Uitgelicht: scheuren in drie Veyrons

Is dit dan misschien wat ze een oase in de woestijn noemen: drie Veyrons die over hun privé-snelweg blazen? We wrijven vol ongeloof in onze ogen.

 

Op sommige momenten hadden we er een éénmerken-race met Veyrons van kunnen maken in de straten van Abu Dhabi, de Corniche Road afjakkerend, de schitterende uitgestrekte kustweg met aan de ene kant het gouden strand en het helder blauwe water van de Golf, en aan de andere kant spectaculaire wolkenkrabbers – en er golden geen snelheidsbeperkingen omdat de politie de weg speciaal voor ons had afgesloten. Fijn.

We waren uit de bocht gekomen, en niet één maar twee Veyrons schoven van links naar rechts in mijn binnenspiegel, rood en chroom, de een achter de ander, tsjak tsjak, beide bleven ze eventjes achter toen ik het gas diep intrapte eventjes voordat zij dat deden en in luttele seconden 240 km/u reed. Drie van de allerbeste supercars ter wereld ooit, samen in een van de meest blakende en moderne steden op de wereld. Met de zegen van de politie. Autorijden wordt nooit erg veel leuker dan dit.

‘Het kan alleen hier zijn gebeurd, in Abu Dhabi, de welvarendste der Verenigde Arabische Emiraten’
 

Drie Veyrons. Dit is nooit eerder vertoond. En één ervan is de verchroomde Pur Sang, een speciale editie waarvan er maar vijf op de hele wereld zijn. Afgezien van op autoshows heeft niemand die eerder gezien. Het kan alleen hier zijn gebeurd, in Abu Dhabi, de welvarendste der Verenigde Arabische Emiraten, en dat het gebeurde was eigenlijk stom toeval.

 

We hadden een Koenigsegg ingevlogen vanuit Zweden, zoals je elders op deze site kunt lezen, maar de Veyron die we hadden geregeld, viel op het allerlaatste moment uit. Dus werd er gebeld – rechtstreeks naar de top. We leggen dat straks nog uit, maar dankzij een bijna ongekende blijk van vrijgevigheid kregen we uiteindelijk de beschikking over drie Veyrons van elk 1,8 miljoen euro.

 

Toen wilde de Koenigsegg niet starten. Serieus. Een lullig probleempje met een benzineleiding leidde ertoe dat hij lucht aanzoog, hoestend en proestend op het moment dat de politie de weg afsloot en de helikopter met camera’s opsteeg, klaar voor de opnames. Huh? Het plan was om de vier auto’s gezamenlijk te fotograferen, dus nu moesten we de vergelijking tussen Veyron en Koenigsegg tot morgen uitstellen, in de bergen, en ons vandaag concentreren op de drie voor fotografie in de stad. Wat maakt het uit?

 

Drie uitgestrekte delen van de weg werden achter elkaar voor ons afgesloten op de vroege ochtenduren van een vrijdag, in de Arabische wereld het equivalent van een zondag en het stilste moment van de hele week. Dit was geweldig. De ontvangst van Top Gear door Abu Dhabi was werkelijk hartverwarmend – al deze moeite voor ons doen laat zien waartoe deze kerels allemaal in staat zijn. Vriendschap, gastvrijheid en auto’s. En ze zijn hier doodserieus over hun autocultuur. Kijk naar de achterspoiler van een F1 Ferrari, dan zie je daar op Etihad Airways vermeld, de nationale luchtvaartmaatschappij van de Verenigde Arabische Emiraten en de mannen die onze Koenigsegg invlogen. Kijk naar de flanken van een Ford Focus WRC en dan lees je daar ‘Abu Dhabi’, in vette letters.

We zijn in een stad en een land die zeer binnenkort op het internationale podium staan, en auto’s en autosport vormen een belangrijk aandeel in hun plannen – de eerste Abu Dhabi Grand Prix in oktober zal geen kwaad kunnen. Het is zeer waarschijnlijk dat we hier terugkeren en iets nog beters en nog indrukwekkenders gaan doen.

 

Terug naar de fotosessie. Eerst werd er een lang stuk gesloten van 30th Street (Khaleej Al-Arabi). Hier reden we snelheden in konvooi tot ongeveer 240 km/u, de auto’s uitermate stabiel en betrouwbaar bij een dergelijke snelheid – vergelijkbaar met 120 km/u in een gezinsauto – een lachertje. Toen werd de Corniche Road voor ons vrijgemaakt, met een stel fraaie lange bochten die door de Veyrons nauwelijks werden opgemerkt.

Maar man, wat voelde dat goed om de auto’s er doorheen te jagen en de g-krachten te voelen toenemen zodra de achterspoiler van de handling mode omhoog komt. Vervolgens reden we naar de golfbreker die de golf insteekt in een rechte hoek ten opzichte van de Corniche en het belangrijkste deel van de stad verbindt met Marina Village. Controleer het op Google Maps – het is gaaf daar. Onderdeel van het plan was om daar de Veyron versus de Koenigsegg te fotograferen. Dat zou fantastisch zijn geweest, maar drie Veyrons was misschien nog iets beter.

‘De andere twee Veyrons behoren toe aan Sjeik Hazza Bin Tahnoon Al Nahyan. Yep, de andere twee, de witte én de rode’
 

Toen de auto’s weer op hun trucks werden geladen, realiseerde ik me dat carte blanche geven aan een stel onbekenden om eens flink de beest uit te hangen met mijn supercar van 1,8 miljoen euro voor mij niet echt een makkelijke beslissing zou zijn. Wat voor iemand doet zoiets? Wel, het zijn twee mannen met benzine in hun bloed, waarvan we rustig durven te stellen – al was het maar omdat je Top Gear Magazine leest – dat je het prima met hen zult kunnen vinden.

 

De eerste, die eigenaar is van de Pur Sang, is lid van de koninklijke familie en een bijzonder fijn mens. De andere twee Veyrons behoren toe aan Sjeik Hazza Bin Tahnoon Al Nahyan. Yep, de andere twee, de witte én de rode. Beide mannen hebben iets met auto’s – zacht uitgedrukt.

 

Dankzij hun generositeit staat in deze Top Gear waarschijnlijk het Coolste Verhaal Ooit. Met de Coolste Auto’s Ter Wereld. Ooit. Het is allemaal perfect gegaan. En nee, ik ben hier niet schromelijk aan het overdrijven – waar heb je ooit zoiets gezien als op deze pagina’s? Nou? Precies: nergens. Dit is een pure primeur: drie Veyrons, één in chroom.

 

Een luide en oprechte Top Gear-dankjubel voor deze twee autominnende sjeiks is derhalve op zijn plaats, omdat ze dit mogelijk hebben gemaakt. Ja, waarschijnlijk komen we hier nog wel eens terug. Zéér waarschijnlijk zelfs.