Het F1-seizoen 2018 is gefinisht in stijl, op het circuit van Abu Dhabi. Natuurlijk hadden we liever een kampioenschaps­gevecht willen zien tot aan de laatste bocht van de laatste ­ronde, maar goed, je kunt niet alles hebben.

Lewis Hamilton en zijn Mercedes waren vooral in de tweede seizoenshelft oppermachtig en de Scuderia had daar, met hun nummer-1 coureur Vettel, geen antwoord op. Zij verlieten het toneel met opnieuw een tweede plek in de WK-standen bij zowel de coureurs als de constructeurs. Beide titels gingen naar Mercedes, en voor de Italianen bleef niets anders over dan het likken van de wonden.

Je zou kunnen zeggen dat het bij de constructeurstitel nog spannend is geworden, omdat Bottas zijn vorm in de tweede seizoenshelft onder niveau liet zakken. Dit werd versterkt door de knappe prestaties van zijn teamgenoot in dezelfde auto. Je wordt in de F1 afgerekend op de prestaties van je team­genoot: hij is immers de enige die met hetzelfde materiaal rijdt.

Natuurlijk is het lastig om naast Lewis Hamilton in de pitbox te staan als jijzelf ook de ambitie hebt om de nummer-1 rijder binnen het team te worden. Helemaal als de vijfvoudig wereldkampioen in de beste vorm is die we de afgelopen elf seizoenen van hem hebben gezien.

Contract van Bottas staat onder druk

Bottas heeft al een contract voor het seizoen 2019, maar daar staat in mijn optiek flinke druk op. Wanneer jij met een Mercedes als vijfde eindigt in het kampioenschap, terwijl je teamgenoot er fluitend met de titel vandoor gaat, is dat niet super.

Hij zal echt aan de bak moeten vanaf de eerste tests deze winter en de eerste races volgend seizoen, want de nieuwe reserve- en testrijder van Mercedes is Esteban Ocon. Deze Fransman is erg hongerig om opnieuw te gaan racen in de F1 en zal niet te lang aan de zijlijn willen blijven staan.

Tijdens de GP van Brazilië haalde Ocon natuurlijk een hersenloze actie uit, door te proberen de leider in de race buitenom in te halen in bocht 1. Dit resulteerde in een crash waarbij Max Verstappen zijn overwinning verloor en genoegen moest nemen met een (alsnog heel mooie) tweede plaats. De teleurstelling was groot en de emoties liepen hoog op in Brazilië – logisch, want dit zijn topsporters en daar hoort emotie bij.

Wiel-aan-wiel

Hoewel er geen kampioenschap meer werd beslist in Abu Dhabi, werd er gelukkig nog wel hard geracet. We hebben wiel-aan-wiel-actie gezien tussen Max en Bottas, we hebben Hülkenberg een koprol zien maken in zijn Renault en waren getuige van het afscheid van een legendarische coureur in de vorm van tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso.

Wat een carrière heeft deze man gehad in de F1! Hij versloeg op de baan twee seizoenen lang niemand minder dan Michael Schumacher en veroverde daarmee twee wereldtitels. De passie en emotie hebben ervoor gezorgd dat hij zowel op als naast het circuit veel respect heeft afgedwongen.

Maar diezelfde passie en emotie hebben ook gezorgd voor verkeerde keuzes, en een carrière die in de F1 anders tot zijn einde is gekomen dan hijzelf of wij als liefhebbers hadden gedacht. Alonso’s laatste seizoenen bij McLaren waren dramatisch en er zijn geen (of in ieder geval te weinig) highlights te verzinnen waarbij we hebben kunnen genieten van zijn talent om extreem snel te rijden.

Meestal wanneer Alonso in beeld kwam, was dat omdat zijn McLaren Honda hem weer eens in de steek liet, of om hilarische boordradio-momenten waarbij hij ook geen blad voor de mond nam naar zijn team. Denk aan Japan, waar hij riep dat zijn motor nog langzamer voelde dan een F2-motor; en dat terwijl je in het thuisland racet van je trotse motorenpartner Honda. Au!

Reacties

Geef een reactie

(verplicht)