moderne varianten. De techneuten zeggen dat de reguliere GTC4 de vierwielaandrijving alleen heeft voor de momenten dat de omstandigheden qua grip heel beroerd zijn, en dat hun computerkunsten ervoor zorgen dat deze auto ondanks z’n 610 pk, z’n achterwielaandrijving en z’n gewicht van 1,8 ton toch heel beheersbaar blijft. En ze hebben nog gelijk ook. Het is absurd makkelijk om hard met deze auto te rijden. Zoals altijd bij moderne Ferrari’s is de besturing zo happig dat het even duurt voordat je er vertrouwen in krijgt, maar daarna – als je je zenuwen weer onder controle hebt – voelt het geheel volstrekt natuurlijk aan. Zeker door de zegeningen van de vierwielbesturing is dit een heel beweeglijke auto, waarvan je de echte grootte eigenlijk alleen opmerkt als je door een nauwe straat moet rijden.
Met de manettino, dat kleine rode draaiknopje op het stuur, klik je door de verschillende modussen, waarbij Comfort de optie Race van de 488 (en andere modellen) vervangt. Je kunt diverse instellingen echter ook combineren als je dat prettiger vindt. De ideale combinatie is waarschijnlijk de Sport-modus met de Comfort-ophanging, die je activeert via de ‘hobbelige wegen’-knop. Wel voel je in deze setup zo nu en dan de stabiliteitscontrole wat vermogen wegsnoepen in de bochten. Zet ‘m uit – waarmee je SSC tot leven brengt – en de Ferrari GTC4 Lusso T verandert niet in een gevaarlijke hooligan. Hij wordt simpelweg nog beweeglijker en daagt je spelenderwijs uit om ‘m te rijden als een gripgrage Audi RS. Hij is echt erg goed – en veel speelser en ‘kwikzilveriger’ dan je op grond van zijn uiterlijk misschien zou verwachten..

Is de Ferrari GTC4 Lusso T rap?

Hij is rap – heel erg rap. Hoewel ie al z’n koppel pas vrijgeeft bij 3.000 tpm, valt er nergens ook maar een spoor van een turbogat te ontwaren en hoeft de V8 nooit te pauzeren om, al is het maar heel eventjes, op adem te komen. Hij komt zo hard uit de hoek dat als je de zeventraps bak in de handmatige modus hebt staan, je geregeld bij 7.500 tpm tegen de toerenbegrenzer schurkt. Die lijkt dan ook erg conservatief te zijn ingesteld – de 488 GTB, met dezelfde V8 in een andere setup, haalt 8.000 tpm – wat erop duidt dat dit niet de meest inspirerende of opwindende uitvoering van deze motor is. Z’n acceleratie is verpletterend, maar de lol is vooral fysiek. Voor de, zeker bij Ferrari zo illustere hoeveelheden hemelse kolereherrie, hoef je het in het geval van deze V8 turbomotor een stuk minder te doen. Het klinkt niet slecht, zeker niet, maar zo’n beetje elke voorgaande Ferrari-motor klonk beter.

De Lusso is geen knuffelige GT, zoals een Bentley; hij is een vierzits sportauto

Als je al te opgewonden wordt, is de tank in twee uur leeg, waardoor je niet echt veel hebt aan (of in ieder geval niet veel kunt met) de claim dat ie een grotere actieradius heeft dan z’n broer. Verder is de Ferrari GTC4 Lusso T nogal hard geveerd, waardoor de ophanging op slechte wegen z’n werk niet echt op de achtergrond kan doen. Hoewel de auto goed overweg kan met oneffenheden en steeds zijn lijn vasthoudt, worden de klappen wel doorgegeven via de stoelen, en z’n grote wielen zijn tamelijk luidruchtig en de vrij platte banden dragen ook al niet echt bij aan het comfort. De Lusso is geen knuffelige GT, zoals een Bentley; hij is veeleer een heuse sportauto waar je toevallig met vier personen in kunt. Dat alles gezegd hebbende, is deze auto een unieke propositie. Hij is minder comfortabel dan de meeste GT’s, niet zo uitzinnig als supercars met vergelijkbare prestaties, en aanzienlijk duurder en exclusiever dan een gelijk uitgeruste Porsche Panamera. Z’n eigenaardige combinatie van talenten (en zwaktes) is aanstekelijk. We zouden echter willen dat ie meer toeren zou maken, en zouden graag de meerprijs betalen voor vier cilinders en 2,4 liter extra, en 750 tpm meer bereik. Noem ons ouderwets – wij zouden (als geld geen rol speelde, en dat zal voor de meeste kopers in deze klasse het geval zijn) voor een Nederlandse vanafprijs van 373.339 euro, toch mooi kiezen voor de V12.

Motor
3.855 cc
V8 biturbo
610 pk @ 7.500 tpm
760 Nm @ 3.000 tpm
Aandrijving
achterwielen
7v automaat
Prestaties
0-100 km/u in 3,5 s
top 320 km/u
Verbruik (gemiddeld)
11,6 l/100 km
265 g/km CO2
F-label
Afmetingen
4.922 x 1.980 x 1.383 mm (l x b x h)
2.990 mm (wielbasis)
1.740 kg
91 l (benzine)
450 l (bagage)
Prijzen
€ 296.638 (NL)
€ 232.178 (B)

Vonnis
Absurd snel en daarbij, geloof het of niet, nog redelijk praktisch ook. Maar als je portemonnee het kan hebben, kies dan toch voor de majestueuze V12 Lusso. Die is gewoon net even wat dikker en klinkt nog vele malen beter ook

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)