Test: Volvo V90 D5 AWD Inscription

Volvo heeft een behoorlijke naam hoog te houden als het aankomt op grote stationwagens. De nieuwe V90 liet velen bij zijn onthulling steil achteroverslaan. Tijd om uit te zoeken of ie zo waanzinnig goed is als ie eruitziet.

Er was een tijd dat je de woorden ‘Volvo stationwagen’ en ‘beeldschoon’ alleen samen in een zin kon gebruiken als er toevallig een leuke dame achter het stuur zat. Wat nooit gebeurde, want traditioneel werden de grote, hoekige hokken uitsluitend bestuurd door aardrijkskunde­leraren met een muffige hond en een uitgesproken voorliefde voor steunsandalen. Tot Volvo’s ontwerpafdeling een jaar of vijftien geleden ineens allerlei interessante lijnen aan de auto’s begon toe te voegen en het element ‘stijl’ een rol begon te spe­len. Toen werd de klassieke estate plots een volwaardig alternatief voor de gebruikelijke Duitse zakenstations.

Dat is hoe we de V70 kennen. Als prijstechnisch interessante, bijzonder praktische en vooral oerdegelijke keuze voor mensen die een stationwagen van formaat zoeken. Tot nu, want sinds kort is de V70 definitief uit productie. Hij maakt plaats voor het messcherpe staaltje Zweeds design dat je op deze foto’s ziet.

Huh? Een visueel aantrekkelijke Volvo-station?

Jazeker. Het zijn mooie tijden voor de liefhebbers van auto-esthetiek. Onlangs schreven we dat de Jaguar F-Pace de mooiste SUV is die we in jaren, of misschien wel ooit hebben gezien. Op stationgebied gaat deze V90 genadeloos met de eer strijken. Allemachtig, wat een magnifiek ontwerp. Zo sierlijk, zo eenvoudig en doeltreffend. Het is alsof Volvo een zweefmuziekje opzette, een ellenlange yoga-oefening deed om ‘in contact met zichzelf te komen’ en vervolgens in een ultieme staat van zen deze gestrekte station op papier zette. Er is geen lijn, vouw of curve te veel. Er is geen hoek van waaruit de auto er minder dan geniaal uitziet. Een meesterwerk.

Op zich konden we het al een beetje verwachten. Volvo is immers sowieso goed bezig de laatste tijd, met de fraaie V40 en de eveneens bijzonder geslaagde XC90 als wapenfeiten. Op het kersverse SPA-platform (Scalable Product Architecture) van die laatste staat ook de V90. Dat betekent dat ie profiteert van dezelfde constructie met strategisch toegepast ultrasterk boronstaal en hetzelfde lichte, hoogwaardige onderstel. Zodoende vinden we dubbele aluminium wishbones bij de voorwielen en een dwarsgeplaatste bladveer van composietmate­riaal – à la Corvette – op de achteras. Optioneel is dit te combineren met luchtvering en instelbare Öhlins-dempers. Ook de motoren komen overeen met de XC90. Het zijn allemaal 2,0-liter viercilinders in verschillende sta­ten van prestatiebereidheid, met dank aan creatief gebruik van turbo’s en een enkele supercharger. Daar kun je iets van vinden – een hartige zescilinderoptie zou aan ons wel besteed zijn.

Kun je de Volvo V90 D5 dat gebrek vergeven?

Reken maar. Wanneer je het interieur betreedt, ben je veel te druk met opnieuw in katzwijm vallen voor de pure en ongekunstelde Scandinavische vormge­ving. Van de uitnodigend voorgevormde stoelen tot het simpele stuur en van het snaarstrakke dashboard tot het kleine, juweelachtige draaiknopje waarmee je de motor start, het is allemaal van een onge­kende schoonheid en zuiverheid. Alsof je in een glas met ijsblokjes bent gaan zitten, maar dan een stuk comfortabeler. Het is een heel eigen soort luxe die niet onderdoet voor de Duitse standaard, maar deze ook niet probeert na te bootsen. Waar je je ook in de Volvo V90 D5 bevindt, het is er buitengewoon prettig. Voorin heb je jezelf in een mum van tijd perfect voor het stuur gepositioneerd. Achterin baad je in licht en ruimte.

In deze top-of-the-line Inscription-uitvoering ontbreekt het je aan niets. Nappaleer, verwarmde en geventileerde stoelen met stevige massage, een enorm panoramadak en een kraakhelder Bowers & Wilkins-audiosysteem (1.400 watt, negentien speakers, 3.500 euro); allemaal za­­ken die een auto van deze allure niet misstaan. Blikvanger is het 12,3 inch touchscreen dat we kennen uit de XC90. Het biedt toegang tot een van de best wer­kende infotainmentsystemen van het moment. Het rechtopstaande scherm is, als je erover nadenkt, de enige juiste vorm voor navigatie. Op deze manier zie je tenminste waar de route die voor je ligt naartoe gaat. Ook kun je bepaalde functies, zoals de aircobediening, permanent onder in beeld laten staan.

Verder zit het systeem vol met apps als Spotify, kan het prima uit de voeten met onze iPhone en laat het zich net zo makkelijk heen en weer swipen als Tinder. Het zit allemaal zo mooi in elkaar dat we Volvo dat ene ritje vergeven waarbij de navigatie er stellig van overtuigd was dat we op open zee zaten.

Vertel eens wat meer over de aandrijflijn

In de V90 kun je niet vlotter dieselen dan met de D5-motor. Die beschikt over twee turbo’s en krijgt altijd een Geartronic-automaat en vierwielaandrijving mee. Hij slaat aan met een gedempte knor en verdwijnt meteen naar de achtergrond, waar hij blijft. Dit is een van de stillere en meer verfijnde viercilinder diesels die we zijn tegengekomen. Al zal de riante isolatie van de Volvo V90 D5 ook helpen.

Een opmerkelijk nieuwigheidje van de Volvo V90 D5 is het PowerPulse-systeem. Een luchtflesje van twee liter wordt door een elektrische compressor onder een druk van 15 bar gehouden. Bij voluit accelere­ren wordt de lucht in het uitlaatspruitstuk losgelaten. Dit helpt om de turbo’s aan te slingeren op het moment, laag in het toerengebied, dat de uitlaatgassen dit nog niet voor elkaar krijgen. Het is een slimme oplossing die de V90 snel op gang helpt. Toch blijft de verwachte kick een beetje uit door de wat lijzige gasrespons en de vervolgens nogal nukkig rea­gerende Geartronic-automaat.

Schakelflippers zijn er niet – dat zou niet passen bij een auto als deze – en in de Dynamic-modus is de boel maar fractio­neel alerter. Ach, niemand zal een V90 kiezen om z’n racekwaliteiten. En de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we in deze volkomen ontspannende auto überhaupt nooit haast zullen hebben.

Het rijdt zeker nogal gezapig, zo’n dikke Volvo?

Het juiste woord is ‘kalm’. Volvo besteedde veel aandacht aan het weggedrag van de Volvo V90 D5. Door de gea­vanceerde ophanging moet er bovenal veel rust in de carrosserie blijven, met minimaal zijwaarts en nagenoeg geen diagonaal overhellen, zo wordt ons van tevoren verteld. Afwisselend delicaat stu­rend en lomp hoekend komen we tot de conclusie dat het allemaal lang niet zo sportief is als bij sommige concurrenten. De veerwegen zijn lang en de demping toegeeflijk. Ongeacht de rij-modus vindt er bij zowel korte als lange oneffenheden een vloeiende afrolbeweging plaats die de sereniteit bewaart. Het aparte is dat diezelfde dempende werking ook in de besturing zit. Hierdoor voelen korte, snelle stuuracties aan alsof je tegen een donzen kussen stompt. De V90 zelf kan zich er niet druk om maken. Hij blijft onder alle omstandigheden solide en stabiel, ook wanneer je de snelheid flink opvoert. Een koele Scandinavische kikker is het.

Hoe zit het met de typisch Scandinavische veiligheid?

De Zweden zijn van mening dat je zelfs in de instapversie van de V90 dient te profiteren van hun IntelliSafe Assist-systeem. Dit bestaat onder andere uit adaptieve cruisecontrol en Pilot Assist. Dat laatste is precies wat je denkt: een semi-autonome functie die onder bepaalde omstandigheden het stuur van je kan overnemen. Op de XC90 werkte dit systeem tot 50 km/u. De V90 gaat een stap verder en wil zich er tot 130 km/u aan wagen. Zodra je Pilot Assist inschakelt, kijkt de verborgen camera achter de binnenspiegel eerst of hij cho­cola kan maken van de verkeerssituatie voor zijn neus. Is de auto er klaar voor, wat hij meestal binnen een paar seconden heeft bepaald, dan verschijnt er een groen stuurtje in het display en versteent de besturing. De Volvo V90 D5 heeft de controle.

Volvo is voorzichtig en geeft aan dat het systeem alleen dient als ondersteu­ning. Je dient zelf vooral je aandacht niet te laten verslappen, dus moet je elke tien seconden het stuur even aanraken. Anders begint de auto te miepen en gooit ie na nog eens tien seconden de handdoek in de ring. Van rijstrook wisselen mag je zelf doen. Tik het knipper­licht aan en de Volvo V90 D5 accelereert, maar hij geeft ook het stuur vrij, om het opnieuw over te nemen als ie merkt dat je weer rechtuit rijdt. Het werkt uitstekend zolang de situatie niet te ingewikkeld wordt. Van druk verkeer, vage belijning of scherpe, plotselinge bochten (die laatste zou hij via GPS toch moeten zien aankomen?) raakt Pilot Assist van z’n stuk. Maar op glooiende snelwegen buiten de spits rijden we zo een klein half uur zonder eigen input; en zonder een spoortje angstzweet.

Bij de onthulling van de V90, eerder dit jaar in Stockholm, wisten we het eigenlijk al: van deze auto gaan we heel blij worden. Hij zal als een frisse Noordse wind door de hogere middenklasse waaien en verlichting bieden aan iedereen die het met de hooghartige Duitse zakensleeën wel een beetje gehad heeft. Het is een van de zeldzame auto’s die stilletjes anders is en kalm blaakt van het zelfvertrouwen dat dat nog mag en kan. Volvo, jullie slaan de spik op z’n huvud.

Volvo V90 D5 AWD Inscription

Motor
1.969 cc
viercilinder biturbo
235 pk @ 4.000 tpm
480 Nm @ 1.750 tpm

Aandrijving
vier wielen
8v automaat

Prestaties
0-100 km/u in 7,2 s
top 240 km/u

Verbruik (gemiddeld)
4,9 l/100 km
129 g/km CO2
C-label

Afmetingen
4.936 x 1.890 x 1.475 mm (l x b x h)
2.941 mm (wielbasis)
1.717 kg
60 l (diesel)
560 / 1.526 l (bagage)

Prijzen
NL € 73.495 (25%)
B € 57.300

Het vonnis
Een kuuroord van een auto: clean en subtiel met de modern rustieke aankleding die je van een uitmuntend etablissement mag verwachten. Voeg daarbij efficiënte ideeën en slimme technologie: de V90 is een waar hoogstandje