Dat er een motorfiets tussen de autotests van TopGear staat, vind je misschien een beetje vreemd. Daarop zeggen wij: weet je wat pas vreemd is? Dat uitgerekend Harley-Davidson een elektrische motorfiets heeft gemaakt. Voor ons een uitgelezen kans om te kijken of een EV op twee wielen ons net zo kan verrassen als eentje op vier.

Harley-Davidson, 116 jaar oud en bekend om zijn grote, glimmende, ploffende V-twins, is bezig om stevig uit zijn comfort zone te treden. Met een markt die onder druk staat en wordt overspoeld door verstedelijkte, kieskeurige millenials, was er ook niet veel keus: er moest nieuw gebied worden ontgonnen. Al in 2010 kreeg een toegewijd team binnen het merk daarom een budget toegewezen met de opdracht om ‘Harleys toekomst’ vorm te geven. Dat we nu negen jaar verder zijn, met een tussenstop bij een prototype in 2014, zegt iets over de zorgvuldigheid waarmee de exercitie werd ondernomen. Immers: je kunt maar één keer opnieuw een eerste indruk maken.

De elektrische Harley-Davidson LiveWire is de eerste

Deze LiveWire is de eerste in een hele reeks EV’s die Harley op stapel heeft staan, variërend van cruisers tot kleinere stadsmotoren en zelfs elektrische fietsen. Het plan is om de drempel voor jongere rijders te verlagen; qua prijs, maar ook qua merkimago. Leer, patches en tatoeages zijn bij deze motor niet verplicht. Toch deden de ontwerpers veel moeite om te zorgen dat bepaalde klassieke Harley-elementen niet zouden ontbreken.

Zijn streetfighter-silhouet breekt met alle tradities van het merk, maar als je om de Harley-Davidson LiveWire heen loopt, spot je genoeg herkenningspunten. De riemaandrijving bijvoorbeeld, via een traploze transmissie gelinkt aan de laaggeplaatste Revelation-elektromotor die als glimmend zilveren highlight onder het frame hangt. Of het 15,5-kWh accupakket, uitgevoerd in sinister zwart en voorzien van koelvinnen die hinten naar de machtige motorblokken van het merk. De achterkant vinden we niet meteen geslaagd – zo’n korte kont en los spatbord met kentekenplaat zien er zelden stoer uit – maar de vormgeving is in ieder geval onderscheidend. Ook de platte, scherpe lijnen van het frame zelf mogen er zijn.

Extra veel aandacht ging uit naar de afwerking – iets wat je ook wel mag verwachten van het halo-model in de aankomende lijn elektrische Harley-Davidsons. Op een wat knullig ogende kabelboom bij het balhoofd en losse draadjes naar de knipperlichten na is er inderdaad niets op aan te merken. Alles wat je aanraakt, voelt en opereert solide. Ook op de dynamische delen werd niet bezuinigd: instelbare Showa-ophanging, flinke Brembo-remmen, speciaal ontwikkelde Michelin-banden. Een simpel touchscreen op het stuur laat alle info zien die je wenst en is ook met knopjes bij de handvatten te bedienen. Inclusief controller voor je bluetooth-muziek.

Hoe klinkt de Harley-Davidson LiveWire?

Over muziek gesproken: de grote vraag is natuurlijk hoe de Harley-Davidson LiveWire klinkt. Een Harley staat of valt immers bij zijn soundtrack, dus een typische stille EV was geen optie. De oplossing werd gevonden in de vertandingen in de transmissie, waardoor deze giert als je auto in zijn achteruit. Het gevolg is dat de LiveWire vertrekt met een nadrukkelijke, opbouwende zoem en je op snelheid passeert met een ziekelijk zingend gehuil. Voor de berijder is de herrie van de elektrische Harley-Davidson goed hoorbaar, zeker ook bij regeneratie. Nee, het zijn niet de klappen en trillingen van een 1200 of een Milwaukee-Eight – maar het is behoorlijk heftig. Alleen ánders heftig.

De zit op de Harley-Davidson LiveWire is verrassend: actief en aanvallend. Het stuur staat wijd, de voetsteunen zijn hoog en naar achter geplaatst. Als de motor in bedrijf is, branden er groene lampjes op het dashboard en voel je een pulserende ‘hartslag’ in de aandrijving. Er zijn vier rij-modi, plus nog eens drie die je zelf kunt samenstellen – waarbij je de beschikbare kracht, de mate van regeneratie bij ‘gas los’ en de scherpte van de elektronische assistentie kunt bepalen. Rain zullen we negeren; we zijn in Portland, Oregon, de zon schijnt en het is 30 graden (waarbij voor een stoplicht staan zonder een gloeiend heet brok staal tussen je knieën overigens best prettig is).

De Range-modus is prima in druk verkeer: 40 procent van de kracht en sterke regeneratie, zodat je weinig hoeft te remmen. Road is een mooie tussenstand. Maar Sport is waar we op deze glooiende buitenwegen voor gaan: 100 procent van de 106 pk en 116 Nm, 80 procent regeneratie. Om het op z’n Amerikaans te zeggen: whoa, momma. Volgens Harley gaat de LiveWire van 0 naar 96 km/u in 3 seconden rond en doet hij een tussensprint van 100 naar 130 in 1,9 seconden. Wij kunnen alleen maar afgaan op het volume van onze nieuw ontdekte oorlogsschreeuw als we een leeg recht stuk tegenkomen, ineen duiken en voor het eerst de gashendel vol opentrekken. De respons is onmiddellijk, zoals dat gaat bij elektra, en het straalmotor-achtige gegier neemt toe terwijl onze ogen tranen achter ons vizier. Man, wat een sensatie.

En hoe rijdt het verder?

Het is niet alleen de kracht, het is de connectie die je hebt met de Harley-Davidson LiveWire . Hij voelt aan als één geheel, met alle elementen volledig op elkaar afgestemd en ingespeeld. Hij reageert volkomen natuurlijk, overrompelt je niet, laat zich nauwkeurig controleren. Hij is zwaar, maar z’n ophanging draagt het gewicht waardig, zonder bokken en klappen, en het zwaartepunt is laag, waardoor je ’m gemakkelijk in een bocht legt. Dankzij het brede stuur heb je een prettige overredingskracht en de mapping van de gashendel is uit de kunst: binnen de kortste keren weet je met millimeters beweging van je rechterhand je balans te vinden. De interactie is delicaat, voorspelbaar en geeft vertrouwen.

Mensen die we onderweg passeren, reageren stuk voor stuk verrast en uitgelaten. ‘That’s a Harley?!’ Er wordt gestaard in ongeloof, een groep wandelaars applaudisseert. Het merk waarvan niemand ooit had gedacht dat ze op dit vlak het voortouw zouden nemen, doet het toch maar mooi. Zoals alle eerste stappen op nieuw terrein – denk aan de Tesla Model S – is Harleys paradefiets niet goedkoop: 34.000 euro, of 34.310 euro als je deze innemende mat-oranje lak wilt. Daarvoor kun je, ook in dezelfde showroom, een hoop ander moois kopen. Maar wie aan het front van de revolutie van een legendarisch merk wil staan, kan niet om deze machine heen. En, als de elektro-Harleys die volgen net zo geslaagd zijn: een revolutie wordt het.

Nog even over de praktische kant van de Harley-Davidson LiveWire

Harley geeft voor de LiveWire een actieradius op van 235 kilometer in de stad of 152 kilometer gecombineerd. Het laden gaat snel: van 0 naar 80 procent in 40 minuten via DC-snelladen, of van 0 naar 100 procent in een uur. Bij alle snelladers met een CCS Combo 2-stekker kun je terecht, of je trekt het snoer onder het zadel vandaan en laadt (langzaam) thuis bij. Het onderhoud is beperkt: transmissievloeistof na 1.600 kilometer, daarna elke 8.000 kilometer een check-up. Een app vertelt je of het hier tijd voor is, maar ook waar je kunt laden, waar je motor zich bevindt en of er iemand met z’n tengels aan zit. Je kunt er zelfs de instelling van je dempers mee uitrekenen op basis van het gewicht van jou en je passagier. Nifty.

Specificaties Harley-Davidson Livewire


Motor
1 elektromotor
106 pk
116 Nm
15,5 kWh (accu)
Aandrijving
traploos
Prestaties
0-96 km/u in 3,0 s
top 177 km/u
Verbruik (gemiddeld)
10,2 kWh/100 km
Actieradius (opgave)
152 km (gecombineerd)
Laadtijd
1 uur (level-3 snelladen)
Afmetingen
2.135 x 830 x 1.080 mm (l x b x h)
1.490 mm (wielbasis)
249 kg
Prijzen
€ 34.310 (NL)
€ 34.265 (B)

Reacties

  • Ed heeft op 1 november 2019 geschreven:

    “en het zwaartepunt is laag, waardoor je ’m gemakkelijk in een bocht legt. ”
    Ik betwijfel of een motorrijder met wat ervaring dit geschreven zou hebben. Hoe lager het zwaartepunt, hoe meer je moet gaan hangen in een bocht. Racers gaan met hun lichaam naar de binnenkant van een bocht hangen om het zwaartepunt zo veel mogelijk naar binnen te brengen en dat werkt beter met een initiëel hoog zwaartepunt.

    • Ruben Baeten heeft op 9 november 2019 geschreven:

      Beste Ed, misschien was ‘gemakkelijk’ niet de beste omschrijving – je moet inderdaad je lichaamsgewicht meer inzetten, maar de balans en controle die dan ontstaan vond ik erg prettig. Het is een soort tuimelaarseffect. Vast niet ideaal op het circuit of bij combinaties op hoge snelheid, maar bij deze test op glooiende wegen erg geslaagd.

      Reageer
    Reageer

Geef een reactie

(verplicht)

Meer van TopGear