Autotest

Porsche Cayman GT4: meesterlijke alleskunner

Auto’s die zowel op de weg als op het circuit uitblinken zijn zeldzaam, maar er zijn uitzonderingen op de regel

Door Ruben Baeten

Gepubliceerd op 30 juli 2016 om 08:00 uur

Omschrijf de perfecte sportauto. Je weet vast al waar we naartoe willen, maar doe ons even een plezier. Er zijn namelijk niet zoveel auto’s die aan al je eisen kunnen voldoen. Bij een sportauto gaat het meer om de sensatie dan om snelheid. Dan heb je dus genoeg aan een halfbakken, oude versnellingsbak die je met je hele lijf moet bedienen. Een beetje sportauto heeft ook een lage zitpositie, maar mist de overdreven breedte om je echt te intimideren. Onderweg wil je natuurlijk wat te doen hebben, dus wil je achterwielaandrijving en een motor zonder turbo. Je wilt immers geen auto die zielloos met een overvloed aan koppel smijt. De Cayman GT4 heeft al deze kwaliteiten. Dat niet alleen; hij weet er ook nog eens een harmonieus geheel van te maken. Dit is een perfect afgewerkte, moderne sportauto die resoluut de draak steekt met alle technologie die ‘m ongetwijfeld sneller en prettiger in de omgang zou maken. Je kunt dus niet kiezen voor een automaat. Actieve spoilers kun je ook vergeten. Deze machine is gemaakt door autoliefhebbers, voor autoliefhebbers. Maar waar moet je naartoe als je in februari, wanneer de weergoden nog niet echt meewerken, de kans krijgt voor een uitgebreide kennismaking met dit wonder van techniek? Een no-nonsense-auto als deze verdient een rijomgeving zonder pretenties en overbodige franje. Dan kom je al snel uit op het platteland in het noorden van Wales. Waarschijnlijk hebben de bejaarde inwoners van deze regio de rest van de avond last van oorsuizingen, maar gelukkig zijn de meeste van hen te druk met genieten van de mooie omgeving.

In evenwicht

Misschien vind je dit een beetje vreemd, maar ons favoriete aspect van de Cayman GT4, dat direct opvalt wanneer je plaatsneemt in de met koolstofvezel afgewerkte kuipstoel van de 918 Spyder (een optie die je moet aanvinken), is z’n bescheiden formaat. Deze Porsche voelt aan als een klein autootje. En kleine autootjes doen het meestal erg goed op de openbare weg. Je kunt ze gemakkelijk overal parkeren en je hebt geen problemen op plekken waar het net wat minder breed is. Hier in de bergen, met links van ons scherpe rotsen en rechts lodderige schapen, is de Cayman GT4 volledig in z’n element. Je zit laag, precies in het midden van een onderstel dat aanvoelt alsof het om de overige onderdelen heen is gegoten en waarbij elke centimeter ruimte is benut. Een formule die je het vertrouwen geeft waar veel zogenaamd echte sportauto’s niet aan kunnen tippen. Dit zijn fantastische rijwegen, maar soms moet je het asfalt delen met standvastige wielrenners of schapen met zelfmoordneigingen. In die gevallen geef je de Cayman een klein tikje over de wegmarkering heen en ben je er in een flits voorbij. Deze auto geeft je de ruimte om je uit te leven. Dan is er ook nog het feit dat de GT4, ondanks al z’n ‘GT’-gadgets als een grote achterspoiler, enorme luchthappers en keramische remmen, korte metten maakt met zelfs het allerslechtste asfalt. Hier in het noorden van Wales krijg je te maken met zand, steenslag, gaten in het wegdek en regen. Maar er is niets wat de Cayman uit z’n evenwicht brengt. Net als de 911 GT3 RS voelt ie heel solide aan en geven de carrosserie en messcherpe stuurinrichting geen krimp bij abominabele omstandigheden. Maar in tegenstelling tot die ultieme circuitdag-Porsche hoor je de Cayman niet ongeduldig met z’n vinger op de stopwatch tikken om je aan te sporen tot een nieuw snelheidsrecord op land, waarmee je op 50 meter afstand een kudde schapen zou kunnen scheren.

Liefdesverklaring aan de handbak

Bepalend voor dit geniale geheel is de transmissie. Is dit de perfecte handbak? Om eerlijk te zijn: nee. De overbrengingsverhoudingen zijn eindeloos lang, waardoor de auto enigszins wordt beperkt op wegen waar z’n wegligging juist goed tot z’n recht komt. De pedaalslag van het koppelingspedaal is zelfs nog langer. Je hebt een uitschuifbaar linkerbeen nodig om de koppeling in te trappen. Het schakelen zelf voelt heerlijk mechanisch aan, en het feit dat je de bak echt moet leren kennen, maakt ‘m extra speels. Deze auto geeft niet meteen bij de eerste kennismaking al z’n geheimen prijs. Vergis je trouwens ook niet in het feit dat de Cayman GT4 voor Porsche ontzettend belangrijk is geweest. De nieuwe 911 R (inclusief de geruchten over drie pedalen in de toekomstige GT3) heeft veel te danken aan z’n kleine broertje, dat bewees dat we liever een lekkere, interactieve sportauto hebben dan steeds snellere teleportatiemachines met felgekleurde gordels. De Cayman GT4 was al uitverkocht vlak nadat ie was aangekondigd, en brengt nu ongeveer het dubbele op van wat ie in eerste instantie heeft gekost. Dat hij hierdoor iets minder begerenswaardig wordt, kun je de auto niet verwijten. Dit is simpelweg een briljante machine die je aanspoort om te gaan genieten op de mooiste en beste wegen die je kunt vinden. Het is een liefdesverklaring van Porsche aan de handbak, een schoolvoorbeeld voor auto’s waarbij het belang van een subtiele balans zwaarder weegt dan het grootste aantal pk’s of het meeste koppel. Op deze regenachtige dag is ie perfect. Echter, om die prachtige, hogere toerentallen van de motor te verkennen en om voluit te genieten van een van de laatste atmosferische sportauto’s ter wereld, heb je toch echt een omgeving zonder snelheidsbeperkingen nodig. Een circuit, dus.

‘De GT4 voelt nooit alsof hij een loopje met je wil nemen. Integendeel: hij steunt je met allerlei technologieën’

Stoeien met de Cayman GT4

Misschien ben je in de veronderstelling dat de ideale raceauto minstens 600 pk heeft. Dat ie in elke bocht z’n achterbanden aan flarden rijdt. Misschien hebben wij daar zelfs wel aan bijgedragen. Het is tijd om af te rekenen met deze mythe en de Cayman GT4 is daarvoor de aangewezen auto. Een korte blik op z’n uitrusting laat zien dat Porsche de zaken serieus heeft aangepakt. Het onderstel deelt een aantal belangrijke onderdelen met z’n grote broer, de 911 GT3. Daarbij zit de grote achterspoiler er niet voor de show, maar om echt extra downforce te genereren. Zowel het onderstel als de spoiler kun je met het juiste gereedschap bovendien afstellen, als je dat zou willen. De Cayman staat klaar in de paddock, op z’n Michelin-racebanden, klaar voor de strijd. Al na een kort stukje in de tweede versnelling of na een snelle chicane merk je dat ie het niet zo serieus meent. De Cayman GT4 wil dat je plezier maakt, ongeacht je coureurstalent. Dat is ook precies waar het op een circuitdag om zou moeten gaan. Je merkt het eigenlijk al bij het uitrijden van de pitstraat. Aan de alcantara bekleding die rond het stuur gespannen is. Aan de afgeknotte versnellingspook die de schakelwegen korter maakt. Aan de grote toerenteller in het midden van het instrumentarium. Allemaal zaken die elke liefhebber, ongeacht de ervaring op het circuit, doen glimlachen. In andere, meer pure sportauto’s verhoog je geleidelijk je snelheid, terwijl je voorzichtig de grenzen – ook die van jezelf – opzoekt. De Cayman is echter zo volmaakt in balans dat je hem vanzelf op de limiet gaat rijden zodra alles eenmaal opgewarmd is. Het maakt niet eens uit of je dat überhaupt van plan was.

Een subliem totaalpakket

We blijven complimenten geven. De jankende motor die tot leven komt wanneer je bij elke schakelovergang eindelijk het rode toerengebied mag opzoeken (in de tweede versnelling haal je al bijna 130 km/u). De uitstekende stuurinrichting, met een stuurgevoel dat lijkt op tovenarij. Het schakelen? Zonder te overdrijven kunnen we stellen dat dit het bewijs is van het feit dat handbakken nog altijd hun plek hebben in een sportauto. Je schakelt misschien wat langzamer dan met flippers, maar op een circuitdag gaat het niet om timing en echte competitie. Met een handbak heb je lol en ik denk niet dat er veel versnellingsbakken zijn waarmee je meer lol kunt hebben dan met deze. De Cayman is een feest voor je zintuigen en geeft je met z’n rijke feedback veel vertrouwen. De GT4 mag dan 385 pk hebben en bijna 300 km/u kunnen aantikken, maar het voelt nooit alsof hij een loopje met je wil nemen. Integendeel: hij steunt je met allerlei technologieën. Zo zorgt de elektronica voor precies de juiste dosis tussengas om je soepeler te laten terugschakelen. Dit komt de balans van de auto ten goede. Daarbij dringen de elektronische hulpsystemen zich nooit op. Deze auto is zo goed afgesteld dat de stabiliteitscontrole zelden in actie hoeft te komen. Gebeurt dat wel, dan vertrouwt de auto je voldoende om z’n kont iets te laten kwispelen. Vervolgens wordt de boel netjes in het gareel gebracht. De grootste troef van de Cayman GT4 is echter dat je er als groentje zonder problemen mee wegrijdt, maar dat ook ervaren coureurs zich er volledig mee kunnen uitleven. Je kunt samen met de auto groeien en volwassen worden, met alle memorabele hoogtepunten die daarbij horen. Je leert hoe belangrijk en leuk het is om op het perfecte moment terug te schakelen. Vervolgens kun je de tussengasfunctie uitzetten en het zelf proberen. Na een tijdje te hebben rondgereden met alle elektronische vangnetten, weet je precies wat de auto kan. Vervolgens kun je alles uitschakelen en de grens opnieuw opzoeken, zonder dat het voelt als een sprong in het diepe. Dit is precies waar het om draait. De 911 GT3 RS hangt van superlatieven aan elkaar. Hij weet precies wat ie kan en verlangt van de berijder dat hij daarbij aanhaakt, of hij daar nu klaar voor is of niet. Als je in die auto op de limiet wilt rijden, dan doe je dat met op elkaar geklemde kaken. In de Cayman GT4 heb je juist een enorme grijns op je gezicht.