Peugeot 508 PSE HYbrid 360

Dacht je dat je als autofabrikant de boel een beetje op de rit had, begint Moeder Aarde opeens te klagen over opvliegers. Omdat je vooral niet wilt dat ze overkookt, zul je wat moeten om te zorgen dat ze afkoelt. Een hoop van de druk daarvan wordt, ook weer niet helemaal onterecht, gelegd bij de autofabrikanten.

Elektrificeren dus, en dat heeft onder meer tot gevolg dat de halve autowereld zichzelf op dit moment opnieuw aan het uitvinden is. De een kiest voor een heel apart merk, de ander zoekt het in afwijkende modellen, weer andere monteren een staafmixermotor op een benzineblok, plakken wat blauwe stickers en vinden het voorlopig wel best. Maar er is natuurlijk ook zoiets als erfgoed – in het verleden behaalde resultaten waar je domweg en vaak ook met enig recht trots op bent. Sterker: waar je geachte clientèle je extra om waardeert. Wat moet je daar dan mee?

GTI betekende ooit iets goeds

Neem Peugeot. Dat heeft een zekere reputatie hoog te houden in de autosport, al is het dan voornamelijk in een tak die in de Lage Landen niet bijster populair is: de rallysport. Belangrijker voor ons is dat die fascinatie een hoop auto’s heeft opgeleverd die we hier wel degelijk wisten te waarderen. We gaan ze niet allemaal aflopen, en je weet vast ook wel op welke auto’s we doelen. Hou het erop dat als Peugeot ergens de letters ‘GTI’ op plakte, je doorgaans iets kreeg waarmee het bovengemiddeld prettig sturen was. Zeker als het om het wat kleinere spul ging.

Maar ja, GTI is benzine, benzine is bah en dan moet je iets verzinnen. De Fransen, ook weer niet van plan om alles wat leuk en vlot is dan maar helemaal bij het grofvuil te zetten, hebben ervoor gekozen een nieuw ‘label’ in het leven te roepen: PSE, extreem kort voor Peugeot Sport Engineered.

De eerste vertegenwoordiger is deze Peugeot 508 PSE

Die dus meteen een vrij zware taak krijgt. Niet dat er nooit eerder Franse middenklassers zijn geweest waarbij sportiviteit de boventoon voerde (iedereen die weleens een 405 Mi16 heeft gereden, weet wat we bedoelen), maar gezien de reputatie van de sportieve kleintjes was het wellicht logischer geweest PSE op de huidige 208 of de komende 308 te laten debuteren. Geen druk hoor, verder, 508…

Het scheelt aanzienlijk dat de Peugeot 508 met enige afstand de fraaiste middenklasser is die je op dit moment kunt kopen. Dat mag je natuurlijk met ons oneens zijn, maar dan heb je gewoon geen smaak – geeft niks, kun jij ook niets aan doen. Wat ook scheelt, is dat Peugeot niet simpelweg een paar spoilertjes heeft gemonteerd en wat extra peper uit de befaamde molen heeft laten komen om iets leuks van de 508 PSE te maken. Zo is bijvoorbeeld de spoorbreedte voor (24 millimeter) en achter (12 millimeter) groter geworden, zijn voor en achter extra stabilisatorstangen gemonteerd en is de auto verlaagd (voor iets meer dan achter). Als het je alleen om de schone schijn te doen is, hoeft dat soort dingen niet.

Het uiterlijk van de Peugeot 508 PSE

Dat heeft zijn voors en tegens, als je het ons vraagt. De nieuwe grille is fraai, net als de (standaard!) 20-inch velgen. Misschien is het wennen, maar de gifgroene accenten in de voorbumper en op de remklauwen – van ons hoeft het niet zo. Hetzelfde geldt voor de kleine winglets aan weerszijden van de voor- en achterbumpers en voor de achterste wielkasten. Het staat misschien racy en onderscheidt de PSE van zijn mindere broeders, maar het is ook een tikje Halfords. En Peugeot geeft zelf ruiterlijk toe dat ze, op het visuele na, geen enkel doel dienen. Tsja.

Vanbinnen is de PSE vooral de dikst mogelijk aangeklede 508. Voor extra beleving zorgen speciale stiksels, PSE-logo’s en met alcantara beklede sportstoelen die extra laag gezet kunnen worden. In het instrumentarium zijn er wat extra menu’s en kleurtjes voor de diverse rijmodi. Verder blijft het een prachtig interieur, en blijft het zo dat dat kleine stuurtje waar je overheen moet kijken je ding moet zijn. Gaan we het niet meer over hebben.

De motor

Motorisch is de PSE-leeuw niet tandeloos. Een 1,6-liter benzinemotor van 200 pk is gekoppeld aan een 110 pk sterke elektromotor op de vooras en een 113 pk sterke soortgenoot op de achteras. Dat alles levert niet alleen vierwielaandrijving op, maar ook een gezond systeemvermogen van 360 pk en een koppel van 520 Nm. Een sprint naar de 100 is in 5,2 seconden gepiept in de Peugeot 508 PSE en de top is afgeregeld op 250 km/u. Veelzeggend is de tijd die je nodig hebt voor een inhaalactie van 80 naar 120 km/u: 3,0 seconden. Serieus vlot! Op de bescheiden accu kun je trouwens 42 kilometer vol-elektrisch uit de voeten.

Is het een GTI-achtige?

Uit een niet al te uitvoerige testrit in een allerminst voor dit soort auto’s geschikt Nederland (kilometer rechtdoor, haaks links, kilometer rechtdoor, haaks rechts) blijkt dat ook in bredere zin afscheid is genomen van de GTI-waarden. Die stonden veelal voor stevige, om niet te zeggen harde vering en demping, veel geluid en een nogal opzwepend karakter. Niets van dat alles in de 508 PSE. Ook in de ‘hardste’ sportstand is hij eigenlijk heel comfortabel afgeregeld. Op zich prima – met de huidige ondersteltechniek is die hardheid nergens meer voor nodig. Alleen bij fel optrekken laat de motor een mild-sportief grommetje horen, voor de rest is het de stilte die overheerst. Opzwepend is de PSE ook niet direct – het is zonder meer een snelle auto, maar hij geeft je nergens het gevoel dat je méér uit hem moet halen, dat het sneller en spannender kan, en zou moeten.

Overal grip in de Peugeot 508 PSE

Dat heeft ook voor een groot deel te maken met de vierwielaandrijving, die zorgt dat er eigenlijk altijd en overal grip te over is, en met de formidabele Michelin Pilot Sport 4S-banden, die al helemaal nooit opgeven. De stabiliteitscontrole, die in Sport iets losser is maar nooit helemaal uit kan, zorgt er tot slot nog voor dat je nauwelijks iets fouts of stouts kunt doen. Daardoor komt de Peugeot 508 PSE behoorlijk snel, maar ook wat klinisch over. De niet overdreven communicatieve besturing helpt ook niet echt mee. Zo is de 508 op zijn best een zeer rappe reis-GT, die moeiteloze snelheid koppelt aan uitstekend comfort en een bovengemiddelde uitrusting. En op zijn slechtst een wel heel fors geprijsde (71k in Nederland, 68k in België; da’s echt erg duur, hoe vol ie ook zit) leeuw die niet langer vervaarlijk gromt, maar een beschaafde ‘miauw’ laat horen.

Van elk model een PSE

Peugeot gebruikte de term PSE al een tijdje, maar dan een beetje zoals Volvo dat deed met zijn vlottere versies die ze ‘Polestar Engineered’ noemden. Nu is het label, kort en goed, de opvolger van het begrip GTI. GTI komt ook niet meer op modellen terug, dat is het verleden – PSE is de toekomst en wordt ook echt heel leuk, is de boodschap. Het logo is simpel: drie evenwijdige, cursieve en gifgroene streepjes, die de kras van een leeuwenklauw moeten symboliseren. Da’s dan een heel zielige leeuw zonder pink- of wijsnagel, maar dat terzijde.

De bedoelingen zijn zeer serieus, want Peugeot heeft laten weten dat er van elk model in het gamma ook een PSE-versie moet gaan komen, die het gekoesterde sportieve vaandel hoog moet houden en waarin rijplezier voorop staat. En nog ‘verantwoord’ ook, want altijd minstens ten dele ­geëlektrificeerd. We wachten nog even af wat dat gaat betekenen voor de PSE-­versie van de nieuwe 308, die in de startblokken staat. Onze verwachtingen, chers amis de Peugeot, zijn hooggespannen…

Specificaties Peugeot 508 PSE HYbrid 360 (2021)